Ik weet niet of er mensen zijn die mijn vragen kunnen en/of willen beantwoorden maar alles is meegenomen. Ik ben in 2008 geemigreerd naar Turkije. Ik sta nog wel gewoon in Nederland ingeschreven. In 2009 zijn we getrouwd en in 2010 ben ik bevallen van een prachtige dochter. Nu is het leven in Turkije best zwaar. Mijn man werkt alleen in de zomermaanden en in de winter maanden is er dus niets te doen. (wonen in marmaris) Afgelopen winter is mijn man (turks) voor het eerst voor 3 maanden in Nederland geweest en dat beviel hem heel erg goed. Nu is hij afgelopen week zijn baan kwijtgeraakt. (heeft inmiddels wel wat nieuwd) maar hierdoor is hij heel erg gaan nadenken over de toekomst. Hij werkt in het toerisme en aangezien hij nog jong is (28) is dat prima. Maar iedereen word ouder en als je eenmaal 45 bent kom je steeds moeilijker aan een baan. Tevens moeten wij het gehele jaar rondkomen van het bedrag wat hij in de zomermaanden verdiend. Dat gaat prima, maar er is geen zekerheid voor de toekomst. Nu zitten we eraan te denken naar Nederland te gaan. Het is allemaal nog niet zeker en het ligt op tafel ter discussie maar we willen een weloverwogen besluit nemen vandaar deze vraag. Aangezien ik in Turkije woon en dus geen baan, huis ect heb in Nederland word het denk ik lastiger om voor mijn partner een verblijfsvergunning voor een jaar aan te vragen. Mijn vader heeft hem afgelopen winter uitgenodigd en dat ging zonder problemen. Is het handig om meteen bij aanvraag een verblijfsvergunning voor een jaar aan te vragen of is het handiger dit voor 3 maanden te doen (die hij zeker krijgt) en de verblijfsvergunning voor 1 jaar in Nederland aan te vragen? Tevens kan mijn man dan nog niet werken. Weet iemand wanneer dat wel mag? Is het nadat hij geslaagd is voor de inburgeringscursus of moeten hier weer allerlei vergunningen voor worden aangevraagd? Mijn man denkt dat het leven in Nederland zoveel beter is en dat het meer zekerheid bied, wat ik echt betwijfel. Ik zal weer fulltime aan het werk moeten na 4 jaar en het is in deze tijd niet makkelijk iets te vinden. Tevens gaat mijn voorkeur uit naar 3 dagen in de week aangezien wij een dochtertje hebben. Dat is dan niet mogelijk ivm het financiele plaatje. Zit echt in dubio. Iemand tips, ervaringen, of informatie??? Alles is van harte welkom. Bedankt…!
waarschijnlijk is www.ind.nl een site waar je de info vandaan kan halen wat er allemaal bij komt kijken. wwet je dan niet dat je man eerst een inburgeringscursus in eigen land moet doen voor hij uberhaupt in NL wordt toegelaten. en dat jij daar al moet wonen, me een baan en verblijfs adres. en een bepaald salaris moet hebben omdat anders je man ook geen toestemming krijgt om naar NL te komen. dit wwet ik omdat ik eerst in NL woonde en mijn man ook naar nedeland is gekomen, dit heeft veel tijd en geld gekost en na 2 jaar had hij z
o’n heimwee dat we weer terug gegaan zijn naar bodrum. die zekerheid van NL waar jij het overhebt is allemaal niet zo zeker meer .wij hebben het hier niet breed maar we genieten veel meer van het leven en zijn blij met de kleine dingen en zeer blij dat we niet meer in nl wonen, de discriminatie factor voor turkse mensen is zeer hoog. en volgens mij zijn de toelatingseisen weer aangescherpt maar dan zou je echt op de IND site moeten kijken die geven uiteindelijk de toestemming of je nl in mag.
Ik kwam je verhaal tegen en vond dat ik even moest reageren. Ik ben ook getrouwd met een Turkse man en samen hebben we 2 kinderen van 6 en 3 jaar oud. Mijn man is 9 jaar geleden naar Nederland gekomen en in de tussentijd hebben we geprobeerd terug naar Turkije te gaan maar door omstandigheden en zeer slechte voorbereiding zijn we uiteindelijk weer naar NL terug gegaan. Mijn man dacht ook dat het in NL veel beter zou zijn maar dat is echt niet zo. Zeker nu niet. De Turkse economie gaat goed nu en groeit zelfs in tegenstelling tot Europa en dus ook Nederland. Voor ons gevoel gaat het alleen maar slechter hier in NL. Verder ben ik het helemaal met ernacavus eens, de discriminatie ligt hoog hier. Mijn man woont hier nu ruim 9 jaar en het gevoel van een ‘buitenlander’ zijn is nooit weggegaan terwijl hij notabene een Nederlands paspoort heeft! Hier in NL liggen de salarissen misschien hoger dan in Nederland maar je schrikt je rot aan wat je allemaal wel niet aan vaste lasten hebt. Hierdoor hou je bijna niets over voor leuke dingen. Je wordt hier geleefd in plaats van andersom. Als ik jullie was zou ik heel goed nadenken alvorens de stap naar NL te zetten hoor. Mijn man heeft spijt en wil nu dolgraag terug naar Turkije. Hij kan gewoon niet meer lachen en is niet vrolijk meer zoals hoij vroeger altijd was in Turkije. Maar goed , dit is weer een ander verhaal. In ieder geval ben ik het ook met ernacavas eens dat je het misschien niet breed hebt maar dat je tenminste wel het gevoel hebt dat je leeft en daar zullen een hoop Nederlanders jaloers op zijn hoor. Misschien dat het beter is voor je man als hijn zijn energie richt op het vinden van een baan dat meer zekerheid ook voor in de toekomst biedt maar dan in Turkije? In ieder geval heel veel succes met jullie overweging.
Goedemiddag, ook ik wil even reageren op het wel of niet terugkeren naar NL. Ik denk dat de beslissing voor een ieder anders weegt. Waar je woont en waar je gaat wonen. Een man die heeft gewoond in Bodrum of Marmaris zal het moeilijk kunnen wennen in een kleine plaats. Het werk wat hij daar zal kunnen doen is verre van hetgeen hij gewend is. (toerisme of werken in een bar). Ik denk dat je daar rekening mee moet houden met de keuze van een woonplaats. Dat je als Turk wordt gediscrimineerd, ook dat is iets waar je goed over na moet denken. Daarentegen zijn er ook best leuke dingen in Nederland. Het arbeidsrecht en bijv. de huurbescherming zijn toch zekerheden die fijn zijn. Ikzelf ben net terug gekeerd na 8 jr Bodrum. Waar ikzelf tegen aan loop, is dat het lastig is om woonruimte te vinden. Gelukkig is het nu gelukt maar ben wel een poosje aan het zoeken geweest. Er zijn salariseisen en dat is natuurlijk lastig als je net terugkeert. Ik heb wel gelijk werk kunnen vinden (ook al ben ik 55 jr). Als je wilt werken is er werk. Ik denk dat alles zeer afhangt van hetgeen je gewend bent en hetgeen je verlangt.
Goede avond,
Wat ik hier lees is echt typisch voor jonge mensen die dan denken dat het gas groener is bij de buren dan in hu eigen tuin?
Ja er zijn hier koppels die het wel maken. Hoofdzakelijk dan koppels waarvan de man hier in Kusadasi thuis is( geboren of gewond hebben) . Niet vergeten dat de Turkse bevolking hier niet zit te wachten op jullie ook als je man Turk is.
Het gevoel dat je het kunt maken in het buitenland, dat kennen we. Ik was vroeger ook zo. Overal waar we in verlof gingen waren we aan het uitkijken om een zaak te beginnen. Gelukkig was mijn vrouw de nuchterst van de twee. We hadden toen een goed lopende in België en uiteindelijk heeft ze mij doen inzien dat je niet moet gaan kijken naar anderen maar eens tevreden moet zijn als je een goed draaiende zaak hebt.
Jullie hebben dan nog de verantwoordelijkheid voor Julie twee jonge kinderen. Hier is het niveau van het onderwijs niet zo hoog als in Europa. Stel dat je kinderen de zaak omdraaien en ze later terug willen naar Nederland dan zullen ze naar hun opleiding vragen wat hier echt waar niet hoog ligt.
Wat betreft die inbraak toen jullie hier verbleven, ja wat moet men daarop zeggen? Ook wij en bij zo vele anderen is er ooit ingebroken. Het is en zal altijd een probleem blijven, laksheid van de politie als er al niet onderhands bij betrokken zijn. Ik heb nog nooit een inbraak geweten die hier opgelost word…….
Mij mening, doe wat je moet doen in Europa en kom zoals velen hier eens je op pensioen bent in lange verloven naar hier. Die genen die het zo oplossen moet niets meer, geen werk verplichting geen inkomsten verplichting enz. dan kan je hier ontspanen leven, ander wordt het hier knokken voor je werk dag in dag uit.
Niet vergeten dat hier weinig correcte werkcontracten worden gegeven of na geleefd.
En begin je hier een eigen zaak dan krijg je last van de Turkse ( collega’s) die je niet graag zien komen.
Ik hoop dat ik jullie beslissing niet heb beïnvloed maar blijf met je voeten op de grond. Zo slecht is het ook niet daar waar je nu bent en leeft. Heimwee…… ja maar wees verstand overweeg alles en handel dan.
Oh ik lees hier nu net dat je man werk zoekt in NL. Hier in Turkije zijn vele mensen werkloos staar je niet blind op de 19% BNP groei Dit is in de industrie en niet bij de kleine zelfstandinge of werknemer. Het gemiddelde loon hier momenteel tussen de 1200TL en 2000Tl huur voor een huisje met 3slp kamers tussen de 450 à 700Tl. Niet te vergeten dat ook hier belastingen moeten betaald worden en dat er allerlei taksen moeten worden betaald. Dus van je 1600TL gemiddelde hou je ook niet meer zoveel over met 2 kinderen. De benzine is hier evenduur dan in Europa zelf duurder.
Nogmaals, denk er aan hier, geen werkzekerheid. Velen worden dag op dag ontslagen en hun laatste maandloon kunnen ze naar fluiten.
We wensen julie een verstandige en wijze beslissing wat het ook zij.
Kom je naar Kusadasi dan ben je voor de NL’s en de Belgen zeker welkom.:dag:
Hallo komtgoed!
Het verhaal van je lijkt precies op mijn verhaal. Ook mijn man kwam 11jaar geleden nar nederland en hebben twee kinderen van 7 en 5 jaar. Mijn man heeft ook spijt en wil liever vandaag dan morgen terug naar Turkije. Ik heb daar absoluut geen moeite mee en ook de kids zien dat wel zitten! GELUKKIG! Echter heeft mijn man nu een werkaanbod gekregen van zijn oude werkgever in Turkije. Het gaat om werken in een hotel in Marmaris[waar ik mijn man heb leren kennen]. Ook voor mij zal er werk zijn. Dus je zult het wel aanvoelen…mijn man is niet meer te houden. Nu las ik dat je schreef dat jullie na slechte voorbereidingen terug zijn moeten komen. Wat zijn de tips hieromtrent??? Zodat wij niet meer teug hoeven te komen. Ik hoop echt dat je me hierin kan advisren! Want als het aan mijn man ligt…is het hier alles verkopen,alles opzeggen en vertrekken. Mar heb daar echt mijn twijfels over!!! Wij kunnen 1 mei starten in Turkije,dus nog zo`n 1.5 maand. Mijn man is ervan overtuigd dat die tijd voldoende is. ??? Hoop snel iets te horen. Selam Melanie.
Wat leuk om te lezen dat je ongeveer in dezelfde situatie zit. Marmaris lijkt mij ook een leuke plaats, ik ben er 1 x op vakantie geweest. 1 mei is al wel heel snel…ik weet niet of jullie een koop of huurhuis hebben hier in NL? Als jullie een koophuis hebben dan raad ik toch aan om het huis eerst proberen te verhuren en jullie spullen ergens op te slaan en dan voor een aantal maanden het te proberen in Turkije. Mocht het dan toch tegenvallen dan kunnen jullie makkelijker terug naar Nederland dan als jullie alles gaan verkopen en opzeggen. Jullie hebben 2 kinderen van 7 en 5 jaar oud en ik neem aan dat zij ook naar school gaan. Wat ik weet is dat in Turkije de kinderen pas vanaf 7 jaar naar school moeten, en voor die tijd kunnen ze wel naar een soort kleuterschool (ana okul). Mijn eerste tip is om alvast te kijken naar wat voor soort onderwijs marmaris en omgeving jullie kinderen te bieden heeft. De basisschool is dan het belangrijkste voor nu, maar ik zou ook eens kijken naar of er middelbare scholen in de buurt zijn en hoe de scholen staan aangeschreven. Verder is het ook fijn als jullie alvast woonruimte hebben daar op een mooie en nog veel belangrijker een veilige plek waar jullie kinderen ook lekker buiten kunnen spelen. Wij hebben al deze dingen pas daar willen regelen en dat is heel moeilijk zeker met 2 kleine kinderen erbij. Verder hadden wij ook veel tegenslag te verduren gehad ook op persoonlijk gebied waardoor wij onze emigratieplannen even in de koelkast hebben gezet. Ik ben er wel van overtuigd dat als je je heel goed voorbereid en zoveel mogelijk van te voren regelt, en niet te gehaast, alles veel gemakkelijker zal gaan. Als je meer wilt lezen over mijn ervaring in Turkije, ik heb een heel stuk geschreven onder het kopje kafa bozuk, onder het onderwerp ‘wonen in Turkije’. Daar kun je precies lezen hoe het ons zo’n beetje vergaan is en ook waarom we weer terug naar NL zijn gekomen.
Toch blijft het ook bij ons kriebelen. In Turkije gaat het nu heel goed en nogmaals als we alles zo goed mogelijk proberen voor te bereiden en niet te overhaast dan moet het kunnen slagen, al heb ik ook nog steeds mijn twijfels hoor…Turkije is en blijft Turkije en geen Nederland. Er is toch heel veel goed geregeld hier in Nederland en zover is Turkije nog lang niet. Dat moet je wel voor ogen blijven houden en het is soms best moeilijk om aan te wennen hoor. Misschien zelfs voor je man. dat was voor mijn man ook zo namelijk omdat hij toch al jaren in Nederland had gewoond. En wat ook heel belangrijk is, is de Turkse taal. Spreek je zelf al een beetje Turks en je kinderen? Kijk of je een cursus kunt doen en of je kinderen ook een cursus ofzo kunnen volgen daar. In Kusadasi hebben ze een stichting voor Nederlanders en Belgen, misschien hebben ze ook zoiets in Marmaris? Of kennen jullie al Nederlanders die daar wonen? Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt en in ieder geval
heel veel succes de komende tijd. Mocht je nog vragen hebben, stuur maar gerust een berichtje.:vak02: