Ohjee....de toekomst??

Leuk dat je dit schrijft, want dat dacht ik ook altijd…maar nu ik er woon kom ik er toch wel erg achter dat het niet in verhouding ligt. De boodschappen zijn elke week toch wel érg duur, en dan doen we nog echt zuinig! Om dan over het vlees nog te zwijgen :wink: (dat kopen we gewoon niet…)…

hee Missy may > Ik weet dat t geen vetpot is.Vlees koopt mijn man ook nooit.
Probeerde alleen aan te geven dat je er wel kunt leven, al is dat niet te vergelijken met hier, vandaar dat prijzenvergelijk. En in de winter is vaak nog moelijker, ivm de weinigen baantjes die er zijn.

Nee ok snap het :wink:
en de prijzen líggen ook wel lager, maar er zijn ook veel dingen die in NL zelfs goedkoper zijn, en al helemaaal in verhouding :wink:
Om normaal te kunnen leven, als je man in het toerisme werkt, zou je eigenlijk echt allebei moeten werken. Maja die mogelijkheden zijn best beperkt als je niet illegaal wilt werken :wink:

Mooie vragen ik ga me best doen antwoord te geven het zal niet altijd zo volledig zijn vanwege privacy reden maar voor uitgebreider antwoord of vragen mag je altijd een pb sturen!!!

Hoe zien jullie de toekomst?
Sommigen van jullie wonen al in Turkije.
Hoe gaat dat met geld? Moeten we van zijn schamele loon leven? En wat doe je de hele dag?? na 3 weken vakantie ben ik altijd blij om weer te gaan werken.
Het is bij ons nog heel erg vragen over de toekomst hij is inmiddels hier geweest in nederland en was ook niet altijd even makkelijk op dit moment zit hij in dienst dus eerst willen we dat achter de rug hebben en dan bekijken wat hij eventueel voor werk daar kan krijgen en anders nog een keer nederland proberen en kijken hoe het gaat dus bij ons kan het nog alle kanten op maar we houden wel alle mogelijkheden over maar ik heb ook een dochter en dat is natuurlijk het belangrijkste dus als het nederland wordt dan pas als ze vier jaar is zodat ik genoeg kan verdienen om hem naar hier te halen
Als hij hier een verblijfsgunning zou krijgen, wat voor baan zou hij hier dan kunnen krijgen? Hij heeft alleen maar een soort high school gedaan. Geen universiteit.
Mijn vriend heeft twee jaar universiteit maar in de textiel dus is ook niet zoveel waard in Nederland wel is hij van mening dat hij ieder soort werk zou kunnen doen of dat nou in Turkije is of in Nederland dus de instelling is goed en daar gaat het om maar in het begin zal hij cursussen moeten volgen en zijn taal meer ontwikkelen daarom is het ook van belang dat ik meer ga werken
Hoe gaan jullie om met alle vooroordelen? Iedereen in mijn omgeving verklaart me voor gek dat ik verliefd ben op S. Mijn ouders zijn in alle staten en mijn vrienden vinden het dom, ondoordacht enz.
Vervelende vraag en een vervelend gevoel ik ben intussen anderhalf jaar samen met mijn vriend en nog steeds wordt hij niet geaccepteerd door mijn familie sterker nog het wordt genegeerd wel kan ik er steeds beter mee omgaan het is al moeilijk genoeg het onderwerp askim is taboe dus we hebben het over andere dingen, verder heb ik geaccepteerd dat het er nou eenmaal niet in zit en ga er niet meer voor vechten dat hun dat wel gaan doen ik ga me eigen weg en probeer me gevoel te blijven volgen
En vooral, hoe gaan jullie om met de culturele verschillen?
Cultuurverschillen blijf je tegen komen in alles wat je doet of bespreekt maar ik vindt dat juist een voordeel het maakt mijn eigen denkwijze een stuk breder en zeker naar mijn dochter toe vindt ik het fijn dat ze van beide culturen van alles mee krijgt het is constant een middenweg zoeken zoals wij dat noemen en ja dat kost energie en tijd en geduld waar je niet altijd zin in heb maar uiteindelijk komen wij er nog steeds uit met elkaar en als we echt lijnrecht tegenover een bepaald onderwerp staan respecteren we elkaars mening en laten het zo BV mijn vriend is Ataturk fan echt super super indolaat van die man en ik heb er zo mijn mening over dat hij niet zo perfect is afgelopen vakantie toevallig weer over gehad maar daar gaan we nooit uit komen maar geeft ook niet je hoeft het niet altijd eens met elkaar te zijn
En hoe houd je het vol om zo vaak apart te zijn en alleen maar 10 dagen of 2 weken samen te zijn eens in de zoveel tijd. En dan ook nog samen te zijn in een soort vakantiesfeer, toch anders dan het echte leven.
Dat ik mijn vriend leerde kennen was het duidelijk vakantiesfeer maar inmiddels als ik daar thuis kom is dat het allang niet meer we zijn wel beide vrij en doen leuke dingen dit keer zijn we naar hotel geweest en was echt weer vakantie samen wel heel leuk!! Ik merk dat ik iedere keer weer iets meer leer over hem en zijn cultuur maar nog steeds niet genoeg dus geduld normaal heb je ook eerst je verkering tijd daar vergelijk ik het maar mee :wink: En het gemis went dat??!! Nee sorry je hebt iedere keer alleen maar meer om te missen wel is het belangrijk dat je je eigen leven oppakt en verder gaat er is meer in het leven dan je askim, en proberen hier leuke dingen te doen en plezier in het leven te houden!!!

Ik heb precies hetzelfde als jij…
Mijn hele omgeving denkt dat ik gek word…

kimmeley welkom hier, jammer dat iedereen denkt dat je gek geworden bent! Ik zie dat je vandaag lid bent geworden hoop dat je hier je ding kan vinden!!! Veel dames hier hebben een relatie met een turk en zijn verliefd geworden op vakantie! kijk eens bij “jouw verhaal” en wie weet plaats je die van jou er ook wel bij!

groetjes Mutlu

Daarom is dit forum zo fijn. Het is echt prettig om herkenning te vinden. En om je verhalen kwijt te kunnen aan mensen die je serieus nemen en weten wat je doormaakt. Hier wordt er niet meteen afkeurend en oordelend gereageerd, zoals wel in mijn omgeving gebeurd.

Wij kennen elkaar nog maar heel kort
De afgelopen 8 dagen waren niet echt geweldig te noemen
Veel ruzie
Maar tussendoor veel goede gesprekken gehad
December ga ik terug
En in het zomer seizoen kom ik naar hem toe in Side
Daar ga ik hem helpen met zijn restaurant
Geen idee hoe onze toekomst eruit zal gaan zien
Of dat er zoveel kapot is gemaakt de afgelopen 8 dagen kan ook nog zijn
Maar ik denk maar zo wij zijn oud en wijs genoeg
Hij is 36 ik 39 daar moet wel over te praten zijn