Dit wordt even een klaagtopic.
Ik ben Nederlands helemaaal spuugzat. Ik wil hier echt weg. Ik vind de regering, de mensen (zijn zo weinig mensen die echt van het leven genieten) en daar komt het weer ook nog bij. Tuurlijk ik weet dat ik eigenlijk niet mag klagen dat ik in zo’n rijk land woon en het zo goed heb in verhouden met anderen. Maar toch. Ik zie mezelf hier echt neit gelukkig worden. Zodra ik op een vliegveld ben, ben ik blij en denk ik: Yes, ik ga naar huis. Ik ben een aantal keer in Indonesie geweest, en ik voel me er helemaal thuis, de mensen zjin ontzettend gastvrij, het weer is heerlijk, en de cultuur is zo ontzettend mooi (tuurlijk er zijn mindere kanten van dat land, maar dat heb je overal). Het klinkt misschien allemaal wat overdreven. Maar zo voelt het echt voor mij. Ik heb zo’n sterke drang om hier weg te gaan en te emigreren. Mijn moeder, haar vriend en mijn oom zitten eraan te denken om een hotel in Indo te kopen en daar heen te gaan. Maar ze twijfelen nog heel erg (mijn moeder wil haar werk hier niet achterlaten omdat ze een te grote verantwoordelijk heeft). Maar als de kan er is. en ze willen het, ben ik weg. Tuurlijk ga ik mijn vrienen en familie hier missen, maar daar heb ik ook mensen waarvan ik hou en di evan mij houden, daar kan ik wel gelukkig worden, en dat zie ik hier niet zo snel gebeuren. Sorry, maar ik moest even mijn frustratie kwijt.
hallo
Je bent de enige niet hoor ik ken dit gevoel en wil naar turkije en heb daar al meerdere malen gewerkt en gewoont maar t valt niet mee de lonen liggen lager en harder werken meer uren dus denk niet elke dag zon zee en strand nee je mag blij zijn als je 1 dag vrij hebt maar weet je ik ben hiet in nl ook niet gelukkig en ga ook weer weg hoor ik wens je het allerbeste en veel geluk met je plannen en ik zou zeggen doe het het is een ervaring op zich
lieve groetjes
melek
Jaa, ik weet dat ik niet de enige ben… En ik ben me er ook heel erg van bewust dat ik daar ook weer in een dagelijkse sleur kom en ik ook gewoon moet werken(waarschijnlijk harder dan hier) en dat alles niet zo ‘‘rooskleurig’’ is als het lijkt. maar toch. Ik weet dast ik hier niet gelukkig kan worden. En dat ik me in het buitenland toch thuis voel…en hier in Nederland simpelweg NIET
Hallo,
Ook ik begrijp het helemaal. Ik zie nu al tegen de winter op. Als het vriest wil ik echt weg. Je kan amper op je werk komen doordat de fietspaden slecht gestrooid worden, de bussen rijden niet en de auto is net zo gevaarlijk. Als je dan op je werk bent moet je alleen maar presteren en is er een te hoge werkdruk. Lang leve de bezuinigingen in de gezondheidszorg. En je krijgt zo weinig daglicht van dat binnen zitten. Ik heb liever mijn eigen B&B, dan werk ik voor mezelf. Natuurlijk maar ik dan ook meer uren.
Maar als de zon schijnt is alles toch beter te hebben. In januari gaan we 3 maanden naar Guatemala. Eens kijken hoe we het daar vinden.
Ik klaag ook steen en been,ben altijd depressief waneer de koude wintermaanden eraan komen,dus zijn we volgende maand weeral terug weg naar Thailand!
Ben van vrijdagavond terug gekomen uit Thailand,en kan het echt niet aarden hier in Belgie!
Je moet weten dat ik buitenwerk doe,soms in temperaturen van 15 graden onder nul.
Kan je verzekeren dat dit geen pretje is,Ik ben een zomermens,heb de zon en de warme temperaturen nodig om me in mijn element te voelen.
groetjes:georgessiam.
thanks
Dan valt Nederland nog tamelijk mee i.v.m. Canada. 
In ons bedrijfspand hebben slechts een paar goede managers een kamer met daglicht, de meeste mensen zitten in binnenruimten. Fietspaden bestaan hier nauwelijks (en zijn sowieso gesloten tussen oktober en mei, dus worden als parkeerplaatsen gebruikt), verkeer is een rotzooitje in de spits ongeacht sneeuw. 
oke, oke jij wint. Maar misschien is het daar ook wel Canada voor.
He, als jij je niet thuisvoeld, moet je zeker proberen of het mogelijk is die stap te wagen. Het is natuurlijk niet zomaar wat, maar je moet op een gegeven moment de sprong gewoon maken.
Maar ik ben daar toch iets anders in. Ik mag graag mijn portie klagen over van alles en nog wat in dit land, en pak iedere gelegenheid om het land te verlaten, en heb landen zat die ik zou kunnen nomineren als ‘nieuw thuis’, maar ben toch ook weer altijd blij terug te zijn.
En dat niet alleen om mijn eigen wc weer te zien, ook al poept het potje thuis zoals het nergens poept, maar ook gewoon omdat ik dit gekke land stiekem toch wel erg leuk vind.
Aan het einde van de winter ben ik weer oh zo blij dat de dagen langer worden, en kan niet wachten op de warmte van de zon. Maar aan het einde van de zomer kan ik ook weer uitzien naar de lekkere koude winterdagen. Wandelen met de Hond in de polder, dik aangekleed en een wollen muts op mijn hoofd (Ik, niet de hond) en thuis weer opwarmen boven een kop dampende koffie, de lekkere koffie die ik tijdens een reis altijd mis…
Er is zoveel aan te merken op dit land, en zeker op de inwoners, maar toch voel ik me hier thuis. Kan hooguit dat het over twintig jaar zo volgebouwd is dat ik die mening ga herzien, dan zal ik hier een gelijksoortig topic opstarten
Hallo,
Ik heb ook hetzelfde ik ben 3 jaar aan het rondreizen geweest en ben daar tussen 2 keer in NL geweest op vakantie zeg maar 1x 2 maanden en 1x 1 maand en beide keren was ik blij dat ik weer weg kon. Dat is voor ons mijn man en ik ook een rede dat wij in Nieuw Zeeland gaan wonen en daar inmiddels ook een verblijfsvergunning voor hebben gekregen. Ik heb ook niet dat gevoel met NL. Temperatuur is het niet zozeer maar dat op elkaar leven met zoveel mensen dat benauwd me heel snel. Maar goed ben er weer even te vinden vanaf 2 december dus ga weer echte kou meemaken en nu blijf ik er voor 2.5 maanden om daarna te gaan emirgreren naar Nieuw Zeeland.