(origineel bericht op be-more.nl)
Over de helft
Hallo Allemaal!
Hier alweer een nieuwe blog vanuit het nu een beetje regenachtige malawi. Het was alweer een tijdje geleden dat ik er eentje heb geschreven. Er zijn alweer 2 weken voorbij namelijk. Sinds de laatste keer dat ik heb geschreven zijn we opnieuw ingedeeld in de verschillende offices. Deze offices zijn een soort afdelingen van Liyo. Je hebt 4 offices; youth, Early Child Development (ECD), Orhines and Vulnareble children(OVC) en Home based Care (HBC). [/size]Vorige maand was ik een assistent van de youth, nou ben ik de assistant officer van ECD. ECD houd zich vooral bezig met de nursery’s en de childrens corners. De childrens corner zijn een soort youth meeting voor de kleine kinderen. De kinderen gaan dan een klein spelletje spelen, liedje zingen, netbal spelen en ze krijgen ook les over een bepaald onderwerp. Deze childrens corners zijn ingezet omdat op de youth meetings ook altijd heel veel kinderen afkwamen en dat was niet de bedoeling. Maar ik ben dus nu, samen met Lindie een assistent officer van de ECD.
Maar nadat dit maandag ochtend bekend was geworden, zouden we ’s middags meteen onze eerste childrens corner hebben in Ngauma (een van de dorpjes) alleen ging dit niet door, omdat de youth van dit dorpje een toneelstuk en liedje hadden gemaakt waar we naar gingen kijken. Ondanks dat het hele toneelstuk in het chichewa is, merk je wel heel erg dat ze het voor ons in elkaar hebben gezet. Zo krijgen wij een speciale plek en gaan ze vooral richting ons spelen, terwijl de rest van het publiek aan de andere kant staat. Maar aan de andere kant, als wij er niet waren geweest, hadden ze waarschijnlijk ook nooit een toneelstuk gemaakt. Dus dat is wel een beetje gek. Het toneelstuk ging over HIV/AIDS (daar gaan hier de meeste toneelstukken over) alleen heb ik het idee dat dat niet helemaal serieus wordt genomen.
Dinsdag begon dus onze eerste echt dag als officers. Daarom gingen ik en Lindie dinsdagochtend naar een nursery in Hendreson. Deze nursery ziet er ontzettend slecht uit en de kinderen huilen nog steeds als er blanken komen (wij zijn namelijk heel erg eng). Dus daar hebben we even met de kinderen gespeeld. Ondertussen gingen Daniel en Puck kijken bij een open plek waar een nieuw huis gebouwd zou gaan worden en Eva en Christien gingen in de stad condooms voor de youth halen. Helaas lukte dat laatste niet, want de vrouw bij wie ze het konden halen was er niet. ’s middags was er een office meeting. Deze meeting ging over the future en wat iedereen de komende 5 jaar wil bereiken. Sommige kwamen met ontzettend grote ideeen die waarschijnlijk niet mogelijk zijn en sommige waren juist weer wel heel realistisch. Zoals een business starten. Ook de vrouwen mochten hun toekomstbeeld vertellen, maar werden soms uitgelachen door de mannen. Zo wilde onze huisvrouw leren autorijden. En toen begonnen de mannen een beetje te lachen enzo. Alsof vrouwen dat niet kunnen. Ook zijn vrouwen verlegen op te vertellen wat ze willen worden, alsof ze het niet durven toe te geven dat ze ook nog iets anders dan een gezin willen. [/size]
Woensdagochtend moesten we om 6 uur op, omdat we de tuin van een van de nursery’s moesten gaan schoonmaken. Dat houd in het gras wieden. We waren een beetje met veel mensen dus we konden niet echt heel veel doen, vooral omdat wij ( de Nederlandse vrijwilligers) het niet zo goed konden. Zij doen het allemaal zo soepeltjes! ’s Middags zou er een traditionele dans zijn in Kairu. Alleen doordat het dus regende ging dit niet door. Dat was een beetje jammer. ’s avonds zijn we toen uiteten gegaan omdat mirthe (een van de vrijwilligers) jarig was. Na het eten waren we allemaal zo moe dat we maar een taxi gingen bellen, alleen 1 probleem. Bij de meeste taxi’s was de benzine op. Dus hebben we een minstens een uur gewacht ( ze bellen namelijk ook niet echt als hun benzine op is) totdat we eindelijk naar huis konden.
Die donderdagochtend mochten we ook weer heel vroeg op. Er stond HBC op het programma. HBC houd in dat we ouderen gaan helpen die verder niet zoveel mensen om hun heen hebben om hun te helpen met overleven. Deze ochtend gingen we naar een man die zelf heel slecht kan lopen, maar die een huis nodig heeft. Dit huis gaat dus gebouwd worden. De grond moest gelijk gemaakt worden en we moesten palen (afgehakte boompjes) naar deze plek dragen. Genoeg te doen dus. Dus na een ochtend zwaar werken hebben we de fundering van dit huis gemaakt. Het is wel heel leuk om te zien dat dit dus allemaal gewoon met de hand gedaan wordt. Er komen geen zware machines van pas! ’s Middags had ik mijn allereerste childrens corner. Deze childrens corner werd geleid door Angela. We gingen netballen en een liedje do as I do doen. Bij dit liedje staat er 1 iemand in het midden die moet dan een danspasje doen die iedereen dan na moet doen. Ook ik mocht een keer in het midden, wat een hoop gelach met zich mee bracht. De les van vanmiddag ging over hygiene. Ook kregen we een liedje te zien en een acrobatische oefening van een groep jongetjes. En telkens als ik een foto hiervan wilde maken werden alle kinderen helemaal gek. Dus dat was niet zo’n succes.
Vrijdag ochtend ging weer om half 6 de lekker. En dat alleen maar om naar een voetbaltraining te gaan kijken. De volgende dag zou namelijk een wedstrijd zijn en onze members wilden nog even trainen. Na de training zijn ik en Lindie samen met Elbie (de ECD officer) en Chrispine naar de stad geweest op spullen te kopen voor de nursery in hendreson. Deze nursery ziet er namelijk niet uit en daarom willen wij die gaan opknappen. Dus we hebben een nieuwe deur, nieuwe ramen en lime gekocht ( dat is een soort ondergrond waardoor de verf goed op de muur blijft). We gingen lopend en toen zagen we wel echt een goed verschil tussen de stad en de dorpjes waar we normaal komen. In de stad liepen we dus echt in een soort bungalowpark. Kleine, maar net uitziende huisjes die allemaal wel een schotel voor de tv hadden (dit is dan de rijke wijk). Terwijl in de dorpjes de huisjes nog veel kleiner zijn en er eigenlijk van binnen helemaal niks is.'s Middags was er weer een childrens corner in Ngauma. Deze ging dit keer over the future. Elby vroeg aan de kinderen wat ze wilden worden. Zo kwamen er antwoorden als nurse, dokter en politie, maar ook soldaat, piloot en heel veel wilden later een chauffeur worden. Heel schattig dus. Verder weer netbal en voetbal gespeeld en liedjes gezongen.
’s Avonds zijn we naar Club G gegaan. Dat is een club in Zomba. Echt een soort hok waar muziek wordt gedraaid. Ook waren er heel veel oude mannen en een aantal vrouwen (dat zijn dan hoeren). Maar leuk om er een keer te zijn geweest.
na 3 uurtjes slapen stonden ik en christien alweer om 6 uur naast ons bed. Jawel op zaterdagochtend om 6 uur op! Want wij gingen een berg bij ons in de buurt beklimmen. De Mtonya mountain. We gingen met 3 locale vrijwilligers. Deze klim was misschien 1 kilometer. Een heel stijl paadje waar ik en christien al snel heel erg moe waren. Op een gegeven moment wilde we elke 5 minuten wel even pauze houden (tot ergernis van de anderen die het allemaal makkelijk konden). Maar we hebben het gered. Zelfs het laatste stukje over stijle rotsen hebben we gered! En wat een mooi uitzicht! ’s middags was er een wedstrijd tussen twee dorpjes. Nguama en Kairu. Het was alleen super warm en de teams kwamen natuurlijk weer afrikaanse tijd aankakken (dus een uur te laat). Het veld was ook niet echt best. Heuvelachtig en stukken zand en stukken gras wisselden elkaar af. Maar oke, gevoetbald werd er. Ook onze locale vrijwilligers hebben meegedaan met de wedstrijd. Alleen helaas zaten zij bij het verliezende team. Ngauma had gewonnen!
Zondag zou de president naar Zomba komen. Nou dat wilden wij wel zien! Het gaat hier in Malawi namelijk niet echt goed met de economie. Er hebben de hele week hele lange rijen gestaan en vrijdagavond werden zelfs bepaalde wegen helemaal geblokkeerd door auto’s die al in de rij stonden voor benzine, die er op dat moment nog niet was. Dus ik was wel benieuwd wat er allemaal zou gaan gebeuren. Er waren allemaal vrouwen die traditioneel aan het dansen waren. En uiteindelijk kwam ook de president, na een hele stoet dure en grote auto’s De president is een hele ouwe vent met een ontzettende dikke buik. Dat is dus het teken dat hij het goed heeft. Er waren heel veel mensen, waarvan heel veel mensen dus nog wel voorstander van hem waren. Omdat we een beetje bang waren dat het uit de hand zou gaan lopen, zijn we maar weg gegaan. Toen was er dus alweer een nieuwe week. Alweer mijn 7de week. Wat betekent dat ik alweer op de helft ben! Heel gek idee dat ik nu alweer naar het einde toe ga.
Maandag middag hadden we weer een childrens corner in Ngauma. Deze keer ging Elby vertellen over hygiene. Dat ze de handjes enzo moesten wassen. Ook hebben we netbal en voetbal gespeeld en dit keer ook een spelletje mikado. Wat ze dus helemaal geweldig vinden. Ook hadden onze huisman en huisvrouw s middags pannenkoeken gemaakt! Ze zorgen ook veel te goed voor ons!
Dinsdagochtend hadden we weer Home based care. Dit keer gingen we naar een vrouwtje die zelf niet goed kan lopen. Hier is dat dus heel lastig, want ze doen hier alles lopend en sommige stukken kan je ook alleen maar lopen. Maar toen hebben we ons in 2 groepen verdeeld. De ene groep zou water gaan halen ( dat kon ze namelijk niet zelf, want je moest een heel stuk lopen voor dat) en de andere ging kleren wassen. Ik heb de kleren gewassen. Ook wij moesten daarvoor een heel stuk naar de put lopen om het water daarvoor te halen. Je zag wel hoe blij die vrouw ermee was. Dus dat was wel even leuk om te zien. ’s Middags zijn we begonnen met het opknappen van de nursery. We zijn begonnen met de lime. Dit is dus een heel dun goedje dat je op de muur moet smeren. Het lijkt een beetje op cement. Het droogt ook heel snel. Maar zelfs dit knapte de muren al op. Het zag er al meteen een stuk beter uit. Ook de timmerman was gekomen om de deur en de ramen te maken. Blessings en Patiallo gingen gaten binnen proberen te maken door modder te mengen met die lime, wat uiteindelijk ook wel aardig lukte. Maar dat zag er dus al wel prima uit. \
Woensdag was er de volunteersdag. Dus alle vrijwilligers die deze maand nieuw waren gekomen konden dan alle projecten gaan bezichtigen. Terwijl Lindie en Puck daar naar toe waren, is de rest gaan spelen met kinderen bij de elephant. ’s Avonds hoorde dat er ergens een voetbalwedstrijd werd uitgezonden. Chelsea tegen napoli. Dus zijn Daniel, Lindie, christien en ik daar naar toe gegaan, samen met Patiallo. We kwamen dus in een groot hok met alleen maar mannen en een televisie en dan ook nog een beemer. Waardoor we dus 2 wedstrijden konden volgen! Wat en luxe. Maar dus alleen maar mannen, op houten bankjes die allemaal heel uitbundig feesten als er werd gescoord. Erg leuk dus
Donderdag ochtend zijn we begonnen met computerles. 5 locale mensen achter 2 laptops die ik en lindie gingen uitleggen. Ik vond dit echt super leuk om te doen, omdat deze mensen nog nooit met een computer gewerkt hadden. Het was daarom ook heel leuk om te zien dat zij het zo geweldig vonden om met de muis over de computer te gaan. We hebben ze ook hele basis dingen geleerd. Zoals dingen opzoeken, opslaan, openen en in Wordpad leren typen. Ook het maken van hoofdletters en leestekens hebben we ze geleerd. Hopelijk weten ze de volgende keer nog wat van.
’s Middags zijn we weer naar een childrens corner gegaan. Dus hebben we weer netbal gespeeld en liedjes gezongen. Ook hebben elby en Angela weer les gegeven over de future. Wat ze allemaal wilden worden en dat ze naar school moesten gaan om dit te bereiken. Er waren ook een paar kindjes van een jaar of 10 die dan al met een kleintje op de rug lopen. Die moeten dan al voor hun zusjes en broertjes gaan zorgen. Die kleintjes zijn dan meestal nog geen jaar. Dus toen wilde ik en Lindie die kindjes overnemen zodat die oudere kinderen wel konden spelen. Alleen toen ik een kindje overpakte begon die keihard te huilen. Niet zo best idee dus. Maar daardoor kon het oudere kindje niet spelen. Beetje zielig dus.
Maar in het weekend weer naar lake Malawi geweest. Met prachtig weer, lekker kunnen zonnen en een beetje bruin kunnen worden. Ook daar zijn we naar de plaatselijk pub geweest. Deze was wel heel erg groot, en er waren ook wel veel mensen. Dat was dus wel heel gezellig. Omdat je blank bent val je dan wel heel erg op. Dus er warenheel wat mensen die met ons wilden praten en wilden voorstellen en vroegen wat we hier kwamen doen enzo. Was wel heel erg gezellig! Weer helemaal uitgerust terug op het project aangekomen! Alleen toen we terugkwamen op het project sloeg het weer om en heeft het de hele nacht geregend. Helaas. Maar daardoor koelt het tenminste wel weer een beetje af. Gelukkig maar
En vanochtend weer een nieuwe week begonnen. Weer een meeting gehad voor het programma en daarna kleding uitgezocht die we gaan uitdelen. Vanmiddag weer een youth meeting, childrens corner en een OVC meeting. Genoeg te doen dus!
Heel veel liefs
Lois