(origineel bericht op be-more.nl)
Ons 5e bericht!!
Sanibona,
De laatste dag Durban: ’s morgens hebben we uitgeslapen omdat Pieter ons om 09.00 uur naar het project Palm Tree te brengen. Hier gaat het om een alleenstaande moeder met 15 geadopteerde kinderen, en er is ook een dagopvang voor de allerkleinste kindjes uit de townships. Er zijn gelukkig nogal wat vrijwilligers van Be More om te helpen op dit project. Ze zijn ook gestart met beatwork (met bv hele kleine kraaltjes armbandjes maken), de kinderen krijgen van elk armbandje dat van hen verkocht wordt een heel klein gedeelte en van de rest spaart het gezin om een keer op een kleine vakantie te gaan. Eric en ik hebben allebei een armbandje gemaakt, en dit ook maar zelf gekocht omdat ze er anders misschien wel mee blijven zitten. Eric heeft zijn armbandje voor zijn ‘vriendin’ Rina van de backpacker gemaakt als dank voor alle goede zorgen!
’s Middags zijn we naar het project The Farm te gaan, dit is een nieuw project van Be More en ik was er natuurlijk heel benieuwd naar…. Een.prachtig project.
Terug bij Blue Sky Mining heeft Eric tijdens het eten zijn armbandje aan Rina gegeven en ze was er reuze blij mee. Ze heeft het aan haar baas laten zien en hij wil deze armbandjes wel verkopen in de kleine souvenirshop die hij heeft bij de backpacker!!! Gaaf toch!!! Ik heb direct naar de meiden van Palm Tree gebeld en ik hoop dat er iets uitkomt…… We kregen van de baas van Blue Sky Mining nog allerlei kleine cadeautjes en veel bedankjes ???
Om de een of andere reden was ik emotioneel die avond; ik denk dat de projecten en alles er omheen stiekum meer inpact op me hebben dan ik gedacht had……
Omdat er wat gedoe was met de tickets wilden we de volgende ochtend op tijd op de luchthaven zijn om een en ander goed te kunnen regelen…… Dus om ¼ over 5 de wekker, een ontbijtje en om 6 uur met Pieter naar het vliegveld waar we om ¼ 7 aankwamen. Het ‘gedoe’ viel, tot onze grote opluchting, allemaal reuze mee en dus zaten we om ½ 8 aan een overheerlijke capuchino!!!
Het vliegtuig had wel bijna 1 uur vertraging maar dat mocht de pret niet drukken en na een goede vlucht en een best goede landing ondanks alle wind…. kwamen we om ½ 12 aan in Port Elizabeth en zaten we al om 12.00 uur al in de taxi richting Willetstreet 42 bij Peter en Daphne. Zij waren allebei aan het werk maar onze kamer was klaar en ik had met Laura, mijn vrijwilligerscoordinator in PE van 2 jaar geleden, afgesproken om bij het winkelcentrum een bakkie te doen en lekker wat bij te kletsen…… Het was heel leuk om Laura weer eens te zien en om te horen hoe het haar allemaal vergaat, Eric en ik hebben daarna nog lekker door het winkelcentrum gewandeld en zijn daarna op ‘huis’ aan gegaan. Peter en Daphne waren inmiddels ook thuis en ook Samantha en Anouk die nu op het project Thamsanqa aan het werk zijn. Er was ook nog een jongen uit Australie. Omdat Peter en Daphne na hun werk nog moeten gaan koken eten we pas laat maar het was onwijs gezellig en Peter kan zoooo mooi vertellen en vooral over hoe mooi Holland wel niet is en hoe aardig de mensen zijn…….
Woensdag hebben we met Mark van Ubomi hier bij Peter en Daphne afgesproken omdat het vakantie is en Ubomi vol zit met kinderen…… Om 9 uur zaten we aan een kop thee en heeft Mark van alles verteld over Ubomi en zijn rol hierin. Ik vind het een heel bijzondere jonge man die een goed betaalde baan opgeeft om aan Ubomi leiding te geven; en dat valt niet altijd mee maar hij is zeer gedreven!! Na de thee heeft hij ons, na een rondrit door de townships van PE, ons rondgeleid bij Ubomi. Gelukkig heeft Eric ook een goed idee gekregen over Ubomi en wat zij doen voor de jeugd…… Omdat het programma bij Ubomi wat eerder afgelopen was zijn we ’s middags nog even naar Summerstrand van PE geweest, lekker gewandeld over de boulevard, geluncht en geshopt (zonder iets te kopen!!). Vanavond naar Leletho Baby Haven met Peter. Leletho is een project waar baby’s geplaatst worden als de (meestal hele jonge) moeder het kind wil afstaan na de geboorte, baby’s uit huis geplaatst wordt door instanties en soms worden kinderen gevonden op de stoep van Leletho of zelfs op de vuilnisbelt. Ik wist van het project af en had Peter al gevraagd of ik dit project kon ondersteunen. Peter heeft aangegeven dat er voor de baby’s voldoende donaties binnenkomen maar dat het voor de caregivers vaak zwaar is en zij verdienen maar erg weinig per maand (ongeveer €100,–). Eric en ik hadden besloten om een ‘voedselpakket’ te maken voor de dames. Dit hebben we vanmiddag dus uitgezocht bij de plaatselijke SPAR. We hebben gekeken welke producten we wilden/konden kopen, hier een lijstje van gemaakt en uitgerekend hoeveel we kwijt waren…. Het is een mooi pakket geworden met beef, wordt, chicken, palomi, rijst, olie, boter, tandpasta, een stukje zeep, bodylotion etc. etc. ’s Avonds bleek dat het pakket meer dan welkom was omdat het salaris van de dames niet volledig betaald kon worden die maand en dat terwijl zij zulke lange dagen maken en zo onwijs lief zijn voor de kleintjes…… Je snapt natuurlijk wel dat die hummels allemaal om op te vreten zijn!!! En weer zo’n moeder Theresa aan het hoofd!!! Namens haar en de caregivers willen we iedereen nog eens bedanken die gedoneerd hebben zodat wij deze pakketten voor hen konden samenstellen.
Vandaag hebben we uitgeslapen en vanmorgen onze route naar Kaapstad verder uitgestippeld…… We hebben besloten om morgenmiddag te vertrekken vanuit PE. We hebben vanmiddag Samkelo bezocht in Cherishome. Samkelo ken ik nog vanuit mijn tijd bij Ithemba, zo’n speciale jongen…… een schatje…… In ieder geval toen we binnen kwamen zag ik hem al zitten en hij keek me aan, zijn ogen werden al groter en hij lachte met heel zijn lijf, je moet weten dat hij spastisch is en niet kan lopen of praten maar hij kwam van blijdschap bijna zijn rolstoel uit…… Ik kreeg er tranen van in mijn ogen…… We hebben hem meegenomen naar het winkelcentrum en daar het een en ander met hem gekocht…. Hij wilde graag een pyjama maar ook een paraplu (??) Later bleek dat hij graag buiten naar de taxi’s kijkt (!!). We hebben ook nog wat gegeten en gedronken en toen we weer op zijn kamer waren heeeeeeel hard gezongen. Het gaat hem goed, hij heeft het heel erg naar zijn zin en hij mag ook naar school!!!
Morgenochtend gaan we op de koffie bij Esther en Michael en hier kijk ik heel erg naar uit…. ’s Middags vertrek uit PE en beginnen we aan, voor mijn gevoel, het laatste deel van onze reis…… Ik weet niet wanneer we weer internet hebben maar dat kan wel even duren. In ieder geval bedankt voor alle reacties!!!
Ngyakuthanda Eric en Helèn