Sanne Quick schreef nog een leuk weblog over haar ervaringen in Cambodja:
Nee dit is geen typefout maar dit is wat de kinderen zeggen. De teacher gaat helaas terug naar Holland, helaas want ze had erg graag nog een paar maanden gebleven. Er was niet echt een afscheid vrijdag en dat is ook wel fijn. Na de laatste les gaan de kinderen naar huis, je krijgt nog wat tekeningen toegestopt, ze zeggen dat ze graag willen dat je blijft en dat ze je gaan missen maar gaan vrolijk naar huis en zijn maandag weer blij met de nieuwe vrijwilliger, ideaal!
Vrijdagavond heb ik terug in Siem Reap het luxe leventje direct weer had opgepakt (heerlijke pasta gegeten, voetscrub en massage, goed geshopt met Fleur op de night market en tot slot een heerlijk ijsje bij de Blue Pumpkin).
Zaterdagochtend begon de dag weer vroeg ik ging mee met de smoktour. Dit is een rondleiding door de community van het PDC over het home based project. Moeders vlechten van palmbladen manden, doosjes en enveloppen zo verdienen zij een centje bij. Dit doen ze thuis zodat zij dit kunnen combineren met de zorg voor de kinderen en het huishouden.
Te voet gingen we de community in om bij verschillende moeders de verschillende onderdelen van het vlechten te bekijken. Dit begon met het snijden van de bladeren. Na het drogen van de bladeren worden deze gekleurd. Dit kleuren liet ‘mijn moeder’ van de homestay zien. Echt super leuk om toch weer even terug te zijn (voelde toch wel een beetje als thuis komen) en vooral de herkenning van al de kinderen en de familieleden. Daarna liet de laatste moeder zien hoe de gekleurde bladeren werden verwerkt tot een mandje.
Toen we terug liepen richting PDC waar we zelf aan de slag mochten met het vlechten, zagen we in de verte een aantal meiden van de school, voornamelijk mijn klas, zitten. Ik liep naast Charlotte een zeer geliefde teacher die net een week weg was bij het PDC en nu ergens anders les geeft. Ik zag de meiden allemaal opspringen en dacht oh wat leuk ze gaan Charlotte verwelkomen. Maar niet alleen Charlotte werd verrast wij samen kregen een zelf gemaakt doosje met tekeningen en brieven erin van de verschillende meiden. Dit had de teacher even niet verwacht, daar werd ik even stil van. De kinderen “Teacher cry”, ik “No” maar wat was ik blij met mijn grote zonnebril.
Zondagmorgen was het ook weer vroeg opstaan dat viel na een avondje biertjes drinken op een geweldig dakterras met een nog geweldiger uitzicht toch best een beetje tegen. Deze ochtend moesten de beide PURE dream teams voetballen. Op een grasveld (kan beter zeggen zandbak met wat plukjes gras) net buiten Siem Reap, streden de kids alsof hun leven er vanaf hing tegen andere NGO scholen. De afgelopen week was met de training de voorzet geoefend en dat hebben we gezien er werden steeds hele goede voorzetten gegeven ook als ze eigenlijk beter zelf hadden kunnen scoren. Helaas werd geen enkele wedstrijd gewonnen maar ik weet zeker dat de kinderen van dit ochtendje weg hebben genoten. Het is voor hen namelijk een hele belevenis om de community uit te gaan. Ook al wonen ze met de Tuk tuk zo’n 40 minuten buiten Siem Reap de meeste waren nog nooit in de stad geweest.
En natuurlijk hebben de teachers met z’n allen ze enorm staan aanmoedigen. Hierdoor heb ik nog even een goed kleurtje opgedaan. Ik ben knalrood ondanks dat ik me goed had ingesmeerd. Wel weer handig voor in het vliegtuig. Door de airco heb ik het altijd zo koud nu was ik lekker warm van mezelf. Na de voetbal nog wat laatste souvenirs gekocht, een heerlijke salade gegeten bij hotel De la paix, nog even een rondje gefietst, een ijsje bij de Blue Pumpkin gegeten en als echte afsluiter een heerlijke 4-handen massage. En toen was het echt tijd om te vertrekken, mijn ‘collega’s ‘ kwamen me nog even uitzwaaien (echt lief). Eerst naar Vietnam gevlogen en toen een bijna 14 uur durende vlucht naar Parijs. Ik heb heerlijk geslapen (voor het eerst van mijn leven in een vliegtuig) ik had namelijk de beschikking over maar liefst drie stoelen, dus kon languit liggen.
Liefs, Teacher Sanne
Meer ervaringen van vrijwilligers kun je lezen op: http://www.pureforkids.nl/127-weblog.html