Oli otya! (How are you?)

(origineel bericht op be-more.nl)

Oli otya! (How are you?)

Weer even een kort berichtje. De elektriciteit ligt eruit dus we zitten nu in een internetcafe met een generator. We hebben een geweldig weekend achter de rug in Murchison Falls. Een natuurpark waar we een gamedrive hebben gedaan en allerlei prachtige dieren hebben gezien. Olifanten, leeuwen, buffels, bavianen, antilopen, krokodillen, nijlpaarden enz. enz. De natuur is hier echt prachtig. We zijn over de Victorianijl tot vlakbij de Murchison waterval gevaren en gingen te voet verder naar de waterval. Het was bloedheet dus het zweet gutste van ons gezicht en lijf naar beneden. We wensten dat het wat koeler zou worden; onze gebeden werden al snel verhoord, het begon zachtjes te regenen. Heerlijk! Alleen werden de spatjes al gauw grote druppels en voordat we het wisten kwam het echt met bakken uit de hemel en waren we echt compleet doorweekt. Het was echt superkomisch. We konden nog net snel een foto maken van de waterval voordat onze camera’s nat zouden worden en zijn toen snel naar de uitgang gerend waar het busje op ons stond te wachten. Vervolgens gingen we naar de lodge waar we met zijn allen nog even een duik in het zwembad hebben genomen. Het was ondertussen behoorlijk afgekoeld dus gingen we er snel weer uit. We waren gewaarschuwd dat er bij de lodge een groep buffels rondliep dus werd ons geadviseerd om 's nachts niet alleen buiten te lopen. Maar ja, wat als je 's nachts nogal eens naar de wc moet, zoals ik. Dus toen ik naar de wc moest, het was echt pikkedonker buiten, ben ik, wild rond zwaaiend met mijn hoofdlamp als een gek naar het toilet gerend. Pffffff…wat was ik blij toen ik weer veilig in ons huisje terug was. Onze rit terug naar Masaka is ook een verhaal apart. We vertrokken om 7.00 uur uit de lodge en kwamen uiteindelijk pas 's avonds om 21.00 uur aan in Masaka Backpackers, na twee lekke banden, een oververhitte motor en een motor die er helemaal mee stopte. Het was al met al een weekend om nooit te vergeten waar onze groep het ongetwijfeld nog vaak over zal hebben.
Weeraba! (Good bye!)
Ilse

(origineel bericht op be-more.nl)