(origineel bericht op be-more.nl)
Tikupita. Tuwanana!
(Ik ga. Tot ziens!)
De tijd is omgevlogen en ik zit alweer in mijn eigen woonkamer in Nederland. Helaas gaat de tijd veel te snel! Hierbij dan ook mijn laatste bericht, over mijn laatste week in Malawi.
De afgelopen week hebben we ons weer voornamelijk op het Home Based Care project gestort. Dit wilde we eigenlijk wel afronden. De eerste keer wandelen zijn we in het dorp rondom het project gebleven. Deze wandeling hebben we samen met de Youthclub uitgevoerd, zo konden we kijken of er toiletten nodig waren en of mensen echt hulp nodig hadden bij het wassen van bijvoorbeeld hun kleding. De Youthclub wil hier een rol in gaan spelen, dus heel belangrijk.
De tweede wandeling is richting Nazinomwe gegaan, het dorp dat het verst weg ligt. Natuurlijk zijn we hier naartoe gegaan op de warmste dag tot nu toe! Op de heen- en terugweg kwamen we langs het toilet waar al aan gebouwd werd. Op de terugweg was het helemaal klaar! Het dorp Nazinomwe is wel het armste dorp dat ik gezien heb. Wanneer je er zo staat, is de armoede nog altijd moeilijk te bevatten. Hier leefde een mevrouw in een huis zonder dak, dit moesten we gewoon laten maken! Gelukkig hadden we een dag eerder al zeep en suiker in Zomba ingekocht en konden we dit ook direct uitdelen.
De laatste dag op het project is Tim van Be More nog langs gekomen. We hebben de vorderingen op het project doorgenomen en bijgepraat. Het feeding program is goed gekeurd, alleen wacht hij er nog even mee om dit aan het project te laten weten. Woensdag a.s. is er namelijk nog een meeting met de stichting Sweet Potatoe, waarbij alle projectleiders aanwezig zijn. Deze stichting heeft namelijk toegezegd om alle eerste stekjes te doneren. Dit zou perfect passen in het feeding program! Hierna krijgt het project groen licht om te starten.
De rest van de laatste dag was één groot feest. Eerst met de nurcery, daarna de HIV groep en als laatste de Youthclub. Bij de Youthclub werd het zo druk, dat er bodyguards bij de deur nodig waren! Een super feest!
Vrijdag moest ik helaas afscheid nemen. Best moeilijk, want ik had het gevoel dat ik nog niet klaar was en nog veel meer mee te maken had. Toch vertrok mijn busje richting Lilongwe en heb ik iedereen moeten uitzwaaien. Leanne en Janneke bleven in Zomba, want zij hebben nog een maand te gaan. In Lilongwe heb ik nog de laatste souvenirs gekocht en ben ik op zaterdag op het vliegtuig gestapt. Zondag was weer thuis en was het avontuur officieel ten einde.
Tikupita. Tuwanana!
(Ich gehe. Auf Wiedersehen)
Die letzte Wochen haben wir noch für das Home Based Care Program gearbeitet. Am Ersten zusammen mit die Youthclub, weil die später auch für das Home Based Care Program arbeiten gehen. Auch haben wir Nazinomwe (ein Klein Dorf, 1 Stunde spazieren von das Projekt) besucht. Dieses Dorf ist ganz niedrig. Da ist wirklich nichts. Da war ein Frau, mit ein Haus ohne Dach. Diese wird jetzt drauf gemacht. Glücklich hatte wir schon Seife und Zucker gekauft, so das wir das direkt geben könnte.
Die letzte Tag hat Tim von Be More uns auf das Projekt besucht. Wir haben zusammen geredet und er hat erklärt das das Feeding Program durch geht, nur das Projekt ist noch nicht informiert. Am Mittwoch kommt ist noch ein Meeting über die Sweet Potatoes, weil diese Stiftung die Ersten Trieben schenkt, womit das Feeding Program anfangen kann!
Weiter hatten wir die letzten Tag ein Party. Am ersten mit die Nurcery, nachher die HIV Gruppe und die Youthclub. Da warn so viel Leute, das wir ‚bodyguards‘ an die Tür brauchten!
Am Freitag haben wir uns verabschieden müssen. Am ersten mit das Projekt und nachher mir Leanne und Janneke, welche noch eine Monat da bleiben. Schwierig!
Mittags war ich wieder in Lilongwe und habe noch einige Souvenirs gekauft. Am Samstag habe ich wieder das Flugzeug nach Hause genommen.