Reisverhaal: Bali ,gescheiden afval en andere bel

> Sommige lezers van mijn bescheiden (vorige) reisverslag BALI: TIPS VOOR
> HET PARADIJS merkten op dat het sterk financieel getint was.
> Klopt.
> Wat ik natuurlijk niet schreef is dat mijn artikel gesponsord werd. Het
> Balinees Bureau voor Toerisme doet daar werkeljk alles voor. (haha)
> Zo dat weten jullie dan!
> Ter compensatie een paar belevenissen die, op een na, met geld niets te
> maken hebben.
>
> GESCHEIDEN AFVAL
> Knut Schulte (juist, uit hamburg), eigenaar van Matahari Limbung en
> Bungalows bij Ubud, leerde zijn personeel milieubewuster te worden en koch
> zakken in verschillende kleuren om het afval gescheiden in te zamelen.
> Eens per week liet hij zijn jongens naar Ubud rijden om het afval daar bij
> het vuilnisdepot aan te bieden. Dat ging, zeer tegen de landstraditie,
> heel vlot. Ze waren steeds binnen de kortste keren weer terug.
> Tot Knut in de gaten kreeg waarom.
> Het afval werd inderdaad gescheiden gedeponeerd. Vlak bij huis nog wel!
> Maar op zijn balinees !
> Netjes, een voor een, en heel voorzichtig werden de zakken over de
> brugleuning naar beneden gekieped.
> Niet op het stort, maar in de rivier !!
>
> OPSCHRIFT
> Boven de toiletpot van een restaurant in Ubud staat met grote letters:
> "Please, don’t put anything else in the toilet than paper "
> Heb lang geaarzeld wat te doen!
>
> MIJN EERSTE HAAI
> Ben bij Nusa Penida voor het eerst van mijn leven aan het
> snorkelen.Werkelijk geweldig. Op geen 10 meter verschijnt er ineens een
> haai van zo’n anderhalve meter voor mijn neus, gevolgd door een hele
> hofhouding van zwart-gele vissen.
> Ik schrik me kapot, bloeddruk naar 220 en ik denk nog; als hij mijn
> angstzweet maar niet ruikt !
> Wist ik of 'ie al ontbeten had !
> Na zo’n 45 sekonden heen en weer zwemmen, verdween hij tergend langzaam
> tussen de koralen. Ik verdween ook, maar heel erg snel de boot in.
> “Nee, hier zijn geen haaien” zei de vissersman. Natuurlijk, een ja
> betekent het einde van zijn business.
> “Congratulations” zei 's avonds de barman toen ik hem het voorval
> beschreef. “Thank you” zei ik, “but why ?”. Dat ik nog leef? Nee, dat je
> die haai gezien hebt. Overkomt de weinigsten hier.
> En een koraalhaai is ongevaarlijk.
> Toch fijn om te weten, zei ik, maar wel wat laat!
>
> MEDITATIE
> Sta bij het enige boedhistenklooster van Bali (bij Lovina) intensief te
> mediteren. Blijkt er ineens een man naast me te staan die om geld bedelt
> vanwege zijn rug en zijn impotentie, en prompt zijn broek laat zakken om
> het laatste te illustreren.
> Kon het nog net verhinderen, maar mijn meditatie was naar de …, juist:
> filistijnen!
>
> UITBUIKEN
> Al gehoord wat uitbuiken is?
> Men neme Springrolls (loempiaatjes) met veel French Fries en een large
> Bintang (0,620 liter indo-
> Heineken).
> Het daarna horizontaal gaan heet “uitbuiken”.
> Aldus Jan, belgisch kampioen in deze sportaard.
>
> MANDI
> Komt een “luxe” paartje het eenvoudige hotel Gardena op Flores binnen
> gewandeld en neemt een kamer.
> De bamboe-bungalowtjes hebben geen douche, maar een mandi. Dat is
> (meestal) een gemetselde bak van ca 80 cm hoog, die met (koud) water
> gevuld is. Je schept er water uit om je te “douchen” en het (sta)toilet
> mee door te spoelen.
> Zit ik 's morgens aan het ontbijt met Jurgen, die me terloops vraagt:
> “Hatten Sie auch solche Probleme um in diesen Mandi ein- und aus-zu
> steigen?
>
> MISTAKES
> Berndt, Helga en ik rijden naar het vliegveld. Spring er na het rechtsaf
> slaan ineens een politieman op de weg die ons snerpend naar de kant fluit.
> Berndt stopt en maakt zijn autogordel los.
> Politie contoleert autopapieren en rijbewijs. Alles OK, tot hij
> verrassenderwijs zegt:” Sir, you make 2 mistakes.
> Mistake 1: you may not stop here (!!!)
> Mistake 2: you draagt geen gordels (!!!)
> Come with me, en hij dirigeerde Berndt de hoek om een hokje in. Het was
> duidelijk: hij wilde geld zien ! Ik er achteraan.
> "That is 100.000 Rupies for mistake 1, and 100.000 Rupies for mistake 2 "
> (dus 2 keer 9 Euro, een half maandsalaris).
> Ok, zei berndt zonder discussie (want hij had het al eens meegemaakt). Ik
> betaal, maar wil wel een kwitantie.
> “No, dat ging alleen maar op het hoofdbureau” , en bovendien was direct
> betalen ineens goedkoper, nl nog maar 100.000 Rupies.
> Ok, zegt berndt weer, maar blijft bij zijn kwitantie.
> “Onmogelijk”
> Dan schrijf ik Uw naam wel op., repliceert Berndt.
> De boete zakt nu naar 50.000 Rupies zonder kwitantie en zonder naam.
> En toen ik zei dat we collega’s waren, namen we afscheid als goede
> vrienden.
> Boete? Welnee !
>
> NJUPI
> Gisteren kwamen tuinlieden mijn 2 toiletraampjes met krantepapier
> afplakken.
> Ik dacht dat er met mijn uitlaatgassen na 8 weken Indonesie misschien iets
> niet in orde was, maar daar kom je zelf niet mee, dus vroeg ik onschuldig
> of ze de kozijnen gingen schilderen. Ook mis.
> Het is veel ernstiger.
> Vandaag is Njupi, het Hindoe-nieuwjaar, en bij die gelegenheid trekken de
> demonen vannacht door de straten van bali. Lijkt het eiland bewoond, dan
> komen ze naar beneden met alle onheil van dien.
> Dus alle luiken gaan naar beneden, alle straatverlichting uit, en alle
> ruiten afgeplakt.
> Vanmorgen was mijn grote raam aan de beurt, want de security had vannacht
> nog licht bij mij kunnen zien.
> Dus werden alle toeristen om 1800 uur niet naar bed gestuurd, maar wel
> naar hun kamer.!!
> Een beetje luguber was het wel. Heel Bali plat voor 24 uur, en
> stikkedonker.
> En letterlijk dichtgeplakt met kranten !
> Maar morgen mag ik iedereen Happy Njupi wensen !
> Want we hebben de demonen weer behoorlijk misleid !
> Dus ik neem nog een whisky !
> Tussen mijn oude kranten !
> Mij ziet toch niemand !!!