Sanne Quick schreef verder over haar ervaringen vanuit Cambodja:
inmiddels bijna alles van mij hier in Cambodja. Mijn witte legging is door de stof van de wegen bruin-rood net als alle andere voorheen witte kledingstukken (wie neemt er dan ook wit mee zul je denken, het staat zo leuk als je bruin bent ……). Het voorheen witte bandje van mijn nieuwe Chanel horloge kleurt vies roze (jawel ik blijf mijn oude merk trouw, vorige keer heeft hij het immers precies vier weken volgehouden dat is voor deze keer ook weer genoeg). En ook mijn haar heeft een rode gloed want uit de kraan komt bruin-rood water.
Afgelopen week was het een heerlijke kliederboel tijdens de workshops op het PDC want we hebben ge-papier-machét. En ook hierin speelde rood weer een rol. In de krant plaatsen ze hier nogal bloederige foto’s dus voordat we konden gaan papier-maché-en hebben Charlotte en ik uit alle kranten de bloederige foto’s moeten verwijderen. Na twee dagen papier-maché-en moesten onze schaaltje to-be even een paar dagen goed drogen dus hebben we donderdag fotolijstje gemaakt. Morgen gaan we beginnen met het schilderen van de schaaltjes.
Aanstaande vrijdag (13 januari) is het workshop dag. Op die dag hebben de kinderen niet de normale lessen maar bieden de leraren en vrijwilligers leuke 3 uur durende workshops aan (vliegers maken, film maken, taart bakken, kleien en visnet vlechten). Mijn workshop is fotografie (vanuit Nederland heb ik maar liefst 10 digitale camera’s meegenomen). Tijdens living values (Cambodjaanse les waarin kinderen leren over normen en waarden) afgelopen vrijdag hebben ze hun keuze gemaakt. In de ochtend heb ik een groepje van 4 en in de middag van maar liefst 9 kinderen. Ik heb leuke opdrachten bedacht om ze wat meer over fotografie te leren en we gaan natuurlijk vooral veel foto’s maken.
Helaas is rood ook de kleur van de Rode Khmer en met hun wrede daden werd ik ook afgelopen weekend weer geconfronteerd. Met Inge (algemeen coördinator van PURE) ben ik afgelopen twee dagen in Battambang geweest. Zaterdagochtend met de bus heen, een ijskoude (vanwege de airco) 4 uur durende busrit. Na een heerlijke lunch op het dakterras van ons hotel met de Tuk Tuk naar de bamboo train. De bambootrain is het vervoermiddels van de bewoners die langs het spoor wonen. Met deze eigen gemaakte karren van bamboe verplaatsen zij zich over het spoor (dit spoor is nog in gebruik, de trein toetert een keertje extra en zo weet iedereen dat ze het spoor moeten verlaten). Die karren gaan behoorlijk snel, lijkt eigenlijk net een achtbaan erg leuk. Gestopt in een dorpje met een steenfabriek die natuurlijk even bezocht en gezwicht voor een te gekke sjaal (ja die verkopen ze hier zelfs in steenfabrieken). En daarna weer terug met de train. Komt er een tegenligger op dit éénbaansspoor dan moet degene met de minste bagage zijn trein van het spoor halen. En is de bagage gelijk dan scissor-paper-stone-en ze om wie de trein eraf moet halen.
Na dit avontuur op de rails door naar Phnom Sampue, een prachtige tempel op de top van een heuvel die we te voet hebben beklommen. In dezelfde heuvel bevinden zich ook de Killing caves. Grotten die door de rode Khmer gebruikt werden om maar liefst 10.000 mensen om het leven te brengen. Hier kreeg ik van een oude man een rood armbandje en sprak hij mij een geluksgebedje toe. Vanaf deze heuvel was een prachtige zonsondergang te zien en daarna gekeken naar het uitvliegen van miljoenen vleermuizen.
Vanmorgen vroeg met de boot van Battambang weer terug naar Siem Reap. Een acht uur durende boottocht langs hele bijzondere bootdorpjes, door te mangroven en over het enorme Tonle Sap meer. Wat een armoede heerst hier toch. De één heeft een huis op palen van plaatmateriaal, de ander een tent met plastic en de ander een woonboot. Maar de mensen lachen allemaal als je voorbij komt varen en de kinderen zwaaien super enthousiast alsof ze nog nooit barangs (blanke) hebben gezien.
De tijd vliegt want ik ben alweer op de helft van mijn verblijf. Maar goed nog 2,5 week om volop te genieten. Maar nu is het tijd om ‘blauw’ te worden van een heerlijk Italiaanse wijntje, we gaan zo bij een echte Italiaan eten (lang leve het Khmer food
file:///C:/Users/Mirte/AppData/Local/Temp/msohtml1/01/clip_image001.gif
)!
Liefs, Sanne
ps: vergeet ik nog bijna te vertellen dat ik afgelopen woensdag met een hele groep mensen (de familie Nelisse en Anja) uit Bergen op Zoom heb gegeten, echt bijzonder zo ver van huis een hele tafel gevuld met Bergenaren!
Meer ervaringen van vrijwilligers kun je lezen op: http://www.pureforkids.nl/127-weblog.html