Nadenken over de toekomst

Turkije Turkse Vakantieliefdes
1

Hoi,

Ik ben echt blij dat ik nu een forum heb gevonden waar ik met mensen kan praten over turkse vriendjes. Ik ken mijn vriend nu zo’n 3 jaar, elk jaar ben ik 2 of 3 keer naar hem toe geweest en nu wil ik natuurlijk graag dat hij naar mij toe komt. Maar goed, ik denk echt heel vaak na over de toekomst. Waar wil ik wonen in Nederland of in Turkije, hoe ga ik het doen met de taal, kinderen enz. Gelukkig mag ik in mei 5 maanden stage lopen in het buitenland en dat wordt dan natuurlijk Turkije. Ik doe toerisme dus in de toekomst zal ik best wel een baan kunnen vinden in het toerisme van Turkije. Als ik dan 5 maanden bij hem ben zal ik de gewoontes van de mensen dus beter leren kennen en ik hoop dat het bevalt. Hoe zien jullie de toekomst eigenlijk met jullie turkse vriend?

Liefs Linda

2

hoi linda…

welkom :wink: hoe meer zielen hoe meer vreugde he…

wat leuk dat je je vriend al zo lang kan. hoe oud ben je en hoe oud is hij?
waar in turkije woont je vriend?

ik ken mn vriend pas van vorige maand…eerst maar eens zien hoe alles loopt voordat ik serieus ga nadenken over de toekomst…

groetjes

filiz

3

Welkom Linda…

Tuurlijk denken ik en me vriend ook aan de toekomst…
Alleen hij wat meer dan mij… ( hij is 21 en ik wordt vrijdag 16 )
Ik ken hem nu 1 en een half jaar…
En over 2 weken zit hij in het leger… Dus we willen wel een beetje weten, wat er gaat gebeuren na die 15 maanden leger…

En nog een vraagje voor Linda… :slight_smile:
Dit is mijn laatste jaar op de middelbare school…
Hierna moet ik dus gaan kiezen wat ik wil doen…
Toerisme lijkt me erg leuk… Maar die talen lijken me erg moeilijk…
Het is natuurlijk wel makkelijk, als ik maybe in Turkije wil gaan werken ofzo…
En hoe lang duurt die opleiding ??

Groetjes Yoella…

4

Hey!

Ik denk nog niet echt aan de toekomt. Ik denk meer aan de volgende keer dat ik hem zie. We zijn net samen, we kennen elkaar al wel heel lang maar pas afgelopen zomer zijn de vonken over geslagen!

We willen nu volgende zomer samen werken en wonen. Voor ongeveer 2 of 3 maanden, langer kan niet ivm met werk hier. Eerst dan zien hoe het gaat voordat ik ga denken over een serieuse toekomst. En dat lijkt me wel moeilijk want hij wil absoluut niet nederland. En of ik alles hier voorgoed gedag kan zeggen zou ik ook niet weten…

@ Yoella,

Ook ik heb toeristische opleiding gedaan. Duurde bij mij 4 jaar. Waarvan 3 jaar school en 1 jaar stage… ( twee maal 5 maanden ). Ik heb de opleiding erg leuk gevonden. En je kan er vele richtingen mee op. Talen vallen wel mee. Gewoon wat engels en frans. Succes met je keuze!

5

Ik denk altijd aan de toekomst, maar wat ik wel geleerd heb uit mijn verleden is, dat de enige die je ECHT gelukkig kan maken, dat je dat zelf bent, en dat je alleen belangrijke keuzes moet maken, zoals studie of emigeren, omdat je het zelf echt heel graag wilt, niet omdat er iemand aan je staat te trekken.

stell, je emigreert alleen voor hem, en hij komt snel te overlijden of wat dan ook, zou je dan blijven, omdat je je thuis voelt in dat land, omdat het thuis is geworden??? of is de enige reden dat je daar gaat wonen dat hij er is.
Hij wil niet eens voor jou naar hier emigreren, waarom jij wel voor hem??? Doe dat alleen als je 100% zeker bent van het land en de cultuur, en dat je dan echt samen kunt zijn, da’s dan altijd mooi meegenomen.

MBT studie/ werk, moet je echt alleen iets kiezen wat je echt zelf suuper leuk vindt. Een opleiding van 4 jaar is niet niks, als je het niet mega leuk vindt, is zo’n studie bere-zwaar, en als je de opleiding al niet leuk vindt, hoe wil je er dan je beroep van gaan maken??
Als je dan toch iets wil kiezen als opleiding waar je makkelijk werk in kan vinden in een land als turkije, dan zou ik iets kiezen, wat ze echt nodig hebben…animatie doe je misschien niet meer als je 45 bent (misschien wel, maar toch)

en dan denken jullie natuurlijk, waar bemoeit ze zich mee, en makkelijk praten…nou ik kan het weten, ik heb alles aan de kant gezet, voor de liefde en ons huwelijk, en na 2 jaar kon ik oprotten, en sta ik hier er alleen voor. En echt, het was de liefde van mijn leven, maar toch niet helemaal, zeg maar. Geen verdere opleiding, shit baantje…en ik heb het toen met liefde gedaan hoor, en een beetje vertrouwen in je relatie kan echt wonderen doen, maar het gaat wel om JOUW leven, niet om het zijne…
Natuurlijk ben je gelukkig als hij ook gelukkig is, maar toch, je eigen geluk is onbetaalbaar, en daar kan maar een iemand voor zorgen: jijzelf.

Dus denk liever als je aan de toekomst denkt, wat jouw op langere termijn gelukkig zal maken, en niet aan wat op dit moment handig of makkelijk is. Daar word je zelf op de langere termijn het meeste gelukkig van, en dat is het enige wat echt telt.

6

Ik ken mn vriend nog maar kort, ruim 4 maanden nu. :banana: Van die 4 maanden heb ik 2,5 maand in Turkije gewoond en gewerkt, waardoor we alle tijd hadden om elkaar goed te leren kennen. We waren al meteen erg serieus met elkaar. Dat is misschien raar, na zo’n korte tijd, maar het is een gevoel dat ik niet kan uitleggen.

We waren het er al snel over eens dat áls we een toekomst samen hebben, deze zeker te weten in Turkije ligt. Hij studeert rechten, droomt er al sinds hij een klein ventje was van om advocaat te worden… met zijn studie kan hij in Nederland niets. Wel heeft hij een extra jaar gevolgd om zich ook te bekwamen in het Duitse recht… dus mocht ik niet kunnen aarden in Turkije, dan is Duitsland altijd nog een optie.

Ik studeer nu iets dat te maken heeft met de multiculturele samenleving en taalkunde, waardoor ik bijvoorbeeld in Turkije aan de slag kan bij een ambassade of universiteit. Of in het onderwijs. Hiervoor heb ik een toeristische hbo-opleiding afgerond… dus voor mij zijn er veel meer opties daar, dan voor hem hier. Hij wil trouwens wel graag eens naar Nederland komen om te zien hoe mijn leven is. Maar niet permanent. Hij moet nu nog 2,5 jaar studeren, dan 6 maanden het leger in en daarna nog 2 jaar stage lopen… dus als het ooit zo ver komt dat ik ga emigreren, dan zijn we al heel wat jaartjes verder.

@Yoella: ben je benieuwd naar mtro of hbo? Ik heb hbo gedaan (2 jarig kort-hbo aan de NHTV, bestaat nu niet meer) en daar vielen de talen ook best mee. Ik heb daar 2 jaar Engels en Spaans gevolgd en 1 jaar Frans. Wij moesten als volgt kiezen: Engels was verplicht, dan kiezen tussen Duits of Frans en kiezen tussen Spaans en Italiaans. Maar dat verschilt per school. Ik moet wel zeggen dat ik talen juist altijd erg leuk gevonden heb, dus misschien maakt het dat makkelijker. Als je op hbo niveau op zoek bent, kan ik TIO (www.tio.nl) echt aanraden, al hangt daar wel een (flink!) prijskaartje aan.

7

hoi Linda

zoals je misschien weet, of niet aangezien ik al een tijdje niet meer ben geweest, heb ik momenteel geen Turkse vriend meer.

Toen we samen iets hadden was de keuze al heel lastig om te kiezen, wat gaan we doen. Hij wil niet naar Nederland en was doodbang dat ik niet in Turkije kon leven. Omdat hij niets heeft daar. Dat is ook een van de redenen dat het over is tussen ons.

We hebben weer contact. Ik studeer Turkse Taal en Cultuur, heb al een tijd in Turkije gezeten en ga ook volgende zomer er weer heen om te werken. Ik kan daar zeker wel leven. Mochten we ooit weer bij elkaar komen (waar hij erg op hoopt, wat ik nog niet weet) zal het waarschijnlijk Turkije worden. Ik kan met mijn studie in Turkije terecht. Tenzij ikn atuurlijk hier zo’n goede baan meteen al kan krijgen dat ik hem hierheen kan halen, dan zouden we dat eerst proberen denk ik.

En als we nooit meer samen komen, tja dan is mijn keuze waarschijnlijk makkelijker. Ik wil het liefst in Turkije wonen. Sowieso door mijn studie.
Maar ik zie het allemaal wel.

Tja jullie kennen elkaar nu ook 3 jaar. Jullie hebben elkaar dus zo’n 7-8 keer gezien gok ik? Tja dan zou je elkaar wel moeten kennen zo ongeveer lijkt mij. Ga gewoon inderdaad lekker als je echt die mogelijkheid hebt door je studie lekker naar Turkije en dan weet je het vanzelf wel. :slight_smile:

8

nur, was hij weleens in NL geweest???

9

@Bloem… :eek: Wat een verhaal zeg…!!!
Was jij toen naar Turkije gegaan voor hem ?
Dat verhaal zet mij wel even aan het denken…

Ik heb een maand geleden, 2 weken stage gelopen op een basisschool. groep 1/2…
Ik heb het er heeel erg naar me zin gehad…
Maar daarvoor wilde ik eigelijk altijd iets doen in het toerisme…
( Maar talen vind ik erg moeilijk )
Dus ik weet eigelijk nu niet wat ik moet kiezen…

Idd, wat Bloem zegt… Je moet doen wat JOUW gelukkig maakt…

In ieder geval… ik ga er is heel goed over nadenken…
Groetjes Yoella…

10

@bloem: nee ik kon hem hier niet heenhalen (studentje he) maar hij wil gewoon niet weg uit zijn land. oudste zoon, vader gehandicapt door een ongeluk dus om dan helemaal weg te gaan wil hij gewoon liever niet. Hij zou het wel doen als het mogelijk is hoor, hij heeft al in Duitsland gewoond een jaar dus weet wel een beetje hoe het leven hier zou zijn.

11

@ nur, ohw, dan weet hij dus goed wat het is om in west europa te leven…dat is wel ietsje anders natuurlijk.

@ yoella. Nee, dit is mijn eerste “turk” ik ben destijds met mijn universitaire opleiding gestopt, was zwanger…helaas. Maar na de miskraam, gaan werken, gewoon simpel, veel vrij, luxe leventje, was behoorlijk ongelukkig tegen het eind. Nu arm, alleen, maar zooooooooooo happy met mijn leventje.

al die mensen die tegen me zeiden: meid, je bent nog zo jong, geniet van het leven, leef! ga uit! heb vriendjes enz…
die verklaarde ik voor gek. Ik hield toch van hem? Hij was toch de ware voor me?
Misschien wel, maar dan nog, als je dingen laat voor de ander, dan gaat dat zichzelf wreken op een dag, dat is geen goede basis voor een relatie.

Ik denk nog steeds dat als je de liefde van je leven tegenkomt, ga ervoor, maar als je er teveel voor moet omgooien, is het nooit goed, dan is het toch niet de liefde van je leven, en er zijn meer liefde van je leven. dat weet ik zeker, en van alles leer je.

Hoe kun je nou op je 16e weten wat er te koop is in het leven en wat je wilt?? Toen ik 16 was, dacht ik ook altijd, ja dat zijn alleen die gefrusteerde 20ers of 30ers die geen liefde hebben in hun leven en gewoon jaloers zijn, maar ja, het is toch echt waar.

Als ik jouw verhaal lees, dan denk ik, aaahhh, wat lief, helemaal in love, geweldig, maar dan denk ik ook, je bent 16, je eerste vriendje waarschijnlijk. 3000 km ver weg, die je 1,5 jaar niet gaat zien…daar ga je toch niet op zitten wachten???
Shit nou doe ik het toch, stomme 20er die ik ben, kan me mond weer niet houden, sorry. Geniet er lekker van, maar kijk ook eens rond in NL, in 1,5 jaar kan veel gebeuren, we hangen vaak veels te lang aan ons eerste serieuze vriendje, later weet je wat je wel en niet wilt, en dan denk je: waarom heb ik er niet meteen een punt achter gezet…

maar geniet er lekker van, maar ik zou zeker niet je hele toekomst op hem bouwen, en ik denk dat talen toch een groot struikelblok kunnen worden bij een toeristische opleiding,

enne, trek je vooral niet te veel van anderen aan, ondanks wat ik net zei: doe ook lekker wat je zelf wilt!

12

oeps ik kan het nooit kort houden, sorry

13

bloem ben het eigenlijk helemaal met je eens.

ik leerde mijn (toenmalige) vriend ook kennen toen ik 18 was.
hartstikke naief, alles uitgezocht hoe het zou moeten gaan lukken enz enz enz… nu, bijna 4 jaar later kijk ik er heel anders tegen aan.
ik heb hem het eerste jaar (+ 2 mnd) niet kunnen zien toen. Omstandigheden, ouders enz… toch bleef ik volhouden dat het allemaal wel goed zou komen. Ik kon er niet heen, was geen mogelijkheid toe.
Sinds 2003 heb (want toen woonde ik op mezelf ben er meteen heengegaan) heb ik hem nu zo’n 6 x gezien. Ik weet nu, nu het over is tussen ons, dat hij altijd eerlijk tegen me is geweest, en me niet heeft bedrogen. Daar heb ik toch zo’n 3 jaar over gedaan om daar echt achter te komen. (tja, ouders kunnen lekker stoken :frowning: ) Ik hou nog steeds van hem en hij nog heel veel van mij maar ik heb te veel meegemaakt (niet alleen met hem maar ook zelf hier in Nederland, in mijn leven, met verschillende mannen) om er nog een keer stomweg in te gaan stappen al zou ik dat dolgraag willen.

ik kan alleen maar beamen wat bloem zegt. toch aan de andere kant, yoelle kent haar vriend al 1,5 jaar. ook in die tijd is toch denk ik best wel veel tussen hun gebeurd. maar inderdaad, hij gaat 15 maanden het leger in binnenkort. ik hoop dat jullie dat samen kunnen overbruggen maar ik ben het wel eens met bloem, 15 maanden zijn echt lang. en je bent nog heel jong (ja ben ook al een bejaarde 20er :wink: ) en denk dat dan het wachten heel moeilijk zal zijn. Op je 16e weet je toch nog niet hoe je hele leven zal zijn, hoe je het kunt uitstippelen.

ik geloof toch echt dat ik weer aan het zwammen ben geslagen :wink: (naja voor jullie dan want voormezelf is het natuurlijk weer ontzettend duidelijk)
zullen de verslavingsverschijnselen wel weer zijn die nu weer opkomen zetten

ik hou mn mond wel weer

14

jeetje he,
ik hoor het overal om me heen, je blijft toch plakken aan je eerste vriendje…zou dat het idee zijn? dat mooie sprookje, the one and only???

denk zelf dat het elkaar niet zien je realtie moeilijk maakt, maar ook makkelijker…(lekker vaag)
het is moeilijk om elkaar niet te zien: sure, maar als je elkaar dan weer ziet: tuurlijk is het dan geweldig. Je denkt, we zijn twee weken samen, hoeveel mensen zweven er niet op een roze wolk en doen alles ervoor om het leuk te houden.
Maar de ellende begint pas, als je elkaar dag in dag uit, kunt zien, dan scheer je niet altijd je benen meer, mopper je een keertje op de ander, word je meer jezelf bij elkaar, het goede, maar ook het slechte.
tussen mijn ex-genoot en mij ging het eigenlijk, nu achteraf, heel eerlijk, al mis, vanaf het moment dat we gingen samenwonen en we echt elke dag samen naar bed gingen en samen opstonden. daarvoor zag ik hem maar 3 van de 7 dagen, en ging het “samenwonen” goed, aangezien het dan heerlijk is als je eindelijk samen bent

1,5 jaar is lang, erg lang, maar ja, hoeveel tijd is daarvan echt samen doorgebracht? alleen? buiten de holiday mood.
Ik heb er echt een hard hoofd in, maar het is wel heerlijk om je te laten onderdompelen in die geweldige gevoelens. Heb al te veel meegemaakt om er echt domweg in te duiken, maar geniet er wel van.

en juist nu, wil ik helemaal niet aan de toekomst denken…

15

zekers, dan leer je elkaar echt goed kennen.

tja, hihi begin volgens mij een beetje een medestander te vinden hier in de negatieve en niet zo roze wolkerige achtige gedachtes over dingen van anderen

(nu hoop ik dus niet dat ik iemand beledig) maar vind het wel goed want een normale relatie is niet al helemaal roze wolkerig achtig en een relatie met iemand die een paar duizend km van je vandaan zit en niet vaak spreekt en al helemaal niet vaak ziet nog minder. daarom blijf ik heel sceptisch over mij en E al zegt mn hart wat anders (ach mag toch ook af en toe lekker dommig en naief doen, houdt me ook weer bezig en anderen ook):banana:

ps ff offtopic, ik vind die banaan wel errug leuk:banana:

16

Hey,

Bedankt voor jullie reacties!
Tja die verhalen van jullie zetten mij echt aan het denken. Mijn vriend wil wel heel graag naar Nederland komen maar hij moet eerst wat geld sparen. Verder ga ik het gewoon proberen als ik afgestudeerd ben om een baan te vinden bij een Nederlandse reisorganisatie om in Turkije te kunnen gaan werken. Er zullen natuurlijk altijd tegen slagen zijn. Maar ik denk altijd ‘niet geschoten is altijd mis’ En ik denk als ik het niet probeer om daar te gaan wonen dat ik er later veel spijt van ga krijgen.

Ik wil trouwens wat er ook gebeurt weg uit Nederland, ik wil buiten mijn Turkse vriend om graag in het buitenland werken, en Turkije vind ik een geschikt land aangezien het toerisme erg in opkomst is en ik toerisme studeer. Er zijn daar veel mogelijkheden om iets voor jezelf te beginnen, en gelukkig heb ik een lieve vader die me daar bij gaat helpen, dus ik heb het gevoel dat het goed gaat komen.

Maar ik wil ook even tegen iedereen zeggen naar aanleiding van het verhaal van BLOEM dat je wel zelfstandig moet zijn. je moet zelf zorgen dat je voldoende geld hebt en zeker je opleiding in Nederland af moet maken. Je moet niet alles in Nederland achterlaten maar zorgen voor als het fout gaat dat je nog iets hebt om op terug te vallen. Hier heb ik het dan met name over werk. Ik ga hierna ook nog HBO doen dus ik zal dan ook pas over 5 jaar naar Turkije kunnen gaan om te wonen, en mijn vriend heeft gezegt dat hij op mij zal wachten. En als het fout gaat tussen ons (misschien gebeurt dat wel in die 5 maanden dat ik stage ga lopen) heb ik tenminste wel mijn opleiding afgemaakt.

Liefs Linda

17

jeetje bloem…wat een verhaal…erg mooi
ik denk idd ook dat je je eigen geluk voor op moet stellen…en dat jijzelf er ook verantwoordelijk voor bent…!!

liefs

filiz

18

Ik ben het helemaal met je eens Linda.
Het is natuurlijk erg aanlokkelijk om naar Turkije te gaan en met je vriend samen te zijn.
Maar het is nog meer verstandig om eerst je opleiding in Nederland of Belgie af te maken, zodat je meer mogelijkheden hebt om een goede baan te vinden.
Dan kun je samen met je vriend aan een mooie toekomst bouwen.

Neem geen overhaaste beslissingen.
Als je voor elkaar bestemd bent, dan heb je alle tijd om alles goed te overwegen.

Veel liefde en geluk, Fransijn:TUNISIA: :NETHERLAN

19

5 jaar is lang…

heel lang…

wat deed je 5 jaar geleden???
mannen kunnen erg pushy zijn, je wilt toch samen zijn…kom nou maar gewoon…enz.enz

wel goed van je hoor allemaal.
moeilijk he, je toekomst inrichten als je nog zo jong bent

20

Wij weten het echt nog niet. Maar, we have more time! Mijn vriend komt in december naar Nederland zodat hij mijn leven in Nederland ook kan zien.

In Nederland een leven opbouwen zou een vrij logische keuze zijn. Ik heb hier een huisje, een baan en een goed inkomen. In Turkije heeft mijn vriend alleen zijn seizoenswerk, geen huis niks, geen vast inkomen…Echter, dan moet hij wel in Nederland willen wonen…We zien het wel, ik maak me er niet zo druk (meer) om.