Reisverhaal: Santiago de Cuba

Archief Reisverhalen
1

Santiago de Cuba - Mijn paradijs

*Oh, wat is het heerlijk om hier weer te zijn! Dit, Santiago de Cuba, is voor mij echt de beste plek op de hele wereld!

Ben van Jerez de la Frontera, waar ik woon, eerst naar Nederland gegaan en ben daar even een paar dagen geweest. Brrrrr, dat was koud! Maar gelukkig heel warm om wat familie en vrienden weer te zien. Bovendien had ik gelukkig het goede vooruitzicht van deze reis. En de reis verliep goed, hoewel niet geheel vlekkenloos… Afgelopen woensdag kwam ik namelijk keurig op de geplande tijd aan in Holguin, maar… Mijn koffer niet! Ben 'm toen netjes als vermist gaan opgeven, kreeg een papiertje mee, met een telefoonnummer, dat ik donderdag kon bellen om verder te informeren. Wat was het overigens superfijn dat ik inmiddels zo goed Spaans spreek, want dat was anders best lastig geweest!

Ik had wat mensen in de wachtrij voor de douane ontmoet, die ook naar Santiago gingen en die hadden netjes op mij gewacht, dat was wel prettig, want nu konden we een taxi delen. Toen ze hoorden van het probleem van mijn koffer, vroegen ze me of ik niet in Holguin wilde blijven, nu ik mijn koffer niet had. Hahaha, ben ben je gek! Ik wilde naar Santiago! Dus dat deed ik. Het was wel apart om daar alleen met mijn handbagage aan te komen, maar gelukkig had ik de belangrijkste dingen in mijn handbagage zitten.

Dat kwam overigens vooral omdat ik een paar kilo teveel gepakt had in mijn koffer en de overbagagekosten van Martinair waren inmiddels fors gestegen (in april was het nog €12,50 per kilo (wat al belachelijk duur was), nu was het €25! Helemaal belachelijk!), maar ik mocht wat in mijn handbagage doen en daarmee was het precies goed. Daardoor had ik dus niet alleen mijn lenzenspullen en tandenpoetsspullen bij me, maar ook al mijn douchespullen, zonnenbrandcremes, boeken en andere handige dingetjes. Zelfs de kadootjes voor de familie had ik bij me! Was raar trouwens, dat ik in mijn haast dingen in mijn handbagage te doen, ook mijn scheerspullen daarin deed, maar blijkbaar vinden ze het voor vluchten naar Cuba geen probleem om zoiets bij je te hebben…

Tja, wat ik alleen dus niet had waren: KLEREN! Hahaha, dat was wel maf. Heb dus een dag of 4 met dezelfde kleren gedaan. Gelukkig had ik de vorige keren steeds kleren hier achtergelaten bij de familie, dus daar kon ik nu wel weer iets van lenen hahaha.

Maar wat was er nu met mijn koffer? Donderdag heb ik dus gebeld en wat bleek: mijn koffer stond nog vrolijk in… AMSTERDAM!!! Dat heb ik weer… zucht hahahaha Mijn geluk is dat er meerdere vluchten per week naar Cuba gaan, dus vrijdag is mijn koffer mee naar Havana gegaan en zaterdag is ie doorgevlogen naar Holguin, waar ik 'm samen met Maykel, een goede vriend van me en ook mijn dansleraar hier, ben gaan afhalen. Dat was wel gezellig. Wel dus ook een heel gedoe, maar nu is alles okay en ben ik weer een ervaring rijker!

Verder is hier alles goed, ik kreeg gelukkig gewoon weer een Familie Visum (visa familiar), zodat ik weer bij Lucia en familie mocht slapen. Was overigens ook wel een gedoe. De situatie is sinds april echt veranderd hier en niet ten goede, helaas… Je kan wel stellen dat het echt verslechterd is. Er is nog minder te krijgen dan voorheen en het leven is behoorlijk wat duurder geworden. Voor ons toeristen (je krijgt minder voor een Cubaanse dollar (peso convertible)), maar ook voor de Cubanen. En ze hadden al zo weinig.

Tja, en dat het veranderd is, merk je dus ook bij de aanvraag voor een visa familiar. Communisme viert hoogtij en daarmee ook de corruptie. We hebben het geluk dat dat vrouwtje van de immigratiedienst ons graag mag, dat merkten we al in april, toen we voor de eerste keer deze procedure door moesten. Deze keer was Lucia een tijdje geleden al gaan melden dat ik weer zou komen, om aan te geven dat ze graag wilden dat ik bij de familie kon blijven. Ze had toen al een aardigheidje meegenomen voor die vrouw van de immigratiedienst. Nu moest ik uiteraard weer betalen voor het visum (40 Peso Convertible), maar deze keer heb ik echter 50 betaald om ze ‘gunstiger’ te stemmen. Tot slot gaat Clara (de dochter van Lucia) binnenkort nog een kadootje afgeven, dat ze tijdens het gesprek beloofd heeft. En zo is alles in orde.

Maar goed, dat was dus even wat ik kwijt wilde over het begin van mijn vakantie hier. Nu is alles weer normaal, voor zover dit normaal is. Ik dans uiteraard weer iedere dag met Maykel en dat is echt heerlijk! Had ik toch wel heeeeel erg gemist! 's Avonds ben ik meestal in de straat te vinden. Ofwel op de varanda bij de familie, kletsend met hun en met de mensen (bekenden) die voorbij komen, ofwel bij vrienden van een paar huizen verderop, ook weer gewoon lekker op de varanda, pratend en luisterend naar wat muziek. Zeer relaxt.

Met de familie gaat het ook heel goed. Lucia heeft haar hand geblesseerd. Van wat ik begrijp is een zenuw in haar pols gekneld geraakt. In januari wordt ze geopereerd, een snelle ingreep, waar ze niet voor in het ziekenhuis hoeft te blijven. Het gaat verder goed met haar en Clara, haar dochter, heeft vakantie nu om haar te helpen. Ik help ook waar ik kan en het is grappig om te zien hoe Lucia zich verveeld nu ze niets mag doen. Het enige andere in het huis, is dat de douche stuk is, of tenminste, dat electrische ding dat het water verwarmde. Gelukkig verwarmd de zon nog steeds het waterreservoir op het dak, dus 's avonds kun je best warm douchen en 's ochtends maken we water warm op het fornuis, zodat je dat uit een emmer kan scheppen. Voelt eigenlijk best wel Cubaans.

Ik blijf het toch wel raar vinden, dat ik me hier altijd zooo goed voel. In een land waar zoveel problemen zijn, waar het zo slecht is gesteld met de eigen bevolking, maar waar je zoveel warmte voelt. Ik vind het werkelijk heerlijk om in Jerez te wonen, maar dit… Santiago de Cuba… Dit is mijn plekje.
*
Ik zal over een tijdje weer schrijven, vertellen over wat me hier bezighoud. Na kerst en oud-en-nieuw wellicht. Ben erg benieuwd hoe dat hier gaat zijn.
*
Liefs,
Carolina*

2

*We zijn een weekje verder en ik wil je graag weer even op de hoogte stellen van mijn doen en laten hier. Vandaag 1e kerstdag, maar dat wordt hier niet gevierd. Hier draait alles om kerstavond, daar straks meer over. Heb een leuke week gehad. Lekker relaxt en veel tijd met vrienden en de familie door gebracht. Wil je over een paar dingen wat vertellen. Ja, het gaat vooral over eten, maar dat is nu eenmaal een hoogtepunt hier in Cuba, zeker met deze feestelijke dagen.

Afgelopen donderdag was Raquel (de organisatrice van de school voor toeristen hier in Sueño (de wijk waar ik zit)) jarig. Dat wist ik van te voren niet, dus ik had niet echt een kadootje voor haar. Heb haar een rok en een bloesje van mij gegeven, daar was ze super blij mee. Heel schattig. Ze had 4 taarten (kado gekregen, dat is hier blijkbaar, net als in Spanje gangbaar) en er was muziek en rum en bier. Heel gezellig! Was een leuk feestje! Veel complimenten gekregen over hoe ik salsa (casiño) dans, dat was erg leuk!

Vrijdag had een vriend van me mij en nog een vriend van ons uitgenodigd om mee te gaan naar een activiteit van zijn werk. Hij is kunstenaar (zoals veel Cubanen hier) en werkt in een gallerij in het centrum. Deze activiteit bleek een soort van oudejaarslunch te zijn, heel leuk. Er waren alleen maar Cubanen en uiteraard kregen we: rijst met kip! Daar zal ik na 4 weken Cuba wel weer een tijdje genoeg van hebben haha. Maar ik moet bekennen dat deze wel erg lekker was! Ik heb er maar een klein beetje van gegeten en de rest aan mijn vrienden gegeven, die erg blij waren met nog meer voedsel. Heb een zeer gezellige middag gehad.

De feestdagen. De familie viert normaal kerst niet echt, maar omdat ik er nu was, wilden ze dat wel doen. In Cuba wordt voor feestelijkheden vaak varken gegeten, maar Claryta had gezegd, dat ze dat niet twee keer wilde doen, dus voor kerst (kerstavond dus) zou ze een typisch Cubaans gerecht klaar maken. Gisteren vrijwel de hele dag thuis doorgebracht, beetje meegeholpen in de keuken en het reorganiseren van het huis. Er zouden namelijk in totaal 9 mensen mee-eten, maar uiteraard was de tafel daar niet groot genoeg voor. Dus een paar mensen moesten op de bank zitten. Wel grappig.

Het gerecht dat Claryta maakte, heet Arroz Imperial, wat een rijstschotel is. En ik moet bekennen, toen ik zag hoe ze het maakte vond ik het er behoorlijk onsmakelijk uitzien. Het was namelijk een soort taart van laagjes gele rijst, een tomatensaus met daarin wat groenten en kip- en varkensvlees, mayonaise en kaasstrooisel. Echt, ik vroeg me af of ik dat wel zou kunnen eten, maar weet je, het was verrassend lekker! Daarbij hadden we nog salade, wat gefrituurde aardappelachtige dingetjes en dronken we de zoete olorosso (Sherry), die ik meegenomen had uit Jerez, Spanje. Zeer smakelijk. Voor toe had Yaimara (kleindochter van Lucia) een taart gemaakt, die ook erg lekker was.

Wat betreft oud-en-nieuw, dan zullen we dus varken eten. Ik geloof niet dat de familie een levend varken koopt, maar vrienden van me doen dat wel en die gaan ´m op 30 december in alle vroegte (een uurtje of 5) slachten. Ik mag komen kijken als ik wil, denk wel dat ik dat doe. Is overigens best apart, je ziet hier nu al heel veel levende varkens over straat gaan: verkopers die ze aan een soort halsband meeslepen of mensen met een zeug over de schouders, het beest gillend, alsof het al weet wat z´n bestemming zal zijn…

Tja, en verder… Cuba is Cuba, nog even mooi en arm als altijd. Het weer is heerlijk, iedere dag zo´n 30 graden, hoewel vandaag iets koeler (graadje of 25) en ook bewolkt. Maykel is even een paar dagen naar Villa Clara, vlakbij Havana, dus morgen dans ik met Ramon, een andere leraar, die ook heel goed danst, maar natuurlijk niet zoals Maykel.

Alles z´n gangetje, alles goed. Ik voel me hier thuis en dat is heerlijk.

Liefs,
Carolina*

3

**
Ik zou het leuk vinden om te lezen wat je van mijn belevenissen in Cuba vindt,
dus ik zou het op prijs stellen als je na het lezen even een reactie wil plaatsen.
**
Bij voorbaat dank!
**
Liefs,
Carolina

4

Hallo Calolina.

Hebben een reis geboekt en vertrekken eind januari. Surf en slurp nu alles op over Cuba. Geniet van je verhalen met name over het echte leven op Cuba.
Als je kunt aangeven hoe we eenvoudig iets kunnen betekenen dan hoor ik dat graag.
Pedro.

5

*¡FELIZ AÑO NUEVO - GELUKKIG NIEUWJAAR! *
**
*Weer een jaar afgesloten en nu 2006, een nieuw jaar. Ik ben benieuwd wat dit jaar zal brengen. Ik hoop in ieder geval dat je een hele goede jaarwisseling hebt gehad! Hier in Cuba is oud en nieuw in ieder geval super goed gevierd. De 31e om 19h lokale tijd heb ik eerst stilgestaan bij de Europese jaarwisseling. Ik was erg blij dat ik uiteindelijk mijn oma even te pakken heb kunnen krijgen om haar een gelukkig nieuwjaar te wensen, maar het was ongelooflijk moeilijk om erdoor te komen. *
**
*Nadat ik dat Oud en Nieuw ¨gevierd¨ had, ging ik met de familie eten. Heel gezellig familiedinertje, wat vrij bijzonder is, daar ze hier haast nooit samen eten. Uiteraard aten we dus varken (puerco - een mannetjes varken) wat hier traditioneel is met Oud en Nieuw. Na het eten, ging ik naar vrienden om met hun naar het centrum van de stad te gaan waar we het nieuwe jaar in zouden luiden. Het was behoorlijk druk op Plaza de Cespedes en er was life music, wat heel leuk was. Er was geen aftellen hier, maar iedereen (die een horloge had) hield het goed bij en om 00.00 uur wensten we elkaar gelukkig nieuwjaar. Er was geen vuurwerk, als het er al is, dan vermoedelijk alleen in Havana, maar ik had dus 1½ doosje sterretjes meegenomen en dat was een erg geslaagde zet. We staken die aan en meteen dromden er enorm veel mensen om ons heen die het wilde zien of die ook een sterretje vast wilden houden. Heel leuk. *
**
*Daarna gingen we terug naar onze wijk (Sueño), waar we een leuk feestje bouwden op de varanda bij een vriend van me thuis. Erg gezellig! Uiteindelijk ging ik om een uur of half 5 naar bed. *
**
*Overigens is het het helemaal niet raar dat het hier warm is. Ik had gedacht dat ik het raar zou vinden, een warme kerst en Oud en Nieuw, maar dat is dus niet zo. Het is gewoon anders. In het huis van Lucia staat nu trouwens ook een klein kunstkerstboompje dat ik ze kado heb gedaan en dat geeft toch een leuke sfeer. Het idee van onze kerst: grote boom eventueel met kadootjes eronder, koud weer, haardvuur en uitgebreid diner; het lijkt als iets van heel ver weg, van een andere wereld, maar ik mis het hier nu niet, want het zou hier ook niet passen. *
**
*En dan die varkens dus, de traditie van Oud en Nieuw. Afgelopen woensdagavond werd ik er aan herinnert dat ze de volgende dag 2 varkens gingen slachten op een wel heel onchristelijk tijdstip, namelijk 04.30u ´s ochtends. Ik besloot inderdaad te gaan kijken, had het nog nooit gezien en was er eerlijk gezegd toch best nieuwsgierig naar. Ik moet bekennen dat het allemaal heel humaan ging en dat het absoluut niet ´smerig´ ofzo was om te zien en volgens mij is het ook niet erg om erover te lezen. Maar mocht je er niet tegen kunnen, ik zal aangeven waar het misschien ´minder prettig´ wordt. *
**
*Donderdagochtend dus om 04.10u opgestaan en ging ik naar het huis van vrienden (in dezelfde straat, dus erg dichtbij). Op de patio achter het huis stond een grote ketel op het vuur en er werd uitgelegd, dat daar kokend water inzat, dat gebruikt zou worden om later de huid te verwijderen. Eén van de twee varkens (het vrouwtje) liep vrij rond op de patio, nog onbewust van wat komen ging… *
**
*De jongens (Yuly, Yuly´s broer en Pedritín) waren de messen aan het slijpen. Toen dat klaar was, liepen ze naar het varken. 2 Hielden het dier vast en een derde (de broer van Yuly, van wie je kon zien dat hij erg veel ervaring had met dit soort dingen, daar hij alles heel professioneel en snel deed) gaf met een vierkante hamer een fikse slag op het voorhoofd van het dier en BAF, daar lag het op de grond, dood. Een tweede slag op het voorhoofd stopte ook de laatste stuiptrekkingen. *
**
*Nu kan het wellicht iets minder prettig worden, dus als je daar niet tegen kan, sla de komende 2 alinea´s dan maar over, dan zit je goed! :wink: *
**
*Het dier werd op de keukentafel gelegd, waar het schoonmaken begon. Eerst werd er een klein gaatje gemaakt in de hals om al het bloed uit het varken te verwijderen. Daarna goot één van de jongens steeds een emmertje kokend water, geschept uit die ketel op de patio, over de huid van het varken, waarna de andere twee de huid eraf schraapten. Heel apart, daar het vlees van het dier al helemaal wit was. Toen de huid verwijderd was, werd het dier opengesneden, vanaf de staart totaan de hals, maar daar het bloed er al helemaal uit was, was dat absoluut niet vies om te zien. De ingewanden werden er als één geheel uitgehaald. Na nog een laatste reiniging met koud water, werd het dier aan de bek opgehangen, deze zou voor de verkoop zijn. *
**
*Het tweede dier, een mannetje, zat nog in zijn hok en toen ze die gingen pakken begon het dier met toch te krijsen! Ongelooflijk, wat een geluid. Het verbaasde me dat de rest van de buurt er niet wakker door werd. De kop werd toen gauw op de rand van het hok gelegd en na 2 flinke slagen met de vierkante hamer was het voorbij. De rest ging hetzelfde. *
**
*ga hier verder als je niet over de varkens wilde lezen *
*Het eerste dier was voor eigen gebruik en het tweede voor de verkoop, nog gunstig ook dus. Al met al duurde het 2 uur, niet meer (het doden en schoonmaken om precies te zijn 40 minuten), dus om 06.15u liep ik weer naar huis. Ik vond het allemaal erg fascinerend om te zien moet ik bekennen en sterker nog, ik had er trek door gekregen! Al die lekkere stukjes varkensvlees die ik voorbij het zien komen… Ik snap nu wel waarom ze dat de 31e op de dag zelf doen zodat ze het dier dan meteen klaar kunnen maken voor het eten! Hahaha. Thuis heb ik dus even een banaantje gegeten en ben toen terug in bed gekropen om nog een paar uurtjes te slapen. Heerlijk. *
**
*Vrijdag en zaterdag waren wel heel grappig hier, want toen zag je dus echt enorm veel varkens over straat gaan. Gillend over de schouder bij mensen of vrachtwagens volgeladen. Een bedrijvige handel. Ook zag je mensen met lange palen door de straten lopen. Die palen werden met Oud en Nieuw gebruikt om het varken aan te roosteren, dat zag je die zaterdag dan ´s avonds ook veel: open vuur met een roosterend, zwartgeblakkerd varken erboven ronddraaiend aan een houten paal. Het was allemaal erg leuk om te zien, maar weet je… Die gillende varkens, dat geluid, dat zal ik niet gauw vergeten… *
**
*Er is hier nu overigens ook nog een ander, zeer populair geluid en wel dat van de Conga! Het is een nieuw nummer, maar de Conga is zeker niet nieuw, het is iets wat hier al heel lang is. De Conga is namelijk ook een soort van ´dansstijl´, maar meer nog, de Conga is een optocht, een uitdrukking van gevoelens, van emoties en ik vind het altijd indrukwekkend om te zien en vooral om te voelen. Tijdens de Carnaval van 2004 heb ik hier verschillende Conga´s gezien, die door de straten trekken, de muziek van een trommel, zeer ritmisch en dan de bewegende lijven van al die Cubanen, sommige lijken zelfs in trance. Op kersavond kwam er ook een Conga voorbij, wat altijd erg intens is. En dit nummer ¨Conga¨, dat nu zo populair is, heeft ook die muziek, dat ritme en het is geweldig om naar een straatfeest te gaan en dan de mensenmenigte op deze muziek te zien deinen. Heerlijk. Ik doe uiteraard volop mee. Vaak gaat het ook in de vorm van een soort polonaise, maar dan beter. *
**
*Verder is er weinig nieuws, het leven gaat ook hier gewoon door. Op het moment dans ik niet overdag, maar ´s avonds gaan we meestal met vrienden uit dansen. Maykel, mijn dansleraar, zou afgelopen woensdag terugkomen, maar dat werd uiteindelijk vrijdag, daar het deze dagen zeer moeilijk is om een reisticket (in wat voor vorm dan ook) te krijgen. Gelukkig was ie in ieder geval terug voor het nieuwe jaar. *
**
*Lucia en de familie maken het heel goed. Lucia´s hand is ook al een stuk beter, ze hoort morgen of overmorgen of en wanneer ze geopereerd moet worden. Ik hoop voor haar dat het snel kan. *
**
*Donderdag 12 januari kom ik terug in NL aan. De tijd gaat veels te snel. De komende week zal vrij rustig zijn, vermoedelijk zal de volgende posting pas weer vanuit Nederland/Spanje zijn. Ik hoop in ieder geval dat je het leuk vond om te lezen. *
**
*Veel liefs vanuit een zeer warm Santiago de Cuba, *
Carolina

6

Hoi Pedro,

Dank je wel voor je reactie, erg leuk dat je zo geniet van van mijn verhalen.
Voor mij hoef je niets te doen hoor, lief dat je dat aanbiedt. Het enige dat ik hoop, is, dat je de lokale bevolking leert kennen en dat je veel meeneemt voor hen daar die het nodig hebben. Zoals kleding, pennen, papier, badspullen en andere dingen die daar zo moeilijk te krijgen zijn.

Wat ga je precies doen? Reis je rond, in wat voor accomodatie verblijf je?
Mocht je vragen hebben, stel ze gerust.

Liefs,
Carolina

7

hey carolina!

feliz nuevo año!
Echt leuk man al die verhalen van je. Ik woon nu in spanje, waar ik gek op ben maar cuba is ook een van mn favos…echt blijven schryven hr! hasta luego!

8

Hoi Mariana,

Dank je wel voor je enthousiaste reactie! Ik ben blij dat je het zo leuk vindt. En ik blijf wel schrijven hoor! :slight_smile: Het is voor mij ook als een soort dagboek. Het laatste deel zal ik plaatsen als ik weer terug in Europa ben! (na 12 Januari dus)

Liefs,
Carolina

9

Buenos dias! Que tal? Ik zie dat je gids ben echt leuk, ik ga naast mn baan studeren voor reisbegeleidster…
liefs, mariana

10

*Zo, ik ben weer terug in ‘ons’ koude kikkerlandje en heb zojuist weer mijn eerste Nederlandse nacht achter de rug. Die is behoorlijk goed verlopen, gezien het tijdsverschil. Nu nog even mijn laatste belevenissen over Cuba vertellen en geloof me, het was weer geweldig! Relaxt, warm, intens en gewoon heel fijn. Lucia is inderdaad al aan haar hand geopereerd. Gelukkig gaat het nu een stuk beter met haar. Ze moet nog wat revalideren, maar het ziet er allemaal zeer positief uit. *

*In mijn laatste week ben ik 2 keer gaan zwemmen. De eerste keer met Pedritín bij Hotel Melia Santiago. Dat was nieuw, want voorheen (lees: de vorige keren dat ik hier was) was dit hotel juist een hotel waar je NIET met Cubanen mocht komen. Nu is er een nieuwe directeur en op dit moment is het dus het ENIGE hotel in de buurt van Sueño waar je met een Cubaan kan gaan zwemmen. Pedritín keek z’n ogen uit. *

*Nu moet ik ook bekennen dat Hotel Melia Santiago een behoorlijk luxe hotel is, het straalt gewoon rijkdom uit. Het is dat ik er moet komen als ik geld wil pinnen of als ik wil internetten, maar ik vind dat hotel maar niets. Het straalt namelijk alles uit wat Cuba niet is. Pracht en praal van een rijkdom, die het land niet kent, die de bevolking absoluut niet kent. Neem het zwembad, dat is als een klein paradijsje, lekker, maar absoluut misplaatst in de omgeving. *

*Toen ik Pedritín vroeg of ie mee wilde gaan zwemmen, was hij daar zeker voor te porren. Voorheen gingen we juist altijd naar Hotel San Juan, een C-klasse hotel, dat nog een stukje van Sueño afligt, maar daar blijk je nu juist niet meer met Cubanen te mogen komen. De enige optie was Hotel Santiago en Pedritín wilde maar wat graag een keer daar naartoe. We hebben een heerlijk dagje gehad, veel gezwommen, gerelaxt, gekletst en ook nog lekker geluncht. Een lekker dagje, hoewel het soms wel erg vreemd aanvoelde om daar, op die vreemde plek te zijn, waardoor ik me af en toe voelde als in Dirty Dancing Havana Nights… *

*Op mijn laatste dag hier (dinsdag) ben ik ook gaan zwemmen. Nu met vrienden (Gilberto, Haselis, Pedritín, Joel en Wieke) lekker een dagje naar het strand. Maykel kon helaas niet mee, daar zijn tante Maria, die ik ook heel goed ken, de avond te voren een hartinfarct had gehad. Dat was schrikken, want ze is pas 55, maar ze leefde nog, alleen zouden de eerste 24 uur kritiek zijn, dus Maykel wilde in de buurt blijven, begrijpelijk. *

*Pedritín had bedacht om een varkenspoot voor ons dagje uit te ‘ritselen’ en kwam er uiteindelijk mee dat hij een levend varkentje op de kop kon tikken. Dat hebben we dus gekocht en dat ging hij uiteraard zelf weer slachten. Toen ik dat hoorde, vroeg ik of ik het beestje dan de doodslag mocht geven. Dat vond Pedritín wel een leuk idee. *

*Zo gezegd zo gedaan. Het was een klein formaat varkentje (die van de donderdag voor oud-en-nieuw waren volwassenen, deze niet), maar ik moet bekennen dat het nog best pittig was om 'm goed op z’n voorhoofd te slaan. Maar het is me gelukt hahaha! Pedritín heeft het dier toen verder weer gevild, bewerkt en eet-klaar gemaakt. Ook had hij een kleine camioneta geregeld, waar we die dinsdag met z’n 6’en dus in de achterbak vervoerd werden. Erg leuk. *

*We gingen naar Caleton Blanco, een leuk strandje waar ik in april ook al eens naartoe ben geweest. Het is er niet al te druk, wat heel fijn is. We hebben er echt een heerlijke dag gehad en het varkentje smaakte voortreffelijk. *

*Nou, toen kwam het einde in zicht… Dus dinsdagavond zou er nog een afscheidsfeestje gegeven worden. Ik wilde niets groots, maar gewoon een gezellig samenzijn en nu Maykel’s tante nog in het ziekenhuis lag (ze heeft die eerste 24 uur overleeft en de vooruitzichten zijn min of meer positief), wilde ik gewoon alleen met ‘ons’ zijn en dat deden we bij Gilberto thuis. Het was heel fijn, relaxt en gezellig. Beetje gedanst, beetje gedronken en veel gekletst. *

*Woensdag 11 januari vertrok ik met een bus van hotel Melia Santiago naar Holguin. 's Ochtends heeft Rosa mijn haren nog ingevlochten, als kadootje om “mee te nemen” naar Europa. Ze deed dat bij mij thuis op de veranda en ondertussen kwamen er verschillende vrienden langsgelopen om afscheid te nemen. Heel sweet. Om 12 uur nam ik afscheid van Lucia en Claryta, waarna ik samen met Pedritín nog een laatste maal door ‘mijn Sueño’ liep. *

*Ik was te vroeg bij het hotel en wachtte op een afstandje tot de bus zou vertrekken. Ondertussen kwamen Maykel, Rosa (de moeder van Pedritín), Gishelle (buurmeisje van hun, ben niet zeker van haar naam) en Irma (de moeder van Gilberto) ook daar naartoe om mij uit te zwaaien. Het was een heel fijn, warm afscheid. Nog een paar foto’s genomen en toen vertrok de bus om precies 13h. (Net als je het niet wilt, zijn die Cubanen wel op tijd…) Toen de bus de hoek om ging heb ik toch wel even een traantje weggepinkt. Tja, ik voel me daar zo fijn, het voelde toch een beetje alsof ik weer mijn thuis verliet. *

*Overigens, dat ik naam van dat buurmeisje niet precies meer weet, is daar helemaal geen ramp. Je kunt andere mensen, die redelijk dichtbij je staan, maar het hoeven nog niet eens hele goede vrienden te zijn, namelijk meestal gewoon aanspreken met de woorden “Mi Vida” (mijn leven), “Mi Amor” (mijn lief) of “Mami” (voor vrouwen). Heel handig dus als je je een naam niet meer herinnert hahaha! :wink: *

*Maar goed, ik ging toen dus naar Holguin, waar ik pas rond 18h kon inchecken. Alles verliep goed. De vlucht was vrij lang, maar daar het overnacht was en ik het grootste gedeelte geslapen heb, verliep het allemaal vrij snel. Gisterenochtend bij Schiphol liepen we vanwege de mist wat vertraging op met landen, maar al met al duurde dat maar een kleine driekwartier langer. Mijn koffer kwam heel snel (nu gelukkig geen problemen daarmee!) en rond 12h45 zat ik in de trein vanaf Duivendrecht richting Eindhoven waar papa me van het station afhaalde. Weer thuis. Een ander thuis. *

*Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen over mijn belevingen in Cuba. *

*Besos de la Santiaguera, *
Carolina

11

Wat leuk zeg! Suc6 met de studie.
Ik ben inderdaad gids, in een sherrybodega. Erg leuk werk!

Liefs,
Carolina

12

Hola guapa!

Que tal en Holanda? Gracias para escribir estas cosas para todo!!! ik heb er echt genoten…geniet maar van dat koude landje, kdenk niet dat t ng lang zal duren vrdat je weer naar cuba gaat…heerlijk land eej…buitenom het toeristische zooitje dan… ik hoop er in oktober heen te gaan…
maar ja, ga maar lekekr koukleumen in nederland!
hasta luego, abrazo, Mariana

13

Als het even kan, zou ik ook graag in oktober weer terug willen gaan, om daar mijn verjaardag te vieren. :slight_smile: Maar ik weet nog niet of dat (dit jaar) gaat lukken.

Wat betreft de kou, ja, ik heb 't behoorlijk koud hier. Ben blij dat ik dinsdag weer terug naar Andalusia kan! :smiley:

Liefs,
Carolina

14

haha net als ik ben altyd maar ff in nederland, snel iedereen zien en weer terug, en veel truien meenemen…woon je in andalusia? liefs, mariana

15

Yeps, in Andalusia, lekker helemaal in het Zuiden van Spanje, tussen Sevilla en Cádiz in. Erg goed vertoeven daar. En jij?

Liefs,
Carolina

16

Mooi verhaal Carolina
Ik ken Santiago alleen als toerist. Eerst een keer in Las Americas. Ik heb toen in de snackbar daar een meisje meeegenomen de stad in zodat andere meiden en jineteros geen reden meer hadden me aan te spreken:))
De tweede keer afgelopen november in een casa particulare. Ik was al wat meer gewend maar werd af en toe bijna leterlijk omvergelopen door mensen die me wel even een restaurantje wilden laten zien.
Bij zo’n familie lijkt me wel erg leuk. Dat zijn toch hele andere mensen, dan de mensen die zo op straat tegegn je aan lopen te drukken.

17

Dank je Bart!

Klinkt toch erg leuk hoor! Denk dat je Santiago al op een zeer goede manier hebt leren kennen. Overigens is het bij mij ook als Casa Particular begonnen. Ik heb alleen het geluk een paar goede connecties nu te hebben bij de lokale immigratiedienst.

Liefs,
Carolina

18

Hola Carolina,

je kent me niet, maar het lezen van jouw verhalen onderstreept mijn gevoelens en gedachten: ik wil weer terug naar Santiago om daar spaans te gaan leren!
Ik ben er 2 weken terug een aantal dagen terug geweest als onderdeel van een rondreis. Santiago is just magic
Ik heb daar een meisje leren kennen in het casa de la trova, die ik graag weer eens zou ontmoeten.
Zij kwam uit de wijk iets te noorden van het centrum en de moncada barakken., ik geloof de wijk sorridor…of iets in die trend.
Weet jij of dit een veilige wijk is? ik heb deze alleen in het pikkedonker gezien.

groeten
Remco

19

Hoi Remco,

Dank je voor je reactie! Ja, Santiago is zeker magisch!

Helaas ken ik de wijk die je noemt niet… Ik kan wel eens bij vrienden van me (die in Cuba wonen dus) navragen wat het voor een wijk het is. If you like…

Liefs,
Carolina

20

Hoi Carolina,

Dat zou ik wel leuk vinden ja…
het is de wijk reparto corribes ofzo en iig pikkedonker 's nachts
het kwam op me over als een soort achterstandsbuurt.
Ik heb helaas geen compleet adres.

Zijn er trouwens wijken of gedeeltes van Santiago die ik beter kan mijden als ik in juli/augustus weer in Cuba ben?
oftwel in welke wijk is het goed vertoeven?

ciao
Remco