(origineel bericht op be-more.nl)
Shit, alweer het laatste verslag vanuit Malawi
Onderstaande tekst op vrijdag geschreven maar door technische problemen op zondag vanuit cape mclear gemailed.
Wat een geweldige week was het weer hier. Te veel dingen om te beschrijven en plaatjes van te sturen maar een paar dingen zal ik dadelijk nog vertellen. Vanmiddag (avond) is de bye bye party van Tim. Hij was de afgelopen twee jaar de coördinator van be-more in Malawi en zat daarvoor in Oeganda. Hij vertrekt naar huis om iets anders te gaan doen. Dus na Anne en Hendrik vertrekt er nu weer een kanjer terug naar Nederland. De volgende die vertrekt ben ik zelf. Volgende week vrijdag om 7 uur ’s-Morgens begint mijn lange terugreis en ik hoop zondag rond het middaguur weer in Best te zijn. Normaal wordt er voor de vrijwilligers transport van en naar de hoofdstad geregeld maar omdat ik 6 weken hier bleef ipv de gebruikelijke 4 of 8 was de deal dat ik zelf mijn weg naar huis moet zoeken. Vanaf nu heb ik geen mogelijkheden meer om mijn blog te vullen met avonturen die ik in de laatste week nog ga beleven. Ik zal dus mijn laatste verslagje schrijven als ik weer lekker in mijn eigen tuintje zit (terwijl ik dit schrijf valt de stroom weer eens uit en zit ik in het donker te werken).
Voor alle lezers, sponsors en ook voor mezelf heb ik eens op een rij gezet wat we eigenlijk met zijn allen voor de Malawianen hebben gedaan in de afgelopen tijd want er is de laatste dagen veel veranderd.
<u>Het voetbalteam:</u>**
Ik heb de 16 paar voetbalschoenen die ik van iedereen gekregen heb + de voetbal van Harrie + de sportkleding aan het team van Mawa gegeven. Er werd ter ere van mij (en dus van jullie) afgelopen zaterdag een wedstrijd gepland maar die is uiteindelijk gecancelled omdat de scheidsrechter niet op kwam dagen (de tegenstanders hadden meer dan een uur moeten lopen om er te komen en dus ook weer terug!). Op zondag is er toen een wedstrijd gespeeld tegen hun ‘angstgegner’ en die hebben we gewonnen met 1-0. Spelers en publiek waren uitzinnig en ik moest jullie allemaal heel erg bedanken voor de spullen.
<u>Bibliotheek:</u>**
Ik heb lang getwijfeld of ik de vele boeken die jullie mij hebben gegeven, aan de bibliotheek of aan de school zou geven. Uiteindelijk blijken de boeken in de bieb meer gebruikt te worden dan ik dacht. Ze krijgen allemaal Engels vanaf de kleuterschool maar spreken het slecht of vaak zelfs niet. Het is belangrijk dat ze veel lezen dus dit stimuleren is erg belangrijk. Ze lenen de boeken hier niet uit want dan komen ze nooit meer terug maar lezen ze ter plekke. Ik ben heel vaak bedankt voor de boeken en breng dit ook graag aan de sponsors over.
<u>School:</u>**
We hebben een mooi schoolbord gemaakt van het sponsorgeld zoals jullie al gezien hebben. Het hoofd van de school heeft mij deze week weer een aantal keer laten weten dat het gebruikt wordt in standard 5,6,7 en 8 en verzocht om ‘many thanks’ over te brengen. Ook met de 300 pennen die we over hadden waren ze heel tevreden. Ik heb er zelf veel kinderen mee zien schrijven. Tenslotte nog een belangrijk nieuwtje. Bij de school staat een enorm water reservoir op palen waarin water wordt gepompt wanneer de kinderen aan een rad draaien. Dit rad is een speeltoestel dus zodra de kinderen spelen wordt er water uit de grond in het reservoir gepompt. Dit water gebruiken ze om de kinderen maispap (porridge) te geven. Het speeltoestel met pomp was echter al een tijdje kapot en er was geen geld voor een nieuw toestel zodat de kinderen geen maispap meer kregen. Uit het sponsorgeld wordt nu een nieuw speeltoestel met pomp neergezet zodat er weer water is. Een andere reden waarom ik het gedaan heb is dat zij ook heel enthousiast waren over mijn ‘home garden’ verhaal. Ze gaan in de agriculture lessen meer aandacht geven aan het belang van gezonde voeding en de aanleg en onderhoud van een moestuin. Daarnaast gaan ze er zelf één aanleggen om de studenten hierin te laten werken zodat zij hierover met hun familie gaan praten en ook zelf later een moestuin gaan aanleggen. Het is echter zinloos om een moestuin aan te leggen als er geen water is dus deze investering dient twee doelen. De installatie zou klaar moeten zijn op mijn laatste dag hier dus een hoop nog een fotootje mee te brengen. Jullie kunnen je voorstellen dat de schooldirectie heel blij was met jullie hulp.
<u>HIV moeders:</u>**
Ik had wat sieraden gekregen van Anne Marie en deze heb ik uitgedeeld aan de HIV moeders (Op de foto hun aanvoerdster Christina met armband en ketting). Ze waren er heel blij mee dus Anne Marie: TOP! Van het sponsorgeld heb ik een deel uitgetrokken met de vraag wat ik voor ze kon betekenen. Ze hadden graag een fiets om zieken naar het ziekenhuis in Zomba te kunnen brengen. Niemand heeft hier een auto, het is een uur lopen naar het busstation op de hoofdweg maar ze hebben ook geen geld voor een bus. Daarnaast medicijnen voor de vrouwen met HIV en AIDS en iets voor 4 kinderen met HIV. Ik heb niet goed begrepen wat maar dit weekend wordt alles gekocht en komende week zal het worden overhandigd.
<u>Naaigroep:</u>**
Dit is de grootste investering van het sponsorgeld geworden. Op kosten van vorige vrijwilligers zijn er voor het project naaimachines gekocht en hebben er vrouwen 6 maanden les gekregen. Dit was de tweede groep vrouwen met les. De machines blijven echter eigendom van het project dus over een maand, wanneer de cursus afgelopen is, zitten de vrouwen thuis en kunnen niet zelf meer iets maken. Dit weekend worden er 10 naaimachines gekocht die ik volgende week namens jullie uitdeel aan de cursisten. Zij kunnen dan kleding maken voor hun gezin, voor schooluniformen of voor verkoop op de markt.
<u>Timmergroep:</u>**
Bestaat uit 2 mannen en 1 vrouw. Zij hebben (met geld van vrijwilligers) een timmermans cursus gehad van 6 maanden zodat zij zelf meubeltjes kunnen maken voor verkoop. Ik heb ze zien werken en het viel mij meteen op dat zij elk stuk hout zelf moeten vasthouden wanneer ze het zagen of bewerken. Er was geen draaibank (wat zou de reden zijn?). Ik heb lewis gevraagd om een draaibank te kopen maar daar is volgens hem nergens aan te komen. In plaats daarvan koopt hij dit weekend een ‘klampa’. Ik begrijp niet wat het is maar daarmee moet het materiaal ook vast te zetten zijn. Daarnaast koopt hij nog een ander voor mij onduidelijk stuk gereedschap om hout te bewerken. Ook deze twee dingen worden volgende week aangeboden.
<u>Huizenbouwer:</u>**
John is één van de echte kleine zelfstandigen hier. Hij bouwt en repareert huizen en zorgt ook dat hij een ploegje aan het werk houdt (metselaar, timmerman, uppermannen). Hij heeft voldoende werk en zou meer mensen aan het werk kunnen helpen als hij meer gereedschap zou hebben. Een aantal van zijn eigen spullen was wat versleten en zijn waterpas was gebroken bij de bouw van het huis voor de weeskinderen (Anne en Hendrik: het dak zit erop maar het glas moet er nog in. Ik maak volgende week een foto). Met geld uit onze sponsorpot heeft hij een hele set nieuwe gereedschappen kunnen kopen (beugelzaag, hamer, waterpas, winkelhaak, truifel, enz). Hij was echt heel ontroerd. Dit had nog nooit iemand voor hem gedaan. Bedank alsjeblieft je vrienden in Holland vroeg hij mij.
<u>Huishoudster:</u>**
Lizzie heeft heel goed voor mij gezorgd de afgelopen weken. Ik heb haar de kinderboekjes in het engels gegeven zodat zij Obulé en Falida kan voorlezen en deze kleinkinderen later zelf kunnen lezen. Daarnaast hebben we nog even op de valreep een heel mooi project opgestart. Ik haar keukentje kookt zij op open vuur onder een stoofje. De hele keuken staat vaak vol met rook (ze verbranden daar bv de afgepelde maiskolven in). Het doet pijn aan je longen en ogen als je daar binnenkomt. Ik heb haar al gezegd dat dit heel ongezond is. Van de sponsorpot heb ik stenen gekocht. Wij gaan dinsdag en woensdag een open haard voor haar bouwen met behulp van John. Wij hebben een tekening gemaakt en hij begrijpt wat we willen. In de haard komt geen open vuur maar een vuur in een stoof. Deze stoofjes maken ze in Oeganda van stenen, modder, gras en stammen van de bananenboom. Voor de geïnteresseerden staat er een filmpje op youtube hoe het moet. De rook moet dan uiteindelijk door de schoorsteen naar buiten. Hopelijk gaat het werken en kunnen later alle andere vrouwen hier zo’n haard maken want hij is niet duur en aanzienlijk minder schadelijk voor de longen. Ik ben er heel enthousiast over en hoop hiermee mijn laatste dagen extra nuttig te kunnen besteden.
Naast alles bovenstaande zaken waar jullie geld en spullen voor beschikbaar hebben gesteld heb ik zelf ook veel kunnen doen aan dingen die geen geld kosten maar waar ik samen met mijn medevrijwilligers Anne, Hendrik, Hanna, Mark en de laatste week ook Joris en Salvatore, informatie heb kunnen verstrekken, les kunnen geven en discussies kunnen voeren.
Ook hiermee hebben wij volgens mij een hele goede bijdrage geleverd. Nog even een overzicht:
Twee keer kleurenlessen op kleuterschooltje
Engelse les op lagere school met ons schoolbord
Les over Hiv en Aids op lagere school (met uitreiken condooms)
Lessen over het maken van stoofjes
Les over het maken van compost
Les over het maken van vloeibare mest
Aanleg moestuin van Lewis
Veel discussies en verstrekken info over moestuinen en belang van gezonde voeding (boekjes en harde kaarten) met projectleiders, school en projectleden
Ik heb nu al een heel goed gevoel over mijn verblijf van de afgelopen weken en dan heb ik nog een week te gaan. Naast bovenstaande zaken hebben we ook fantastische uitstapjes gedaan (komend weekend nog naar Lake Malawi), veel gezellige avonden met medevrijwilligers gehad (waaronder drie kampvuuravonden), leuke contacten met locals uit onze community gehad en veel vrienden gemaakt onder de kinderen.
Ik wil nog een paar dingetjes vertellen over de afgelopen week. Nog even volhouden dus.
Het vorige weekend was ik alleen op het project. Ons huis werd opgeknapt (geschilderd van binnen en van buiten en de vloer opgeknapt). Zaterdag dus wat relaxen (en naar champions league finale met mijn bodyguards) maar zondag was ik voor van alles uitgenodigd. Om 9 uur naar de kerk komen. Ok, maar als ik had geweten dat de mis drie uur zou duren dan ……!! Natuurlijk mocht ik weer naar voren komen om iets te zeggen tegen de gemeenschap (dat gebeurt hier om de haverklap). Ze hebben een nieuwe kerk gebouwd naast de huidige maar het geld was op en er zit nog geen dak op. De vraag van de dominee was of ik misschien in Nederland 9,5 mln kwacha (28.000 euro) kon ophalen voor een dak. Deze kerkdienst was wel een leuke ervaring met behalve de lengte nog twee verschillen tov Nederland. Er is heel veel mooi gezang en de vrouwen zitten rechts en de mannen links in de kerk (jeugd in het midden). Bovendien hebben de vrouwen allemaal een wit uniform aan.
Daarna was ik VIP bij de ‘Candle light memorial 2012’. Dit was een bijeenkomst ter nagedachtenis aan alle overledenen aan AIDS. Er werden drama’s (toneelstukjes) opgevoerd door alle jeugdgroepen uit omliggende dorpen. Daarna mocht ik met de dorpsleiders wat drinken (frisdrank) en eten (een droog broodje met niks). Dat was een hele eer.
Tenslotte naar de voetbalwedstrijd geweest die wij, zoals eerder genoemd, met 1-0 gewonnen hebben. Onze keeper was super. Het publiek is geweldig enthousiast. Ze staan te dansen langs de lijn en rennen met z’n allen het veld in als er wordt gescoord. Het was een geweldig feest.
Op zondagavond met Lizzie samen gegeten en met haar kleinkinderen memory gespeeld. Dit was een uitzonderlijke gebeurtenis om zij altijd met haar kleinkinderen buiten eet en vervolgens naar bed gaat. Een mooie afsluiting van een leuke zondag.
Op dinsdagmiddag hebben Hanna en ik drie presentaties gegeven. Voor het maken van een stoof hadden we een poster gemaakt met een stappenplan, een tekening en een materiaallijst. Aan de hand hiervan heeft Hanna uitgelegd hoe ze hem moeten maken. Dinsdagmiddag as gaan we er bij het ‘Project Centre’ het maken van één stoof demonstreren. Na Hanna heb ik een presentatie gegeven over ‘How to make Compost’ en één over ‘How to make Liquid manure’ (vloeibare mest). Daarbij heb ik gebruik gemaakt van een harde kaart die ik in Nederland had gemaakt en wat materialen die ik had meegenomen om te demonstreren hoe het werkt. Ik denk zeker dat het heel nuttige/praktische toepassingen zijn en het publiek (wederom grotendeels vrouwen) was erg geïnteresseerd en er werden veel aantekeningen gemaakt. Dinsdagavond kwamen onze nieuwe vrijwilligers Joris en Sal (Salvatore). Het zijn neefjes (de een uit Nederland en de ander uit Engeland). Leuke kerels waar we het meteen goed mee konden vinden (al kunnen ze natuurlijk nog niet jullie plaats innemen A en H). Op donderavond hebben we een kampvuur met ze gedaan om ze beter te leren kennen.
Met Anne en Hendrik hadden we een les over HIV/AIDS voorbereid op de lagere school (leeftijd in deze klas bleek tussen de 9 en de 16??). Op donderdagochtend hadden we deze les en Joris en Sal waren ‘stand-in’. De HIV moeders zouden twee toneelstukjes over dit onderwerp doen maar zijn uiteindelijk niet komen opdagen. Waarom is mij nog niet duidelijk maar het kwam wel goed uit want we hadden onze tijd hard nodig. Het 1e deel was klassikaal. We hebben eerst 10 stellingen op het bord geschreven (koste wel een avondje inlezen over HIV en AIDS) en bij elke stelling de hand laten opsteken voor waar of niet waar. Steeds aan kinderen gevraagd om hun antwoord toe te lichten en discussies aangegaan. Na de pauze hebben we de klas in vieren gedeeld en is elke groep buiten ergens in het gras gaan zitten. Ze kregen allemaal een blaadje en moesten een vraag over dit onderwerp noteren. De blaadjes werden ingenomen en de vragen zijn door ons in de groep beantwoord. Daarna terug naar het klaslokaal waar we condooms hebben uitgedeeld (dit zorgde voor de nodige hilariteit, ze wilden zelfs alle lege doosjes hebben).
Het was een een zeer geslaagde ochtend waar zij veel van geleerd hebben (kun je HIV krijgen door elkaars haarborstel te gebruiken?) en ik ook (kun je HIV krijgen van borstvoeding?).
Ik wilde nu maar eens stoppen want het is weer een belachelijk lang verhaal geworden en dan heb ik nog best veel weggelaten. Als je mijn laatste hoofdstuk leest heb ik mijn afscheidsparty hier al lang en breed achter de rug, heb mijn vrouw en kinderen al weer doodgeknuffeld en sta al weer in de startblokken om aan een (welverdiende??) vakantie in Italie te beginnen. Ik zeg nog één keer vanuit het “warm heart of Africa”:
TIONANNA