(origineel bericht op be-more.nl)
Queen Elizabeth
Hallo Nederland!
Afgelopen week weer een hoop gezien en beleefd. Het was de laatste week voor Elien en Liore die hun 4 weken vrijwilligerswerk er alweer op hebben zitten. Wij gaan nog even door en zijn erg benieuwd naar morgen wanneer we de nieuwe vrijwilligers zien binnenkomen. Maar eerst nog even over afgelopen week.
Maandag netjes gewacht op de dokter, ook vandaag konden we weer met hem meerijden richting Kyotera. De auto zat dit keer iets voller als de vorige keer, maar met 8 personen in een wagen mochten we nog niet klagen. In Kyotera aangekomen eerst maar een ontbijtje gegeten waarna we weer naar de kliniek gingen. Daar de zuster even geholpen met gazen vouwen, maar al snel kwam er een nieuwe patiënt binnen. Een jonge knul die met zijn arm tussen een machine was gekomen. En ik kan je vertellen het zag er niet heel prettig uit. Nadat de zusters het een klein beetje verzorgd hadden kwam de dokter kennis maken met de patiënt. Hij concludeerde dat oa de spieren en de huid aan elkaar gehecht moesten worden. Die gebeurde in de behandelkamer, waar we ongeveer een uur hebben gewacht voordat de dokter kwam. Interessant om te zien hoe dat hier “steriel” gedaan word met het materiaal wat ze hebben. De dokter legde precies uit wat hij aan het doen was. Wat het kijken erna toch wel interessanter maakte.
Dinsdag weer een dagje kliniek. ’s Morgens kregen we te horen dat er vandaag een operatie (keizersnede) plaats zou vinden in the Operating Theatre. Het zou de 7e keer zijn dat deze operatiekamer zou worden gebruikt. De dokter zelf had al in geen tien jaar een keizersnede gedaan dus moest er een team komen vanuit het kalisizoziekenhuis. De verpleegkundige was de operatiekamer al aan het voorbereiden. Rond 10uur zijn wij ook maar is in de operatiezaal gaan kijken, de arts was de nog steeds niet aanwezig maar wij hebben de verpleegkundige geholpen met het vouwen van gazen. Rond een uur of half 12 was er wel een patiënt, maar nog steeds geen arts. Uiteindelijk besloot dokter Ambrose de operatie zelf te gaan doen omdat het wachten wel erg lang duurde. Nadat iedereen zich in de groene pakken had gehezen begon de operatie uiteindelijk om kwart over 12. De patiënt werd onder narcose gebracht en de operatie kon begonnen. Een snee in de lengte van de buik en binnen 5min was het kind geboren. Het kind maakte een lastige start, moest worden uitgezogen en kreeg zuurstof toegediend. De ademhaling moest flink gestimuleerd worden. De arts is ondertussen verdergegaan met het verwijderen van de placenta en het schoonmaken en hechten van de buik. De ingreep heeft ongeveer 1.5 uur geduurd. De patiënt is ondertussen veel bloed verloren, wat in Nederland weggezogen zou worden beland hier op de grond en in de goten die daarvoor bestemd zijn. Een hele ervaring om een keizersnede in Uganda te zien.
Woensdag richting het regeringziekenhuis van Rakai. Daar werden we netjes opgevangen en kregen een rondleiding door de verschillende gebouwen.Nog steeds verbazingwekkend waar ze bedden en matrassen plaatsen en hoeveel familie er mee is om de patiënten te verzorgen. Vervolgens zijn Britt en ik gaan helpen bij het immuniseren. Wat er eigenlijk hetzelfde aan toe ging bij de kliniek in Kyotera. Wel weer goed om deze handeling onder de knie te krijgen. Alleen een beetje jammer dat ieder kindje na de prik begint te huilen. ’s Middags even lekker rustig aan gedaan, genoten van het weer en even een terrasje gepakt.
Donderdag, Kim helpen bij de housevisits. Veel verbeteringen gezien van de ondervoede kinderen. Maar ook kinderen die niet vooruit gaan en je je afvraagt of de moeders wel weten wat ze aan het doen zijn. De ouders hebben niet veel kennis van voeding en wat goed is voor een kind. En omdat wij de taal niet spreken en hun geen engels is het moeilijk omdat over te brengen. Tussen de housevisits door even lekker uitgewaaid om de boda boda en genoten van de vrijheid om ons heen. Ondanks de vele armoe wat je hier ziet bij de mensen zijn ze wel rijk van de natuur om zich heen.
Aan het einde van de middag richting Masaka.Elien en Liore met de tassen om richting huis te gaan en wij met onze backpackers om vrijdagochtend richting Queen Elizabeth te vertrekken.
Vrijdag, Na wat knuffels en afscheidszoenen was het tijd om te vertrekken richting Queen Elizabeth. Een National Park in het zuiden van Uganda waar Joy, Liset, Olivier, Britt en ik door Steve zou worden rondgeleid. Na ongeveer 6uur in de auto te hebben gezeten kwamen we de eerste olifanten en aapjes tegen. Geweldig om te zien hoe ze hun eigen gang kunnen gaan in de natuur van Afrika. Na een snelle (nouja snel, 3uur gewacht op het eten) lunch was het om 17.00uur tijd voor de eerste Gamedrive. Bambi’s, Waterbokken, Leeuwen, Pumba’s, Buffels, Nijlpaarden en Olifanten super gaaf om hun naast de auto te zien lopen. Wat een rust stralen die beesten uit als ze lekker gras aan het eten zijn. Beekse Bergen en de dierentuin is hier niks mij. Eigenlijk zou iedereen voor die ervaring alleen al richting Afrika moeten komen.
Zaterdagochtend een gamedrive om de verschillen te zien tussen ’s avonds en ’s morgens. Maar ook dan komt er een oase van rust over je heen. ’s Middags genoten van een boottocht waar we veel vogels, nijlpaarden en buffels te zien kregen. En uiteindelijk zelfs een Luipaard die in een boom lag te luieren. ’s Avonds nog even een drankje gedaan en er een klein feestje van gemaakt.
Zondag was het alweer tijd om richting Masaka terug te gaan en de dieren voor 2 weken achter ons te laten. Een mooie beleving die we van ons lijstje af kunnen strepen.
Op naar aankomende week met nieuwe vrijwilligers en als het goed is in het weekend raften in de Nijl.
Jullie horen van mij.
Groetjes Mandy