hoi hoi allemaal,
ik ben mandy, en over 3 weken ga ik emigreren naar istanbul om bij mijn vriend te gaan wonen.
Mijn vriend is 4 jaar geleden van Diyarbakir maar Istanbul verhuist. Hoewel zijn ouders zijn achtergebleven wonen zijn broers in Istanbul. Deze broers vormen ook mijn probleem. Eerst accepteerde ze niet dat mijn vriend en ik samen waren maar nu ze merken dat hij me niet laat vallen zijn ze 180 graden omgedraaid.
Zijn broers accepteren dat gaan trouwen maar omdat ik de familienaam als buitenlandse weleens zou kunnen besmeuren hebben ze wel een paar stevige eisen op tafel gelegd.
In ruil hiervoor krijgen we een appartement cadeau en zullen ze hem overal mee helpen. Het is alleen zo jammer dat al deze eisen gaan over mij en mijn plichten.
Helaas houd dit in dat mijn vriend ook erg is verandert. Hij heeft altijd gezegd dat ik zou mogen blijven werken tot ons eerste kind maar nu mag ik zelfs niet alleen het huis uit. Ik mag niet meer met mijn Nederlandse vrienden omgaan (ook geen vriendinnen) Wanneer mijn man niet thuis is mag ik alleen naar mijn schoonzuster.
Als ik hem probeer duidelijk te maken dat ik dit straks niet ga trekken krijg
ik te horen dat ik het maar moet accepteren omdat ik tenslotte de eer van de familie hoog moet houden.
Er zijn nog wel andere eisen gesteld zoals het feit dat ik een goede vrouw en moeder moet zijn en hem niet meer mag verlaten maar daar kan ik mee leven. Alleen kan ik niet leven met het feit dat ik niet naar buiten mag. Helaas is mijn vriend het niet met me eens en hij is dan ook van mening dat ik me aanstel.
Ik wist ook dat ik me enigerwijs moest aanpassen maar is dit normaal? Als nu al deze eisen op tafel liggen hoe gaat het dan in de toekomst? Blijft het hierbij of wordt het erger als ik er straks echt ben?
Ik weet niet of ik dit gewoon moet accepteren of me niet gewonnen moet geven.
Of dat ik zelfs beter gewoon kan afzeggen.
Kan iemand hier ad vies over geven of heeft iemand ervaring hiermee?