Zin in een boottocht over een rivier en genieten van een prachtig karstlandschap? Neem dan een longtailboat bij Chiang Rai in het noorden van Thailand. De Mae Kok heet de rivier en is rustig.
http://www.thailandreisgids.nl/fotos/trg/rivier-mae-kok-1284714609-medium.jpg
Rivier - Mae kok
In de politiek gevoelige Birmees-Thaise grensstreek, iets ten noorden van Tha Ton, ontspringt de Mae Kok. Eenmaal de grens over maakt de rivier in vele kronkels een halfronde boog door de Thaise provincies Chiang Mai en Chiang Rai. Voorbij de stad Chiang Rai kronkelt de rivier richting Mekong. Bij Sop Kok komen de Mae Kok en de Mekong samen.
Tussen Tha Ton en Chiang Rai (en andersom) varen dagelijks longtailboats, die het circa 90 kilometer lange traject in ongeveer 4 uur afleggen.
Je kunt de boot nemen in Tha Ton of in Chiang Rai. De afvaart in Chiang Rai ligt buiten de stad, vlak bij een brug.
Ik had een dag eerder al een ticket gekocht voor 350 bath (circa € 8). De boot heeft een dak van tentdoek, we zitten op kussens met de rug tegen de zijkant. Mijn medepassagiers zijn 4 jonge meisjes, een zwijgzame jongeman met lange baard en een oudere Amerikaan met zijn Lisu-vrouw. De Lisu vormen een etnische minderheid in het noorden van Thailand en het Chinese Yunnan.
http://www.thailandreisgids.nl/fotos/trg/mae-kok-mae-kok-1284713069.jpg
http://www.thailandreisgids.nl/images/buttons/zoom.gif
Het is krap zitten in de smalle longtailboat over de kronkelende Mae Kok. Maar het plezier is er niet minder om.
Als we eenmaal Chiang Rai achter ons hebben gelaten, naderen we een prachtig karstlandschap. Op de oevers groeit manshoog riet met donkerbruine pluimen. Visvallen van bamboe steken uit het water. Er steekt meer uit het water: boomstronken, zand- en kiezelbanken, af en toe scherpe rotsen. Het noopt de schipper altijd attent te blijven en voorzichtig te manoeuvreren.
De karstheuvels wijken terug en maken plaats voor rijstvelden. Heel af en toe passeren we huizen; een enkele keer zelfs luxueus ogende villa’s met goed onderhouden tuinen vol kerstbloemen en frangipani. Op sommige plaatsen bestaat de oeverversteviging uit betonblokken; het lijkt alsof hier eerst huizen hebben gestaan. Ook zien we enkele wats, tempelcomplexen met goudkleurige chedi’s of stoepa’s.
http://www.thailandreisgids.nl/fotos/trg/mae-kok-mae-kok-1284713085.jpg
http://www.thailandreisgids.nl/images/buttons/zoom.gif
Ineens komen ook de heuvels weer dichterbij. Ze zijn dicht begroeid met bamboe en wilde bananenbomen. De boot stopt dan bij het populaire olifantenkamp Ruam Mit. We zien een olifant met 2 toeristen in de stoeltjes op zijn rug door het hier ondiepe water van de rivier stappen. Op de kade wachten meer olifanten. Langs de stalletjes vol souvenirs, lekkernijen en frisdrank, paraderen dagjesmensen.
Het oponthoud is kort. De rivier kronkelt tussen de heuvels, danst over stroomversnellingen, omcirkelt eilandjes van zand en rots. Soms is de rivier erg smal en moet de boot scherpe bochten maken of scheert rakelings langs rotswanden waaraan boomwortels zich vastklampen. Smalle passages vol stroomversnellingen wisselen af met brede en rustige trajecten.
De meeste heuvels zijn dicht bebost, maar er is ook kaalslag. Op de daar aangelegde velden groeien maïs en koffie. Er volgen meer stroomversnellingen. We varen onder een wankele hangbrug door, passeren badende waterbuffels en een grote tempel met meerdere chedi’s.
Hoe dichter we bij eindpunt Tha Ton komen, hoe ondieper de Mae Kok wordt. Vissers staan in het midden van de rivier. Onze schipper manoeuvreert behoedzaam, zigzagt, de bodem van de boot schuurt enkele keren over kiezels of zand. Dan zien we in de verte een grote stoepa op een heuvel, een superdimensionale witte Boeddha en een tempel. Tha Ton wordt spoedig bereikt. De passagiers waaieren uit op zoek naar een guesthouse of bungalowpark.
Bron: Azië Magazine
Theo