Thamsanqa

(origineel bericht op be-more.nl)

Thamsanqa

Vanmorgen hebben we eerst bij de Spar nog bananen, melk en yoghurtjes voor de creche gehaald en stonden we om half tien bij Lulama voor de deur om de kinderen op te halen. Bij de creche stond Simphiwe al klaar om te ochtend te leiden en Christel en Myrthe gingen Cynthia’s kinderen halen en daarna boodschappen doen. Toen ze echter bij Cynthia aankwamen bleek dat de kinderen er niet waren en al onderweg zouden zijn of zoiets. Het was in ieder geval onduidelijk en de drie kinderen zijn helemaal niet op de creche verschenen. Terwijl zij boodschappen gingen doen bleven Rosa en ik op de creche waar Simphiwe met de kinderen heeft geteld, gedanst en getekend. Uiteindelijk heeft hij ook voorgelezen, maar dat ging niet heel goed en de kinderen waren te onrustig om goed te kunnen luisteren. Alleen Ajakha zat braaf op het kleedje. Alili was vandaag verschrikkelijk vervelend, ze was de hele tijd iedereen aan het slaan en als wij de zeiden dat ze dat niet mocht doen ging ze keihard en onophoudelijk huilen en krijsen. Ik had voor de familie van Lithemba, Awonke en Sanele twee foto’s per kind af laten drukken en daar waren ze ontzettend blij mee. Ze hebben immers nooit foto’s van hun kinderen, behalve als heel af en toe een vrijwilliger er aan denkt om dat te maken en te geven.

Christel en Myrthe waren op tijd weer terug van het boodschappen doen en toen hebben we snel Lulama’s kinderen naar huis gebracht. Alili had echter weer iets aan de auto gesloopt. Eerst had ze met steentjes op de achterkant van Harrie in de lak gekrast en daarna had ze de nummerplaat er vanaf getrokken, op een moment dat wij het allemaal even te druk hadden met de anderen. 's Middags zijn we naar het jongenshuis gegaan waar we gevoetbald en gestoeid hebben en geknuffeld met allerlei kindjes uit de buurt die we nooit eerder gezien hebben maar die me haast niet meer los wilden laten en met Xolela. Hij heeft een behoorlijk zwaar leven gehad tot nu toe. Zijn ouders zijn allebei overleden aan aids en zijn broertje is een paar jaar geleden ook overleden. Thamsanqa is vernoemd naar het broertje van Xolela, Cheezah Thamsanqa. Tia is bij zijn laatste dagen in het ziekenhuis is geweest om hem bij te staan zonder langer dan een minuut van zijn zijde te zijn geweken. Ondanks dat het nu goed met Xolela gaat en hij best een stoere jongen is, merk je dat hij het nodig heeft om af en toe even goed geknuffeld te worden. Myrthe en Christel hebben bij een winkel in Motherwell een soort kit gehaald om de nummerplaat vast te maken en gelukkig werkte dat goed. Toen wij aankwamen had Nombasa een afscheidsbriefje voor ons alle vier getypt, heel lief.

We gingen pas rond kwart voor vijf weg uit Motherwell en zijn gelijk door naar huis gegaan. Hier hebben we uitgerust en zijn we begonnen met onze koffers te pakken. Toen we rond half zeven bij de PicknPay stonden om foto’s af te drukken en verf te kopen bleek deze al dicht te zijn helaas, dat wordt morgenochtend wat eerder opstaan. We zijn maar naar de Spar gehaald om voor elk huisje chocola te kopen, anders moesten we dat ook morgen nog doen. In de tijd dat wij weg waren gingen Janne (Ithemba), Linda en Elin (Ubomi Obutsha) naar de weggooibabies. Daarna hebben we met z’n allen hier gegeten, gekletst en thee gedronken. Morgen is onze laatste dag bij Thamsanqa. We gaan iets eerder stoppen met de creche omdat Simphiwe heeft aangeboden om ons een rondleiding te voet door Motherwell te geven om langs te gaan bij de echte krotten waar hij mensen kent. Omdat hij bij ons is zal dat totaal niet onveilig zijn als we ook onze tassen thuis laten, ik ben benieuwd! 's Middags doen we een afscheidsrondje bij alle huisjes en geven we ze de foto’s. 's Avonds wil Peter nog met een aantal van ons kort naar Liebenhaus en komen alle vrijwilligers van Be More in PE naar ons toe voor een afscheidsavond bij Peter en Daphne thuis. Morgen wordt een zware dag…

(origineel bericht op be-more.nl)