Bij de turkse liefdes kletstopic is een onderwerp aangesneden over net zo verliefd zijn als in het begin… de ene wel, de ander minder, de volgende af en toe.
Hoe zit dat met jou?
Nog net zo verliefd als in het begin?
Of anders?
Hoe sta je er nu tegenover???
:wub::wub::wub:
Hmmm aangaande mijn huidige askim kan ik weinig zinnigs zeggen want ik ben nog steeds compleet geobsedeerd door die kerel :wub::wub::wub:
Maar ik ben hiervoor wel negen jaar samen geweest met m’n ex dus daar kan ik al iets zinnigers over zeggen.
In het begin zijn er uiteraard de vlinders en er verliefdheid, maar na enige tijd is dat zeer geleidelijk aan overgegaan in ‘graag zien’, en inderdaad een soort vertrouwen en geborgenheid bij elkaar, waarbij er wel nog passie was en we elkaar ook nog vaak kusten en vastnamen. Maar die vlinders en dat zotte gedoe gaat sowieso over (denk dat dat fysiek ook niet haalbaar zou zijn moest je zo een heel leven moeten leiden!). De laatste jaren is het echter uitgedoofd en is hij erg veranderd, en dat zag je ook wel op het fysieke vlak.
Denk dat je er nooit mag van uitgaan dat dat verliefde gevoel blijft duren, want dan geraak je sowieso teleurgesteld. Denk dat dat een fout is die veel mensen maken. Als je op elkaar kan rekenen en weet dat je van elkaar houdt, dan zit je denk ik goed. Maar er moet toch ook nog iets fysieks zijn, dat je elkaar graag vastpakt en in elkaars armen ligt en… 
Heb op dit moment nog heel de weg af te leggen… Laat ons hopen dat ik ergens goed uit kom.
Hahaha toch een apart topic!
In het begin liep ik 24/7 met kriebeltjes rond maar dat is nu niet meer zo. Als ik hem zie nog wel heel erg hoor =D En als ik hem hooor en soms als ik aan hem denk. Maar ben niet meer ‘‘zenuwachtig’’ bij hem zoals in het begin haha ik leek wel gek. Nu voel ik me vooral gewoon echt heel gelukkig en fijn bij hem ookal is dat op msn. Hij ziet me met mn pyama aan, zonder make up, als ik ziek ben het maakt niet uit. Hij is echt mn maatje en mn alles geworden
Ik loop niet de hele dag met kriebels in mijn buik, maar als ik hem zie of hoor voel ik me wel gelukkig. Ik heb niet meer het zenuwachtige van het begin en voel me ook gewoon mezelf bij hem. Als ik bij hem ben is het gewoon goed…weet het even niet anders te zeggen.
Wat een leuk topic 
Ik kan eigenlijk nog niet echt veel zeggen omdat we het pas bijna 6 maanden hebben maargoed er is wel veel veranderd al.
Toen ik hem in Oktober weer zag was ik al helemaal niet meer zenuwachtig voelde me meteen mezelf bij hem, terwijl ik bij me ex never nooit mijn make-up eraf haalde zelfs niet tijdens het slapen…
Ik ben nog wel verliefd hoor zeker als hij van die lieve dingen doet of als ik hem zie, maar het is ook echt mijn maatje.:wub:
Maar het voelt echt alsof het zo hoort hiihih nja ik kan het niet echt goed uitleggen hoop dat jullie het een beetje snappen lol2
Jeetje ik kan er nog wel om glimlachen hoe verschrikkelijk verliefd ik was op deze jongen pfff zo erg dat ik er misselijk van was, na onze ontmoeting was het msn verhaal dan ook vol met nerveus gelach, make up perfect toch nog even omkleden en zwetende handen. Langzaam aan en ik weet niet eens meer precies wanneer veranderde dat ik weet wel dat ik op een gegeven moment aan het einde van de zomer zoiets had van nou als het zo door gaat wordt ik nog gek van het druk maken om bellen en wanneer en hoe en wat. In okt zijn we drie weken samen geweest en hoefde hij niet meer in de animatie te werken, kan wel zeggen dat onze relatie toen veel meer stabiliteit gekregen heeft en zeker toen hij in december vorig jaar in Nederland is geweest. Ondertussen is het zo dat ik regelmatig andere dingen moet doen als hij vrij is en als hij belt ik nog weleens zeg kan je straks terug bellen ben net even druk!!! Hij zit vanaf maart dit jaar in dienst en ook dat heeft heel erg moeten wennen we zien elkaar nu 1 keer in de 2/3 weken op msn en verder bellen we iedere dag even gewoon om de dag door te nemen en hoe het is. Het enige moment waarop ik weer zwetende handen heb is als ik in het vliegtuig zit onderweg naar hem onze eerste nacht is altijd een belevenis alsof je elkaar weer voor het eerst ontmoet iedere keer weer bijzonder dan de eerste 2 dagen kunnen we nog niet van elkaar vandaan blijven en langzaam aan komen we weer in een normaal ritme en pakken we de draad weer op waar we de laatste keer gebleven zijn.
Dus kort samengevat jazeker het is zeker veranderd het vertrouwen is gegroeid hij hoort bij mij en ik bij hem daar heb ik geen enkele twijfels meer over. De verliefdheid is er niet meer zo heftig maar me hart is altijd bij hem.
Inmiddels zijn we bijna 1,5 jaar samen en ook mijn vlindertjes zijn wel een beetje weggevlogen. Wat totaal niet wil zeggen dat ik hem minder leuk/lief vind enzo… Maar het gevoel is meer een houden van geworden. Natuurlijk ben ik super blij als ik hem weer zie op msn, maar ook wij zeggen niet meer de hele dag “ik hou van jou”… en als we het al zeggen… dan is vaak het antwoord… Dat weet ik toch 
Als ik naar hem toe ga (of hij naar mij) ben ik wel nog steeds zenuwachtig/misselijk en zwaar verliefd en vol vlinders. Maar eenmaal in zijn armen voelt het weer zo vertrouwd… Alsof je gewoon altijd samen bent.
Dus nee niet meer super verliefd… Ik ben super gek op hem, wil hem nooit meer kwijt… maar vrijwel geen vlinders meer…
Zo leuk om te lezen! En @Cynthia: Dat is zoo herkenbaar. Als 1 van ons seni seviyorum zegt is het antwoord bij de ander altijd; biliyorum hahahahah. Echt geweldig.
En in het begin had ik ook van oh hij is op msn zit mn make up wel goed? Hahaha en nu zit ik 9/10 keer gewoon in mn pyama zonder make up dat heb ik nog nooit gehad bij een jongen. Het voelt gewoon zo goed bij hem.
Ik hang (lees lig) meestal in bed als hij online komt… En ach… zo ziet hij me ook als ik/hij wakker wordt
En inderdaad… Seni seviyorum… Biliyorum schatimm
…
Hoi dames,
Leuk onderwerp!!
Relaties veranderen door de tijd heen, en dat is maar goed ook, je moet een keer weer met beiden benen op de grond komen, als is die roze wolk natuurlijk heerlijk!
Toen ik B voor t eerst zag was ik stapel verliefd.Na mijn vakantie weer terug naar huis en aan t werk…Dat werken verliep minder soepel. Ik ben altijd heel nuchter, maar toen was er werkelijk niks met mij te beginnen, Alles draaide om B, Mijn collega’s werden er gek van. En die waren dan ook blij dat ik een maand later weer terug ging om te kijken of het iets blijvends is/was.
In de tussentijd vele malen terug geweest, en elke x als ik geweest was,groeide onze liefde meer en meer. langzaam kom je dan weer op aarde, en gaat de verliefheid over in houden van.
Door veel tijd samen door te brengen, zowel in Turkije als s avonds via de laptop leer je elkaar steeds beter kennen, en krijgt je relatie de tijd om te groeien. Het vertrouwen neemt toe. En uiteindelijk weet je t zeker, dit is de man van mijn dromen. En ondanks alle moeilijkheden, de afstand, de taalbarriere (waardoor er soms misverstanden onstaan),examen, visum enz enz zou ik het niet willen missen.
Ik loop niet meer zo met mijn hoofd in de wolken als in het begin,maar kan nog steeds helemaal blij worden van de kleine bijzondere momenten die we samen hebben. Ik smelt nog steeds als hij iets voor me doet wat ik niet verwacht,ookal zijn t kleine dingen.
Das ja, het wordt anders, maar zeker niet minder!