Sri Lanka
<?XML:NAMESPACE PREFIX = O /><O:p< O:p< p>Een nieuwe vlucht gevolgd door een nieuwe reis. Vetrek vanaf Amsterdam is deze keer voor een vlucht naar Sri Lanka, een land waar we al een aantal jaar naartoe willen, maar wat er nog niet van is gekomen. Tot dit moment. We hebben veel ruimte in het vliegtuig, maar ik kan maar niet in slaap komen. We hebben een tussenstop in Goa. Voor mij bekent terrein, aangezien ik hier een paar maanden voor mijn werk ben geweest. <O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]Aangekomen in Colombo gaan we meteen door naar Necombo, waar we eerst aan het klimaat gaan wennen. Wat inhoud dat we eerst het zwembad induiken, lunchen en vervolgens op een strandbed in slaapvallen. Doordat we nog onze touwtjes uit Thailand om onze polsen hebben dekt de bediening dat we deel uitmaken van het all inclusief pakket, maar onze eerlijkheid wint het en zeggen dat, dat niet het geval is en dat we op doorreis zijn. Na het eten gaan we nog een stuk lopen en komen langs een paas mis.
<O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]We beginnen de ochtend met een rondrit door de stad. Het eerste wat we zien is het oude fort wat nu als gevangenis wordt gebruikt, dan de oude visserij haven en het Hollandse kanaal. Dan volgt er een lange rit van Negombo naar Anuradhapura. Onderweg maken we wat mooie foto, s en laten het land op ons inwerken. Na de lunch in Putalam gaan we regelrecht naar ons hotel. Bij het hotel aangekomen gaan we eerst een stuk lopen in de hoop dat het straks een stuk rustiger is bij het zwembad zodat we wat kunnen afkoelen. Iets wat eigenlijk pas gebeurt als je het zwembad uitkomt. Na het eten probeer ik de arak, de lokale borrel, en deze wordt goedgekeurd.
<O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]In de ochtend gaan we eerst naar Mihintale waar we de 1840 treden naar het boven gelegen tempelcomplex beklimmen. Hier lopen we wat rond en beklimmen vervolgens de Sila rots, het hoogste punt met het mooiste uitzicht. Halverwege worden we door zwartkop aapjes opgewacht die maar wat graag op de foto willen en je daar ook voor gaan uitdagen. Ik sta versteld van de klimkunsten van Renee, die ondanks haar hoogte angst aardig doorklimt. Weer terug in het tempelcomplex lopen we naar achter waar een klein klooster is en maken hier de eerste leuke foto, s van vele van de monniken die hier gehuisvest zijn. Eerst zij de monniken wat verlegen maar hun nieuwsgierigheid wint het. Nadat er een halve meter naast me een kokosnoot naar beneden valt vind ik het mooi geweest want we hebben nog meer op het programma van vandaag, en ik ben goed geschrokken van die kokosnoot want een halve meter naar rechts en het was einde Sri Lanka geweest. Annaradpura, de oudste en belangrijkste koningsstad. Mijn gevoel zegt dat we hier te lang gaan blijven hangen en als we uiteindelijk alles gezien hebben zijn we ook te lang door gegaan want de zon en de warmte hebben hun sporen achter gelaten. Gelukkig heb ik van Paul, een jongen die dezelfde reis als ons maakt, en die we ook vaker tegen zullen komen, sokken kunnen lenen, want bij de Bodi three en de grote stupa, Runaweli Seya, moeten de schoenen uit en zelfs met sokken aan voel je, je voeten branden. Weer terug bij het hotel loop ik snel naar het zwembad waar het erg druk is. Achter het hotel vandaan komen grote donkere wolken aan en binnen enkele minuten heb ik het zwembad voor mij alleen. Na het avond eten komt de Arak weer tevoorschijn en val ik rustig in slaap.
<O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]Het is vandaag de dertiende, en het is nieuwjaars dag volgens het bhoedisme en hindoeïsme. De wegen zijn erg rustig en de meeste winkels zijn gesloten. De beste wensen overbrengen mag pas na 19:00 uur. Van het nieuwjaar feest is nog weinig te merken. We zijn op weg naar Pollonaruwa en stoppen in Sigria waar we de leeuwen rots gaan bezichtigen. Renee is een beetje zenuwachtig, omdat het hier echt klimmen wordt. Het klimmen gaat voorspoedig en het enige wat me tegenstaat, is de kwaliteit van de steigers en trappen die bruin van de roest zijn, als ze al niet weg geroest zijn. Als ik over de steigers heen loopt hoor ik van alles kraken en dat alles met grote spijkers in de rots vast is gezet doet me niet veel beter voelen. Ook al gaat het al jaren goed, enige renovatie zou hier niet verkeerd zijn. Het was een hele klim, maar ik zou het zo weer doen, schitterend, de fresco, s waar ondanks een duidelijk verbod volop met flits wordt gefotografeerd, het uitzicht, de grote leeuwenpoten die onder de trap naar het fort staan. Zelfs de rit in de auto, ook al hebben we het erg moeilijk om onze ogen constant open te houden. <O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]Onderweg is het rustig en iedereen is vrij. Bussen staan langs de kant van de weg geparkeerd. Iedereen doet spelletjes en door het hele land zijn er verschillende festivals. Hoe laat het nieuwe jaar nu precies begint weet ik nog steeds niet, wel hoor je de hele dag door harde knallen en deze zijn nu niet om de apen weg te jagen. Buiten de zoete hapjes bij de thee vanmorgen en de vele lokale mensen die vandaag vrij zijn, en van de leeuwen rots een dagje uit maken, is het nieuwe jaar stilletjes aan ons voorbij gegaan.
<O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]Het hotel waar we eind van de middag aankomen is eenvoudig, maar met een nog mooier uitzicht. Tijdens de tropische regenbij die ons hing op te wachten liggen we in het zwembad. Na het eten zit ik op het terras te luisteren naar de jungle geluiden onder me. Onder het genot van een lekker glas arak volg ik een vuurvliegje en zak ik langzaam weg, welterusten. <O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]Vandaag gaan we naar Pollonaruwa waar we eerst naar het museum gaan en vervolgens naar alles wat er buiten te zien is. De meeste ruines zijn door Unesco gerestaureerd en missen de mystieke uitstraling die ik van de ruines had verwacht. Desondanks is het allemaal erg indrukwekkend en zeker het bezichtigen waard, vooral de vier grote bhoeda beelden en de tempel van de vier jaargetijden, die je ook van dichtbij mag bekijken maar dan wel weer zonder schoenen. In het hotel is het snel wat eten bestellen, omkleden en het eten ook daadwerkelijk opeten, als het na enig wachten klaar is. Buiten staat een jeep op ons te wachten omdat we het platteland intrekken en op zoek gaan naar wilde olifanten die hier veel voorkomen. Door de vele leuke dorpjes die we tijdens de safari passeren vergeet ik dat we opzoek zijn naar olifanten, totdat Renee schreeuwt, olifant. Geintje. De gids en chauffeur zijn nu ook meteen weer wakker, en als we de moed beginnen op te geven rijden we een open terrein op waar rijstschillen liggen weg te smeulen, en daar staan dan twee olifanten. We zijn erg stil en ik vergeet bijna foto, s te maken. We genieten van elke seconde. We hebben olifanten gezien en bereden in Thailand maar die waren tam en dat haalt het niet bij de aanblik van deze machtige dieren in het wild. Als de olifanten doorlopen gaan wij ook verder en rijden een inham in waar ook nog drie olifanten staan. We horen een hoop gekraak voor ons in de struiken en de chauffeur en gids besluiten de jeep met zijn neus naar de uitgang van de inham te zetten, want er staat een bul in de struiken met daar achter een kudde en als ze te dicht bij willen ze meteen weg kunnen rijden. We wachten vol spanning en zijn benieuwd of de kudde de struiken uit zal komen. We hebben ze al een paar keer gezien maar telkens door de struiken heen. Dan is er opeens een kabaal gevolgd door een stuk of tien jeeps. Dat was het dan. De olifanten zijn vertrokken en wij ook. S, avonds bespreken we onze belevenissen nogmaals over en dan is het de hoogste tijd.
<O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]Vandaag gaan we naar de grottentempels van Dampula, maar we stoppen onderweg eerst nog bij een batikfabriekje, waar we snel zijn uitgekeken. Het is ons bijna de hele reis gelukt om alle zogenaamde verplichte bezoeken aan winkels en fabrieken te ontlopen dus nemen we het batikfabriekje voor lief. Onder weg stoppen we nog even bij een school waar de kinderen en docenten druk zijn met allerlei wedstrijden tussen verschillende scholen. Bij de grottempels van Dambula is het eerst klimmen, maar in verhouding met wat we al hebben geklommen is dit een lachertje. Boven gaan we de grotten in die rondom zijn gevuld met bhoeda beelden. Een van de grotten is een tijdje gesloten geweest omdat een van de beelden gereinigd, geschilderd en opnieuw ingewijd moest worden, nadat een toerist op zijn schoot is gaan zitten voor een foto. Bij een gezin maak ik veel foto, s en verbrand ik mijn voeten omdat ik wederom geen sokken bij me had. Je zou zeggen dat ik nu toch wel zou moeten weten dat de vloeren heet zijn, maar helaas. Misschien de volgende keer. Na de lunch stoppen we langs een kruiden tuin waar we onze kruiden in slaan en gaan dan op weg naar Kandy. Onderweg hebben we alleen maar regen, maar eenmaal bij het hotel aangekomen is het droog en gaan we pinnen en boodschappen doen bij de supermarkt op de hoek. Voor het slapen gaan een arak en dan ogen dicht.
<O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]Ik heb heerlijk geslapen. Het hotel is een aanrader. Mooi midden in het centrum gelegen. We gaan vandaag eerst naar Pinnawella, waar we op tijd moeten zijn want anders missen we het voeren van de baby olifantjes. Het is er erg druk en het voeren is weinig van te zien, totdat we ons omdraaien en zien dat er vlak achter ons een jonge moeder wordt gevoed. Als het tijd is om de olifanten te wassen zijn we er als laatste, maar omdat het redelijk rustig is hebben we een mooie plek om alles goed te kunnen zien kunnen bemachtigen. Ik had er mijn bedenkingen over, maar als ik al die olifanten de straat uit zie lopen de rivier in, vind ik het toch wel mooi. Ik had hier echt een mega attractie verwacht met overal toeristen en oppassers, maar het enige wat ik zie zijn olifanten die zich in de rivier aan het wassen zijn. Vanuit Pinnawela Gaan we terug naar Kandy waar we de botanische tuin bezoeken. Normaal hoef ik hier niet zo nodig heen want ik ben niet zo, n planten en bomen mens, maar omdat het voor de Sri Lankesen ook vakantie is, is het leuk om door het park te lopen. In elk stukje schaduw zit wel een verliefd stelletje en door het hele park zitten de mensen lekker te eten. Wanneer teug in het hotel zijn eten we wat waarna we de buurt van het hotel gaan verkennen en tevens het eten kunnen laten zakken. Avonds gaan we naar een kandy dans voorstelling en als we vervolgens terug lopen naar het hotel zien we dat de tempel van de tand door duizenden lampjes is verlicht. In het hotel heb ik met Renee een discussie over een paar sokken die verloren zijn en later zomaar weer terug zijn gekomen. In alle stilte rook ik voor het hotel nog een shagje. Alles is stil, het enige wat nog beweegt zijn een paar zwerfhonden die hun maaltijd voor de dag bij elkaar zoeken. Kandy slaapt en ik besluit hetzelfde te gaan doen. Vandaag geen gids, geen chauffeur, helemaal niks. Alles wat voor ons ligt is Kandy en een paar benen die ons door de stad brengen, want het hotel ligt ideaal met alles op loop afstand. Eerst gaan we naar de tempel van de tand, waar de ceremonie begint die we bij willen wonen. Bij de tand zelf is het dringen geblazen om bloemen af te geven aan de monnik die bij de tand zit. Beneden is een boekenwinkel waar ik een paar boeken over het bhoedisme koop, de leukste boeken hier over koop ik toch in of nabij bhoedisitsche tempels. We vervolgen onze weg naar de hindoestijnse shinta tempel die achter de tempel van de tand ligt. Om hier uiteindelijk weg te komen we weer op het terrein van de tempel van de tand, waar nu niemand meer loopt. De tempel is even gesloten omdat de minister president vanmiddag langs komt. Wij zijn de enige nog op straat en iedereen kijkt ons belangstellend aan zonder te vragen wat wij aan de verkeerde kant van de dwanghekken doen. Er staan duizenden mensen te wachten om de tempel in te kunnen, terwijl wij als enige een doortocht naar buiten zoeken. Aan de overkant van het meer bezoeken we een klooster waar we koekjes eten en kruidensap drinken dat ons wordt aangeboden door een monnik die daar woont en zin in een gesprek heeft. Ook hier gaar de tijd vooruit als blijkt dat de monnik een mobieltje bij zich heeft. We maken onze ronde om het meer af en eindigen bij een Hindoe tempel waar ook weer een ceremonie plaatsvindt. Hier worden we allebei gezegend door de priester en word ons verzocht om vooral veel foto, s te maken. Na een tijdje kijkt niemand meer op van twee toeristen die de hele ceremonie bij wonen. Als het afgelopen is gaan we, diep onder de indruk terug naar het hotel waar iedereen ons raar aankijkt. We weten alleen niet of dat komt door de roes waar we ons in bevinden of door de kleurrijke stippen op onze voorhoofd. We hebben vandaag een lange dag de boeg met voornamelijk rijden van Kandy naar Bandarawela. Onderweg stoppen we bij een thee fabriek die zondags gesloten is. Met als gevolg dat er geen thee pluksters bezig zijn en dat alles wat we zien is opgezet voor het toerisme. Wel lopen er vrouwtjes compost uit te strooien, maar we hadden iets meer verwacht van een land dat bekend staat om zijn thee. Als we door tijd gebrek weer snel verder moeten en dan een kwartier later op onze lunch plaats aankomen, lopen we eerst naar de waterval, waar we volgens onze chauffeur niet heen kunnen. Onder stilzwijgen van de chauffeur gaan we naar de lunch eerst terug naar de fabriek om thee te kopen wat eerst door gebrek aan tijd niet kon. In Nuwara Elia stoppen we om onze benen even te strekken. Hoewel we net uit de stad Kandy komen is het hier een stuk drukker en slaan de uitlaat gassen op onze longen. We missen Kandy, maar moeten verder, helaas. In Bandarawela aangekomen gaan we snel de straat op om rond te kijken of er nog wat gebeurt. Het is hier erg rustig. We halen een fles arrack bij de supermarkt en gaan terug naar het hotel. Renee baalt omdat we uit gerekend nu in het gebied van de theepluksters zitten en er nog geen een hebben gezien omdat het zondag is. Het hotel ligt er rustig bij en is van vergane glorie, niks mis mee. De AC en de fan hebben er vanavond geen zin dus bereiden we ons voor op een avond van zweet. Vandaag rijden we verder naar Tissamaharama, van waar we een safari gaan doen. We beginnen de dag met het zoeken naar de beruchte theepluksters en ditmaal met succes. We maken wat foto, s en genieten van het prachtige uitzicht. We stoppen nog een keer bij een kleine waterval waar we een rook pauze houden en gaan vervolgens verder naar Tissamaharama. Na de lunch staat er een jeep voor ons klaar om een safari in het Wabula park te maken. Ons doel is de krokodil, die we even later ook te zien krijgen met als dessert een olifant. Wat vandaag minder is, is dat ik me niet lekker voel en over moet geven. Terug in het hotel loop ik aan alle kanten leeg en als Renee later naar de kamer komt heeft zij het zelfde. We wisselen van beurt om het toilet te kunnen gebruiken en zijn s,ochtends dan ook gebroken. Later blijkt dat de lemon juice die we s, middags bij de lunch hadden gemengd was met kraan water, waar onze magen dus niet zo goed tegen kunnen. Inde auto op weg naar Gale is het rustig. Ons ontbijt bestond uit cola en onderweg proberen we wat slaap in te halen. We stoppen bij een paar paalvissers die voor een paar roepie voor de camera gaan poseren. De kans is groot dat ze op deze manier meer verdienen dan met de opbrengst van de vis vangst. Aangekomen in Gale, lopen we langs het oude fort waar de Nederlandse invloeden nog duidelijk zichtbaar zijn. We lopen nog wat verder langs de stadsmuur en gaan terug naar het gouverneurs huis waar we wat drinken. Helemaal top voelen we ons nog niet en we zijn dan ook blij als we in Hikaduwa aankomen waar we nog een paar dagen verblijven. Onze eerste indruk over het hotel is niet al te best maar als s, avonds het diner wordt geserveerd en van de service van het hotel hebben genoten zijn we qua mening meteen omgeslagen. <O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]De haven is stil. De lichten op de pieren branden maar er komt niks binnen. De schepen komen vroeg in de ochtend binnen om de verse vis te brengen. Alles wat ik hoor is het ruizen van de golven en het constante gezoem van de airco. De golven houden aan en de airco stopt zodra ik ga slapen. Op straat is het nu een stuk rustiger, maar stil worden doet het niet aan deze kant van het hotel. Hier gaat alles 24 uur per dag door, wel in mindere maten, maar toch. Ik rook nog een shagje en drink mijn arrack op voor ik ga slapen.<O:p< font O:p<>
<O:p< O:p< p>[SIZE=3]Vannacht zijn er geen onderbrekingen geweest. Als we s, ochtends wakker worden schijnt de zon en genieten we van een heerlijk ontbijt en een mooi uitzicht op zee. Na het ontbijt lopen we de straat van het hotel af langs de kraampjes en winkeltjes. We slagen vrij snel voor de eerste souvenirs en zijn helemaal in onze nopjes. Verder gaan we even zwemmen, lunchen en weer lopen naar de haven, waar weinig te zien valt omdat het donker begint te worden. Er hangt hier een lekkere sfeer. Alles kan en niks moet. Na het eten, kletsen we nog wat en gaan slapen. Als ik wakker wordt ga ik na het ontbijt lekker snorkelen want de eerste koraalriffen liggen 100 meter van het strand verwijdert. Het koraal is dood maar evengoed rijkelijk gevuld met de meest fantastische vissen, in de meest fantastische kleuren. Aan het eind van de middag lopen we het dorp achter de hoofdweg in en komen bij een tempel uit waar een jong monnikje naar ons toe komt lopen met een grote sleutel in zijn handen. Hier mee loopt hij naar een klein gebouwtje en gebaard ons naar binnen te gaan. Hier zijn verschillende beelden over het leven van bhoeda te zien. Terug in het dorpje deelt Renee zeepjes en andere spulletjes uit, die ze mee heeft genomen uit Nederland en uit de verschillende hotels, die we deze reis hebben bezocht. Ze is helemaal in haar nopjes en aan na het eten zitten we op het balkon na te praten over wat we deze reis allemaal gezien hebben. De volgende dag is niet veel anders dan gisteren, met dat verschil dat er tussen door ingepakt wordt omdat we vanavond weer terug vliegen.<O:p></O:p>
<O:p< O:p< p>Sri Lanka, het zit er weer op. Een erg groen land en voor de tijd van het jaar erg warm. Aan de mensen is niks te merken qua temperatuur want de stemming is hier goed en de mensen zijn erg aardig. Ondanks dat je ook hier de rijke westerse toerist bent wordt je over het algemeen weinig lastig gevallen. Het land ziet er erg rommelig uit maar iedereen is wel met iets bezig. Al met al is het weer een ervaring op zich geweest en wederom is dit land met geen ander te beschrijven. Ook hier geldt, Sri Lanka bedankt voor je gast vrijheid en je goede zorgen.<O:p></O:p>
<O:p< O:p< p>Wouter J.Irik<O:p< font O:p<>
</O:p<></O:p<></O:p<></O:p<></O:p<></O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<></O:p<>[/SIZE]</O:p<>[/SIZE]