Hallo meiden,
Op dit moment zit ik met mijn handen in het haar… Ik ben gebroken en radeloos. Ik heb jullie advies nodig. Alleen dat van jullie. Niemand anders begrijpt denk ik een relatie met een Turkse man.
Het wordt waarschijnlijk wel een lang verhaal, dus bij voorbaat bedankt voor het lezen.
In de zomer van 2011 liep ik stage in Spanje als reisleiding en werkten we samen met een beachbar, daar moest ik met collega’s informatiebijeenkomsten geven voor onze net aangekomen gasten. De barman die ons daarmee hielp was dus ‘mijn Turkse liefde’. Ik noem hem even D.
Vanaf moment 1 was D. blijkbaar al weg van mij, maar hij viel mij totaal niet op. Sowieso viel ik niet op buitenlanders. Dat dacht ik in ieder geval. Maar zoals het een echte Turk betaamt begon het charme-offensief al meteen en na een paar maanden aftasten, ben ik gezwicht. Ik ben altijd vrij hard voor hem geweest. Hij was barman, al jaren, kende veel mensen, meiden, jongens, families. Werkte in de avond ook als propper in hét de stapstad van de buurt bij een zusterbar van de beachbar. Ik dacht; player, charmeur. Hier geef ik niet zomaar aan toe. Hij is ook 9 jaar ouder en dat was nogal wat. Al leek hij niet zoveel ouder.
Hij bleek een van de liefste mannen te zijn die ik ken. Hij kroop voor me, durfde me niet eens aan te raken en deed alles voor me om zijn goedheid te bewijzen.(juist ook omdat ik het hem moeilijk maakte). Hij zei zelfs dat als het echte liefde is, dat hij zou wachten met seks, als het meisje niet zou willen. Tegen die tijd had ik hem al zo door het stof laten gaan, dat ik hem geloofde. Helemaal. Ik voelde me soms lullig dat ik hem zo hard op de proef had gesteld, maar ik wilde niet het zoveelste meisje zijn. En dat was ik niet.
We hebben een geweldige tijd gehad die zomer en het was perfect. Toen ik naar huis ging, terug naar Nederland, ben ik nog 2 keer terug gereisd om hem op te zoeken. Daarna heb ik de relatie verbroken. Reden doet er even niet toe.
Hij is terug gegaan naar Turkije, hij kon niet langer in Spanje blijven (visum problemen),nadat hij eerst 6 jaar in Duitsland, en daarna 5 jaar in Spanje had gewoond. Hij spreekt beide talen ook vloeiend, goed Engels en kan zelfs Nederlands wel een beetje verstaan. Voor mij was hij dus niet ‘doorsnee’ Turk.
We hebben de afgelopen jaren altijd contact gehouden. Wat soms zelfs 1 keer in de zoveel maanden een berichtje was. Zelfs toen ik een relatie had heeft hij er nooit een geheim van gemaakt dat hij altijd nog gevoelens koesterde voor mij en dat hij hier en daar weleens een aantal maanden had gedated met meiden, maar nooit echt verliefd was geweest na mij en dit dus ook had afgekapt. Hij zei dat hij zelfs nog nooit zo verliefd was geweest als op mij. Ook niet op zijn Spaanse ex die hij 5 jaar had gehad. Dat vond ik naar voor hem. Gunde hem alle goeds.
Onlangs ging ik met een vriendin op stedentrip naar Istanbul, waar hij nu woont, en sinds ik weer single ben heb ik hem dit verteld en nodigde hij ons uit om uit eten te gaan. Hij was heel erg nerveus en bleef maar naar mij kijken. Ik was ook nerveus en durfde hem juist niet aan te kijken. Kreeg bijna geen hap door mijn keel. Naarmate de avond vorderde kwamen we een beetje los en zag ik weer waarom ik op hem was gevallen. En was blij dat hij nu een goed leven had.
Tegen de tijd dat ik weer thuis was, wist ik zeker dat ik weer voor langere tijd naar het buitenland wilde en Istanbul vond ik zo’n mooie stad. Plus ik kende D. in ieder geval daar.
Sinds die tijd praatten we weer veel met elkaar en de gevoelens kwamen deels weer terug. Zolang ik hem (nog) niet wilde opzoeken (vond ik te snel na 1 keer gezien te hebben na 3 jaar en 1 week praten over internet), hield hij nogal afstand uit ‘zelfbescherming’. En onlangs hebben we geskyped en gehad over mijn sollicitatie bij een bedrijf in Istanbul. Het voelde weer als vroeger…
Tot ik gisteren met een vriendin naar een salsa feest ging. Ik ging mee voor haar aangezien ik niet dans. Ik deed een jurk aan en liet hem aan hem zien.
Hij draaide helemaal door. Ik was ‘half naakt’ en ik kan niet dragen wat ik wil. Nu ik dit typ, komen de tranen weer boven. Ik vertelde hem dat ik nooit met ‘tieten eruit’ rondloop. Ook niet als ik ‘normaal’ uitga. Hij zei dat hij controle wil en dat hij als baas van de familie later ook controle wil.
Ik schrok me dood. Ik ken hem totaal niet zo. In Spanje droeg ik mini-jurken, ging ik met vriendinnen stappen en werden we dronken. Nooit heeft hij hier iets over gezegd. Het enige ‘turkse’ dat hij deed was het niet leuk vinden als mannen tegen me spraken als ik uitging, maar dan vertelde ik hem maar lekker een ander te zoeken als ie daar zo’n hekel aan had en hij was zo stil. Ik had hem dat allemaal wel duidelijk gemaakt. Hij weet dat ik trouw ben en eerlijk en ben nette meid. Doe geen rare dingen.
En nu begint hij zo. Ik ging zelfs uit en drinken in Nederland terwijl hij in Spanje was. Nooit problemen gehad. Het enige wat hij daarover te zeggen had was of ik niet te dronken zou worden en dat ik geen gekke dingen moest doen. Maar dat vond ik nog aandoenlijk.
Gisteren maakte ik hem duidelijk dat hij niet bepaald wat ik aantrek. Daar was hij het mee eens, want ik ben zijn vriendin niet, dus zei hij dat we dit maar moesten afkappen en dat ik maar een Nederlandse jongen moet zoeken. Sindsdien negeert hij me. Ik begrijp hier gewoon niks van, en zit echt met een gebroken hart en voel me radeloos.
Hij, hij was toch juist zo open minded. Had de wereld gezien. Spreekt veel talen. Valt niet op Turkse meiden. Vaak als ik hem zei; ja zo doen we dat hier in Nederland, was zijn reactie; ja weet ik, ik heb in Duitsland gewoond.
Ik kan hier niet mee doorgaan, logisch. Maar hoe kan hij zo veranderen? Ik snap niks van zijn gang van zaken. Voordat hij hiermee kwam zei hij ook niks over mijn kleding of uitgaan. Nu ineens wil hij kappen en heeft het geen toekomst tenzij ik respect heb voor hem?
Kan iemand me advies geven?
