Jammer dat er toch nog een negatieve reactie komt op jullie serieuze vragen.
Het is niet aan ons om te oordelen of jullie vragen en onzekerheden terecht of onterecht zijn.
Ik heb zelf 7 jaar een vriendenkring gehad met alleen maar marrokaanse jongens, een pakistaan, braziliaan en koreaan.
Een van de marrokaanse jongens was mijn beste vriend en we zagen elkaar elke dag. Geen wonder dat we op een punt kwamen dat we ons afvroegen of er misschien meer speelde aangezien we heel erg op elkaar gesteld raakten. Ondanks onze verliefdheid hebben we uiteindelijk besloten er niks mee te doen. Ik kende hem al heel wat jaren en wist dus ook veel van zijn cultuur en zijn ideeen erover. Ik wist dat ik uiteindelijk na de roes van de verliefdheid toch tegen veel dingen aan zou gaan lopen. En dit had niet alleen te maken met het cultuurverschil maar meer met zijn karakter en zijn kijk op de verschillen. Ook zijn ouders stonden er niet achter ondanks dat ze onze vriendschap niet afwezen vonden ze een relatie toch bezwaarlijk.
Ondanks of juist door de verschillen heb ik een geweldige tijd gehad in de groep en heb er fijne herinneringen aan over gehouden. Tuurlijk ook wel eens strijd en onbegrip maar die heb je in nederlandse combinaties ook. Ook door nederlanders kan je gebruikt worden en dat heb ik helaas vaker meegemaakt dan door marrokaanse jongens.
Kortom praat met elkaar over hoe je tegen het leven aankijkt en wat je van elkaar verwacht en wat je bereid bent te investeren in elkaar.
Gecombineerde relaties zullen misschien in het begin gecompliceerder zijn dan nederlandse omdat je een hele nieuwe belevingswereld terecht komt, maar ik ben er van overtuigd dat het uiteindelijk van de combinatie van beide karakters afhangt of het een succes wordt.
De reactie van je naaste omgeving blijft wel heel belangrijk hoor. Het is namelijk heel moeilijk als je omgeving er niet achter staat. Op die manier heb je geen uitlaatklep als je met vragen of onzekerheden zit en wordt alles door iedereen afgeschoven op die buitenlander terwijl elke relatie moeilijkheden kent.
Veel succes daarom en blijf van elkaar genieten maar hou je ogen en oren open. Tegen misbruik van mensen kun je je nooit helemaal wapenen dus uiteindelijk zal je moeten afwegen of je de gok durft te wagen. Elke relatie blijft een gok en garanties worden er helaas niet bijgeleverd.
Jammer dat er toch nog een negatieve reactie komt op jullie serieuze vragen.
Het is niet aan ons om te oordelen of jullie vragen en onzekerheden terecht of onterecht zijn.
Ik heb zelf 7 jaar een vriendenkring gehad met alleen maar marrokaanse jongens, een pakistaan, braziliaan en koreaan.
Een van de marrokaanse jongens was mijn beste vriend en we zagen elkaar elke dag. Geen wonder dat we op een punt kwamen dat we ons afvroegen of er misschien meer speelde aangezien we heel erg op elkaar gesteld raakten. Ondanks onze verliefdheid hebben we uiteindelijk besloten er niks mee te doen. Ik kende hem al heel wat jaren en wist dus ook veel van zijn cultuur en zijn ideeen erover. Ik wist dat ik uiteindelijk na de roes van de verliefdheid toch tegen veel dingen aan zou gaan lopen. En dit had niet alleen te maken met het cultuurverschil maar meer met zijn karakter en zijn kijk op de verschillen. Ook zijn ouders stonden er niet achter ondanks dat ze onze vriendschap niet afwezen vonden ze een relatie toch bezwaarlijk.
Ondanks of juist door de verschillen heb ik een geweldige tijd gehad in de groep en heb er fijne herinneringen aan over gehouden. Tuurlijk ook wel eens strijd en onbegrip maar die heb je in nederlandse combinaties ook. Ook door nederlanders kan je gebruikt worden en dat heb ik helaas vaker meegemaakt dan door marrokaanse jongens.
Kortom praat met elkaar over hoe je tegen het leven aankijkt en wat je van elkaar verwacht en wat je bereid bent te investeren in elkaar.
Gecombineerde relaties zullen misschien in het begin gecompliceerder zijn dan nederlandse omdat je een hele nieuwe belevingswereld terecht komt, maar ik ben er van overtuigd dat het uiteindelijk van de combinatie van beide karakters afhangt of het een succes wordt.
De reactie van je naaste omgeving blijft wel heel belangrijk hoor. Het is namelijk heel moeilijk als je omgeving er niet achter staat. Op die manier heb je geen uitlaatklep als je met vragen of onzekerheden zit en wordt alles door iedereen afgeschoven op die buitenlander terwijl elke relatie moeilijkheden kent. Veel succes daarom en blijf van elkaar genieten maar hou je ogen en oren open. Tegen misbruik van mensen kun je je nooit helemaal wapenen dus uiteindelijk zal je moeten afwegen of je de gok durft te wagen. Elke relatie blijft een gok en garanties worden er helaas niet bijgeleverd.
Ik geef je volkomen gelijk!!! Ik heb ook veel Marokkaanse en Tunesische vrienden. En het ligt inderdaad aan jezelf of je ervoor wil gaan of niet. En ook ik heb meer “vriendschap” gehad met een buitenlander als met een nederlander.
Ik ben zelf van Tunesische afkomst,(nou half dan) mijn moeder is een Nederlandse vrouw hier geboren, getogen, echt een Nederlandse vrouw.
ze is dus getrouwd met een Tunesier(mijn vader)
en dat is allemaal hier gebeurt, ook heeft iedereen haar gewaarschuwd, hij was hier zonder papieren en mag niet blijven.
ze zijn toch getrouwd en hij was niet uit op haar papieren.
Ikzelf heb tegen mijn huwelijksaanzoeken nee gezegd, ten eerste ik vind ze niet leuk en ten tweede het is toch altijd dat beetje van stel hij trouwt voor de papieren.
Tegen mij werd altijd gezegd dan, zeg tegen hem dat je in Tunesie wil wonen en kijk hoe hij reageert.
Je kan altijd later zeggen dat je liever in NL wilt wonen.
De meeste jongens die naar Europa willen, hoor je ook meestal praten van oh ik heb genoeg hier, en ik wil naar Europa bla bla bla.
of ze hebben geen baan, zitten thuis dat soort jongens zijn het meestal.
kijk goed uit en leer hem goed kennen…
heb zo al wat berichtjes gelezen en moet zeggen dat ik er niet echt over kan meepraten.
Het enige dat we gemeen hebben is dat ik ook een relatie heb met een tunesiër, maar hij woont in belgië.
Toch weet ik niet goed wat ik daar allemaal van moet denken, zie die jongen heel graag maar weet niet echt of er wel toekomst in zit.
Mijn familie keurt het alleszinds al niet goed (hebben wel gezegd dat na een tijdje dat wel beter wordt) maar weet niet hoe zijn familie erover denkt.
Ik ken wel zijn broers en zo maar toch, heb er geen duidelijk zicht op.
Kan iemand me een hart onder de riem steken??
als iemand geen papieren heeft in nl blijft het altijd een onzeker verhaal
ook al is het nog zo serieus in je achterhoofd zal altijd de vraag blijven is het voor mij of voor papieren
ik zelf ben inmiddels 15 jaar samen met een marokaan die ook geen papieren had maar het ging dus duidelijk om mij
beide families stonden erachter dus dat scheelde al veel
cutuurverschillen heb je ook met een nederlander en als je elkaar respecteerd en een beetje geeft en neemt komt dat wel goed maar dat moet wel van beide kanten komen
dank je voor reactie. Over papieren is er geen probleem, die heeft hij al, hij is immers hier geboren, heeft wel terug tijdje in tunesie gewoond maar is nu al lang terug. Ik weet dat ik me daar geen zorgen over moet maken.
Weet ook dat hij bij mij is om mij, kennen elkaar immers al een hele lange tijd. Het enige waar ik schrik voor heb is dat alles gaat veranderen naarmate het serieuzer wordt. Hij spreekt over het feit dat als we trouwen ik moslim zou moeten worden. Ik weet ongeveer wat dat allemaal inhoudt maar niet alles, denk dat ik een serieuze verandering in levensstijl zal moeten ondergaan en weet niet of ik me daar wel goed bij zou voelen.
Kan jij me iets laten weten welke veranderingen jij bent ondergaan en hoe je je daarbij voelt?
nou echte veranderingen heb ik niet ondergaan wat veranderd is langzaam aan gegroeid en dat heeft denk ik niet direct met cultuur te maken ook met leeftijd
ik ben geen moslim geworden zou ik ook niet willen ik respecteer zijn geloof en vind het ook interessant
iemand anders een geloof opleggen heeft geen zin dan is het alleen voor de buitenkant ,geloof is een overtuiging
er is 1 iemand die daar over oordeeld god zelf en die houd je niet voor de gek
ik geloof trouwens helemaal niet
als je van iemand houd is dat zonder voorwaarden vind ik
heb je het daar overgehad met hem
lang geleden dat ik hier een berichtje heb achtergelaten.
ik ben ondertussen nog steeds bij mijn tunesische vriend en alles gaat goed.
maar toch denk ik vaak aan wat er nog kan komen, ookal denk ik dat ik hem wel goed genoeg ken om te beseffen dat hij me niet wil veranderen.
dat merk ik in alles eigenlijk, hij ziet me graag om wie ik ben.
toen ik 2 maanden geleden verhuisde vroeg hij of ik met hem wou samenwonen, heb toen neen gezegd. gewoon omdat ik dat nog te vroeg vind.
hij is volledig klaar om te trouwen en zo (hij is dan ook bijna 30), soms denk ik dat hij dit wilt omdat hij zich verplicht voelt dit nu te doen, dat hij denkt dat hij er de leeftijd voor heeft.
ikzelf wil dit nog niet, misschien volgend jaar of zo
hebben er al vaak over gepraat en hebben besloten dit allemaal te doen wanneer ons beide families daar ook mee akkoord zijn
mijn familie weet van onze relatie maar zijn familie nog niet, daarom dat we wachten
maar dan heb ik weer de schrik van wat als zijn familie mij niet aanvaard?
gebeurt dat vaker? ik weet dat zijn familie open-minded is, zijn broer is getrouwd met een belgische en zo dus denk niet dat ze daar echt problemen mee zouden hebben
maar ja…zien wel eh
hey allemaal,
Heb alles hier gelezen en het enige wat ik kan zeggen is dat kimh zelf wal zal voelen wat ze moet doen,volg je hart zou ik zeggen en luister naar wat je hart en je verstand je ingeeft.Zelf ben ik als belgische ondertussen al 24 jaar gehuwd met een belg en toen wij huwde had ook geen van beide de zekerheid dat ons huwelijk zou blijven duren,die heb je immers nooit.
Wel zijn zowel mijn man als ik verliefd geworden op Tunesie en ben vandaag weer net terug gekomen van Hamamet.
groetjes;)
ben belgische vrouw,reeds 34jaar getrouwd met tunesier,ondanks veel tegenkanting van familie wederzijds.maar hoe meer tegenkanting er was hoe sterker onze liefde was.resultaat,3 lieve kinderen,en 3prachtige kleinzonen!zo zie je maar,liefde overwint alles.
Annabel, meid… 2300 euro verdien je in NL bijna nooit en in Tunesië of Turkije al helemaal niet. Dit is een dikke leugen. Ik kom al jaren in Tunesië, dus ik weet waarover ik spreek. Het gemiddelde salaris in Tunesië ligt veel en veel lager, ga gerust uit van een bedrag rond de 800 dinar per maand
zelfs 800 euro is al een héél hoog salaris,een gewoon salaris draait rond de 400 a 500 euro per maand!zelfs hier in belgie is 2300 euro een heel hoog salaris.