Wij hebben een kattegat in de muur…een gat, want het is kleiner dan een luik zodat Aiji va pupsel er niet meer doorkon…[COLOR=black]maar meteen daarachter zit een gangetje omdat het geheel om de hoek moet door een muur…jaja wat een contructie. aiji vond vannacht dat ze boven bij ons mocht zijn…huilen/janken/piepen alles…dus ik naar buiten, plasje…terug in de kamer maar nee blijven krijzen…en ineens 1 grote PIEP!!![/COLOR]
[COLOR=black]en ik de slaapkamerdeur open… wie stond daar…dwars door dat minigaatje in de muur, en om eenhoekje haar hele lijf geperst…[/COLOR]
[COLOR=black]GELUKT!!! ik ben boven…[/COLOR]
[COLOR=black]halloo, ik kom bij jullie slapen…NOU NEE!!! eerst gekeken of ze niets mankeerde(pootje trok)en toen opgepakt, in de bench…en daarna hebben we de hele nacht naar haar concert geluisterd…[/COLOR]
Ik ben net er pas uit, heb Rubbie naar beneden gestuurd om 7.30… zo was ik moe!!!
Wij kunnen er opzich ook wel om lachen… maar we snappen het niet zo goed. Ze slaapt al weken beneden… rare hond…
En nu heeft ze het voor zichzelf verpest zeg maar, mag ze weer in de bench haha
pfeww ik ben heel erg blij!! ik heb een moderator gevonden voor ons subforum turkse vakantieliefdes… ikzelf kom daar nl het liefste zo min mogelijk dus ben blij dat ik er nu niet meer verplicht moet komen
@Beps: Oh, wat een nacht. Toen ik het las, moest ik toch wel ff lachen hoor. Gek beessie. Ha, ha.
En meiden… vlak voordat ik naar het werk ging vanmorgen werd ik door de kok gebelt, omdat hij weer een afspraak had willen maken om samen met mij naar het hospice te gaan, maar hij kreeg te horen dat het zo slecht ging, dat de familie had besloten, geen collega’s meer erbij te laten. Oke, alle respect daarvoor.
Nog geen 5 minuten later wordt ik door een goede vriend van mijn zieke collega gebelt, dat hij vanmorgen op de bonnefooi naar het hospice was gegaan, maar op dat moment even moest wachten. Even later mocht hij er wel bij van de familie… omdat ze toen net overleden was. Hij heeft terug naar het werk gaande meteen mij gebelt, zodat ik het ook weer kon door bellen en vertellen op het werk. Pffff… was wel even heftig hoor.
Ze is dus nu toch heengegaan en wij allen vinden het voor haar zelf beter zo. Geen pijn meer, geen onrust meer. Voor zover ik heb gehoord, is ze vredig ingeslapen.
Roanna: voor dat arme vrouwtje misschien maar beter zo… Soms is het beter om heen te gaan dan te blijven vechten terwijl je het niet meer kunt winnen… :kus:
Beps…onbegrijpelijk he dat ze zich er zo doorheen heeft kunnen wurmen…en tja je geeft ze een vinger en nemen je hele arm.
Ik boodschapjes gedaan, bij paps geweest maar die was niet thuis…en ik heb me toch een partij zere voeten, dacht vandaag laat ik eens een paar andere schoenen aan doen, als die slippers waar ik al vanaf eind april op loop, fout fout fout…nu heb ik dus een paar brandende voeten wil je niet weten.
Roanna wat een zegen voor het mensje, zo te moeten lijden is niets, fijn voor jullie dat je er pas nog geweest bent…toch gecondoleerd hoor meid, want het grijpt je toch aan.
dus ben blij dat ik er nu niet meer verplicht moet komen 
Soms is het beter om heen te gaan dan te blijven vechten terwijl je het niet meer kunt winnen… :kus: