(origineel bericht op be-more.nl)
sawa sawa le
Zo dan is de derde week alweer voorbij, nog 15 te gaan! Wat gaat de tijd toch snel, al kunnen we hier toch ook stiekem wel al heerlijk fantaseren over hoe het is om iedereen weer te zien en het lekkere eten van thuis. Al mogen we hier zeker niet klagen! Deze week stonden er weer heerlijk door ons gemaakte spaghetti, frietjes, gekookte aardappelen met boontjes en saus, pannenkoeken, rijst met special egg, brood met aardbeien, nee we mogen absoluut niet klagen! Nog een beetje fantasie erbij en ik zou bijna zeggen dat oma het gemaakt heeft!
Verder gaat alles hier nogsteeds super goed. Waar we vorige week dachten dat het regenseizoen begonnen was, is het deze week weer goed warm geweest.
Afgelopen weekend zijn we lekker een weekendje bij pakachere gebleven. Ik ben er dit weekend achter gekomen dat ik op mijn telefoon op internet kan en dat dit totaal niet duur is, ik zal dus ook af en toe wat foto´s op facebook zetten. Zaterdag zijn nina en ik naar de botanische tuinen geweest, waar een bruiloft aan de gang was. Wat was het leuk om te zien hoe dat hier gaat! Toen de muziek begon stond iedereen op van hun stoelen, liepen naar het midden en gingen om het bruidspaar heen dansen. Wat een sfeer zeg! Zo´n bruiloft wil ik ook! Na met een groepje heerlijk bij annie´s lodge te hebben gegeten, besloten nina demi jan mia en ik om het uitgaansleven van zomba te gaan verkennen. We hebben James ons naar club g-string laten brengen, en ja de naam klinkt al lekker fout he. We waren gewaarschuwd dat het er daar flink wild aan toe zou gaan, maar wij vonden het reuze meevallen. Het was heel leuk om te zien hoe de mannen hier echt als een stel haantjes rond lopen, tegen elkaar aan dansen, en heel erg hun best doen om de weinige vrouwen die er waren te veroveren. Toen we het eenmaal in g-string te druk vonden zijn we doorgelopen naar een tentje een stukje verder, waar nog geen 10 man binnen stond, maar ze wel leuke muziek draaide. We stonden er nog geen 10 minuten binnen of het stond helemaal vol, trekt toch aan 5 azungu’s midden op de dansvloer. Ze lopen hier met de muziek maar een paar maandjes achter op ons, dus dat valt heel erg mee. Ook is ons lievelingsnummer 20 keer voor bij gekomen: Sawa sawa le, wat heerlijk Afrikaans. Na een heel leuke avond hebben we de hele zondag lekker niks uitgevoerd.
Nina en ik besloten optijd terug te gaan naar ons huisje en daar noodels te eten. We dachten wel even zelf een vuurtje te kunnen maken voor het water te koken. Wat nieuwe kolen erin, wat takjes en papier erop en dat zou wel moeten lukken. Dit werkte natuurlijk voor geen meter, aangezien ook de helft van de lucifers meteen uit was of afbrak. James, onze guard kwam ons een handje helpen en hier doen ze dat blijkbaar met plastic erboven smelten, wat een stank, maar volgende keer kunnen we het zelf!!
Om nog even terug te komen op het probleem met het nat worden van de guards als het regent. Hier willen ze niks aan doen, want dat gaat hier gewoon zo zeggen ze dan. We zijn er nu over aan het spreken om ze in ieder geval de sleutel van de keuken te geven, zodat ze daarin kunnen gaan liggen en in ieder geval droog blijven, aangezien de keuken tegenover de achterdeur zit, moet dit denken we geen probleem zijn.
Gisteren hebben we vrijwilligersdag gehad, waarop we ieder project zijn langsgegaan om te kijken wat ze daar deden. Dit was leuk om te zien en ik vond het vooral leuk al een kijkje bij yodep te nemen.
Maandag avond heeft chayof een telefoontje gekregen vanuit de overheid dat er de volgende ochtend een training zou beginnen vanuit Unicef voor de leraren van de nursery en standards. Er moesten dus 5 mensen de volgende ochtend naar de training. Dit betekende dat we dinsdag ochtend in een chaos terecht kwamen. De leraren waren netjes naar de training gestuurd, maar er was niet voor voldoende vervanging gezorgd. Weer typisch afrika. De standards hadden allebei een leraar, maar de nursery niet. De kleinste lieen dus rond te schreeuwen en rennen. Aangezien deze nog geen woord engels verstaan was het moeilijk om ze te laten weten wat we van ze verwachten. We begonnen dus maar hard te zingen en dansen en gelukkig gingen de meeste kinderen mee doen, dit hebben we maar volgehouden tot thunix weer terug was om het over te nemen. Maar wat een chaos en wat is het moeilijk om 40 kinderen die je niet verstaan en je meer zien als iemand om leuk mee te spelen en knuffelen als een leraar, bezig te houden. Maar het is gelukkig goed gekomen.
Voor vanochtend hadden we ingestemd om naar het land te gaan. Chayof is bezig met een feeding program, de bedoeling is dat ze zelf mais gaan verbouwen om de kinderen op de nursery eten te geven en een deel te kunnen verkopen zodat ze zelf geld binnen kunnen halen, op het moment draaien ze namelijk nog helemaal op donatiegeld. We vertrokken dus om 6 uur richting het land, met kilo’s maiszaadjes. Na ruim een half uur lopen, waren we dan op het stuk grond van chayof. Een aantal zouden met een soort schoffels gaten maken, en de rest zou deze vullen met overal 3 zaadjes en weer dicht stoppen. Wij als westerse wilde dus logisch te werk gaan, ieder bepaalde rijen en dan een vast iemand die daar achteraan de gaatjes zou vullen. Maar nee het moest natuurlijk volgens afrikaanse logica, als een kip zonder kop zomaar wat doen. Iedereen liep door elkaar en zo moesten ze steeds blijven controleren welke rijen wel en welke niet gevuld waren. Aangezien het stuk land mega groot was en het ook al super heet waren, raakte we er wel licht door geïrriteerd. Het werd alleen maar erger toen ze ook nog gingen vertellen dat wij maar de zaadjes erin moesten gooien en zij het dan dicht zouden gooien, want ja dat zouden wij zeker niet kunnen, wij zijn blank en hebben natuurlijk nog nooit met onze handen gewerkt. Na een tijdje mochten we het dan toch echt zelf doen. En dan maar steeds kijken of we het wel goed deden, alsof je er iets fout aan kon doen. Dit zorgde ervoor dat we het zo zat waren. We vonden het fijn iets hieraan bij te hebben gedragen, maar we zeggen eens maar nooit meer.
Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en hebben we de donderdag middag de afscheidsdisco van leonie en michelle gehad voor de jeugdclub en de cbo members. Op het begin kwamen de kleine kinderen ook even gezellig mee dansen, wat kunnen die toch al los gaan! Daarna hebben we heerlijk met de meiden gedanst, die voor ons de jongens uit de weg hielden. Dat was ook wel even fijn, een keer dansen zonder vastgepakt te worden.
Morgen om 7 uur rijden we aan richting cape maclear. Dat gaat heerlijk een weekendje strand liggen, snorkelen, boottochtje en souvenirtjes kopen worden. Vanaf volgende maand gaat het rustiger worden met de weekendjes, want het is toch allemaal wel duur. Maar ik wil alles gedaan hebben voor het regenseizoen echt begonnen is.
Ik begin het toch wel een beetje vreemd te vinden om niet te weten wat er bij jullie allemaal gebeurd. Ik ben zo benieuwd hoe het bij iedereen op stage en het werk gaat, of er nieuwe roddels zijn, nieuwe liefdes, hoe het met mn familie gaat, met mn hondjes alles! dus hou me allemaal een beetje op de hoogte he. Dat vind ik ook leuk om te horen!
Als jullie een beetje de sfeer van hier willen proeven moet je maar even op youtube sawa sawa le opzoeken. Dat is gewoon heerlijk!
Heel veel liefs vanuit chinamwali,
Chiara of op zn afrikaans Sjala
PS aangezien internet heel sloom is moet ik jullie de foto´s schuldig blijven. ik zal er tussendoor wat via mijn telefoon op facebook zetten!