hoe gaan jullie je kinderen opvoeden?
op zn turks of met een dosis nederlands?
zijn jullie van plan om te verhuizen naar nederland of blijven jullie hier?
mijn vrouw en ik hebben plannen voor kinderen en ik schrik soms een beetje van de turkse mentaliteit.
ik hoop mijn kinderen meer waarden en normen mee te geven dan dat ik hier tegenkom in antalya.
we hebben wel geluk dat we vrije en redelijk makkelijk mensen zijn, dat zal dus wel overgenomen worden door de kids, maar omgeving is ook een belangrijke invloed.
verschilt het nogal per stad of hebben jullie hetzelfde?
spreek je nederlands tegen je kinderen?
ik heb met mijn vrouw voorgenomen om 2 of 3 talig op te voeden.
onderling spreken we veel engels of turks, ik ben nederlandse en zij is turkse.
ik wil graag met mijn kinderen nederland kunnen bezoeken en ze vrij met mijn ouders/familie kunnen praten aangezien ik niet verwacht van hun dat ze turks gaan leren. verder wil ik engels als basis voor de wereld meegeven.
maar ik wil mijn kind niets instampen en ook hoeft het geen wereldwonder te worden.
Mijn askim en ik hebben ook een kinderwens. Doordat ik een redelijke baan heb in nederland die niet bestaat in turkije en mijn askim los en vast werk heeft, ik een huis heb, hij bij zijn ouders woont, hebben we besloten om onze toekomst in nederland te gaan doen. Dat betekend dus ook hier de kinderen opvoeden! Ik woon in een flat waar we iedere avond de boven buurkinderen nog horen rennen en janken om 23.00 uur (niet turks en niet nl) mijn askim vindt dit niks en zegt de kinderen horen allang op bed!
Ik ben blij dat hij dit zegt, want het verschilt natuurlijk enorm in onze culturen. Ik zou de kinderen 2 talig opvoeden zodat ze ook gewoon met opa en oma kunnen praten en natuurlijk leren ze op school tzt wel engels, duits en wat niet meer!
Ook merk ik dat hij vaak op en aanmerkingen heeft op turkse vrouwen die niet op hun kinderen letten en ik van te voren al schrik omdat ik het aan zie komen dat ze gaan vallen, daar is hij heel blij mee. Tuurlijk zullen er verschillen blijven qua opvoeding, maar iedereen is anders opgevoed en daar neem je toch het een en ander van mee! (normen waarden)
En ook dingen die je moeder altijd zei, ik zal een voorbeeld geven:
mijn zus is lerares en ik werkte een tijdje inval basis op naschoolse opvang. Zo was daar een jongen die als hij niet oplette met spelen hij in zijn broek plaste (5 jaar) hij zat bij mijn zus in de klas en zus zei dan, J moet je naar de wc, nee ik hoef niet, antwoord zus, ga toch maar even proberen. Toen werden ze opgehaald door nso en daar was ik, ze zagen gelijk dat ik de zus van de juf was en ik had al gehoord dat J wat problemen had met naar de wc gaan, dus ik zeg J moet je naar de wc? Nee ik hoef niet, mijn antwoord ga toch maar even proberen, waarop alle kindjes uit zijn klas moesten lachen, want dat zei de juf ook altijd :D:D:D zo zijn wij groot gebracht als we niet hoefde, moesten we het altijd proberen :)
vond het een leuk voorbeeld hoe je dingen van huis mee krijgt en weer gebruikt in welke opvoeding ook of het je eigen kind is of van een ander!
Op dit moment wonen wij sinds een paar maanden in Turkije de eerste drie jaar heeft mijn zoontje in Ned doorgebracht en hij spreekt dus volledig Nederland aangezien ik Engels / Nederlands praat met me vriend zal hij het engels overnemen. Nu we in Turkije wonen krijgt hij ook de Turkse taal goed onder de knie, hij wordt dus drie talig. Ons kindje wat onderweg is zal dat op dezelfe manier mee krijgen. In huis wordt Engels / Nederlands gesproken buitenshuis Turks. Alleen moet mama nog als de sodemieter een cursus gaan volgen Het beheersen van meerdere talen binnen je gezin zie ik absoluut als een positieve aanvulling.
Normen & Waarden Het is zeker niet makkelijk om hier je normen en waarden die typisch Nederlands zijn (om het makkelijk te benoemen) te behouden. De turkse cultuur houdt er een hele andere gewoonte op na. Toch is het niet onmogelijk het kost meer energie en meer tijd om je kind uit te leggen dicht bij zichzelf te blijven. Om maar een voorbeeld te noemen met naar bed gaan me zoontje ligt nog steeds rond half 8 in bed terwijl de andere kindjes nog buiten spelen, tsja sorry als je vriendje in de sloot springt wil dat niet zeggen dat jij dat OOK moet doen dat is eigenlijk ons motto. Gelukkig denkt mijn vriend hier net zo over en hanteert hij dezelfde Nederlandse mentaliteit samen sta je sterk je bepaalt samen de regels in huis waar je ook woonachtig bent. JA is JA NEE is NEE dat was en is mijn opvoeding nog steeds. Natuurlijk krijgen kinderen dingen mee uit de maatschapij waar je woont maar aan ons om de andere kant te benoemen en te laten zien, dus juist heel leerzaam om met meerdere talen en culturen in een huis samen te leven.
Scholing betreft ben ik er nog niet uit we zijn nu druk aan het kijken naar de mogelijkheden ik ben toch geneigd om hem naar een internationale school te brengen. Ik heb een hoop moeite met het geloof wat op school geleerd wordt niet zo zeer omdat wij zelf geen geloof hanteren maar meer dat het dwingend gebracht wordt want iets leren over het geloof kan natuurlijk nooit kwaad en de manier van geschiedenis les heb ik ook moeite mee. Er wordt veel vanuit Turkije gekeken en niet vanuit de WERELD dat vindt ik jammer en ik wil wel dat mijn kind MEER mee krijgt dan alleen Turkije is het hart van de wereld en alleen geschiedenis les krijgt over Turkije en verder niet…nogmaals hier weet ik nog niet genoeg vanaf om echt een mening over te hebben wie weet later nog een aanvulling…
Ik vindt het heel belangrijk dat me kinderen goed contact houden met nederland mochten wij besluiten hier te blijven deze beslissing nemen we definitief in Januari volgend jaar en hangt van meerdere factoren af maar ook vooral of wij denken dat dat het beste is voor onze kinderen. Als ze iets groter zijn zou ik het heel fijn vinden als ze lekker bij opa en oma kunnen verblijven en ik zal altijd proberen meerdere keren per jaar Nederland te bezoeken.
Hoop zo een volledig mogelijk antwoord te hebben gegeven