Sanne Quick schreef meer over haar ervaringen in Cambodja:
http://www.pureforkids.nl/upload/thumbs/180x126_3806-sanne6.jpghttp://www.pureforkids.nl/upload/thumbs/180x126_3806-sanne8.jpghttp://www.pureforkids.nl/upload/thumbs/180x126_3806-sanne7.jpg
Super trots was ik afgelopen week op mijn kids. Nadat ze een paar weken hadden geoefend met het invullen van werkwoorden in kleine verhaaltjes was het nu tijd om zelf een verhaaltje te schrijven. Ook ik had een verhaaltje geschreven met de woorden die ze kennen zoals father en mother. Sorry pap pensioen kennen ze nog niet dus werd het sleep (is natuurlijk ook niks over gelogen) en Idde luchtverkeersleider ook niet. Met wat hulp hebben ze allemaal een klein verhaaltje over zichzelf geschreven. Het is zo knap wat ze na 1,5 jaar 1 uur Engels per dag al kunnen. En dat terwijl ze verder helemaal niet met Engels in aanraking komen, geen Engelse muziek of Engelse TV thuis, niemand in de familie die Engels spreekt. Alleen dat ene uurtje op school en de vrijwilligers die natuurlijk Engels tegen ze praten.
Vrijdag was het dan zover de workshopdag. Na een week van voorbereiden: de camera’s nummeren, extra kaartjes en batterijen aanschaffen, mijn les uitwerken en allerlei voorbeeldfoto’s maken, opzoeken en uitprinten. En vooral in dat laatste bleek de meeste tijd te gaan zitten, ik heb donderdag 1,5 uur bij een printshopje gezeten voor 50 kleurenprintjes. Het was een super groot succes de kinderen vonden het fantastisch. Vooral dat ze allemaal een eigen camera hadden (dus gevers nogmaals onwijs bedankt!!!).
Vooraf had ik me alleen niet gerealiseerd dat ik het model van de dag zou worden. “Teacher look, teacher come here, teacher sit here, teacher crazy …… Van de 100 foto’s zitten er denk ik vijf leuke bij van mij. Veel zijn ingezoomd op mijn armen, billen of buik want ze vinden het nog steeds fantastisch dat ik ‘fat’ ben en wilden dat graag vast leggen. En de rest is van onderaf genomen en dan krijg je nog steeds niet het beste resultaat.
Er zitten ook hele gave foto’s bij (bekijk zeker de resultaten hierboven) . Het was erg leuk om te zien dat ze ook echt iets hadden geleerd want aan het einde van de dag maakte ze niet alleen liggende maar ook staande foto’s, zag ik ze regelmatig in- en uitzoomen en kwamen ze steeds heel trots de foto’s laten zien waarbij ze hun vrienden en vriendinnen helemaal op de foto hadden gezet (dus met hoofd en voeten). Dat steeds laten zien resulteerde er wel in dat er maar liefst 30 batterijen doorheen zijn gegaan. Niet echt milieubewust, maar goed de plaatselijke batterij verkoper had een hele goede dag.
Eigenlijk zou ik dit weekend met Daniella en Patrick naar de grens van Thailand gaan om daar een waterval en bijzondere tempel te bezoeken. Maar dit bleek zo’n duur uitstapje te worden dat we dat toch van de agenda hebben geschrapt. Achteraf ben ik er ook wel heel blij mee want ik had dit weekend echt nodig om even bij te komen. En me natuurlijk voor te bereiden op mijn homestay. Vandaag ben ik naar Beng Mealea gegaan (een compleet vervallen tempel, die ze zo hebben gelaten zoals ze hem ontdekt hebben). Dat was behoorlijk zwaar want gisteren zijn we met het PURE vrijwilligersclubje gaan stappen en hebben de deur dichtgedaan bij de Ankor What? Bar. Al deed de twee uur durende Tuktuk rit me goed. En van het op mijn slippers de tempel trotseren liepen de zweetdruppeltjes me over het lijf.
Komende week ga ik dus back to basic. Ik ga logeren in de community (het dorp) waar het PDC staat. Ik mag een weekje meedraaien met het Cambodjaanse gezin van één van de kinderen van school. Dat is wel super primitief (geen douche of toilet, geen elektriciteit ….) en das eigenlijk niks voor mij. Maar goed deze mogelijkheid krijg ik maar één keer dus ga ik er gewoon volop van genieten.
Liefs, teacher en model Sanne
Meer ervaringen van vrijwilligers kun je lezen op: http://www.pureforkids.nl/127-weblog.html