Naar Namibië kun je volgens mij toe zonder enkel probleem.
Zelf heb ik met erg veel plezier solo gereisd in Malawi (bijnamen: “Africa for beginners” en “The warm heart of Africa”; beide bijnamen zijn wat mij betreft helemaal waargemaakt) en een national park in Zambia, en op een andere reis in Kenia en Tanzania. Je leest mijn blogs op mijn website. Mozambique schijnt ook erg leuk te zijn.
Bij mijn eerste keer naar Afrika heb ik gewoon op de Lonely Planet website alle landen aangeklikt waar ik wel eens over had gehoord of wat op tv gezien, en de hoofdstukjes onder Destinations gelezen.
Daaruit bleek al snel dat sommige landen me niet trokken, of te gevaarlijk waren (en als Lonely Planet helemaal geen hoofdstuk op de website heeft over een land, is dat meestal ook al een teken dat dat geen geschikt land is voor een eerste keer Afrika), of dat sommige ook te duur waren voor mij (bv. Botswana is duur voor toeristen). Er bleven een stuk of 7 landen over, met die info ben ik in een bieb gaan zitten en heb ik nog meer over die landen gelezen on Lonely Planets en andere reisgidsen en wat fotoboeken erbij gepakt.
Jij hebt ook vast wel je voorkeuren: houd je erg van woestijn, jungle, stranden, chimpansees, djembé-muziek (vooral veel te vinden in westelijk Afrika), of ben je op zoek naar besneeuwde bergtoppen (Kenia, Tanzania, Zuid-Afrika o.a.), grote wilde dieren (oostelijk en zuidelijk Afrika), landen met een coptisch christelijk verleden (Ethiopië), of juist Anglicaans missionarissenverleden en kerken (Malawi o.a.), sterk islamitische cultuur (noordelijk Afrika, maar ook in Tanzania wordt het iets meer… maar voelt nog niet echt overheersend in Tanzania), wil je duiken (Egypte, Tanzania, Zuid-Afrika, en nog wel meer), heb je speciale interesse in de slavenhandel (Ghana, Sierra Leone, Zanzibar)…?
Gewoon veel lezen, dan kom je uiteindelijk wel tot een keuze. Ook op www.waarbenjij.nu kun je veel blogs lezen en indrukken opdoen.
Vergeleken met Azië moet je wel iets voorzichtiger zijn, vooral na het donker, en vooral in grote steden zoals Nairobi (Nairobbery) en Dar Es Salaam.
Maar ik zelf vind de mensen in Afrika wel ‘makkelijker’ in de omgang en makkelijker in te schatten of ze te vertrouwen zijn. Aziaten lachen altijd, ook als ze boos zijn of heel verdrietig zijn (de Vietnamese gids van mijn tante stond met een brede glimlach te vertellen dat zijn vrouw aan kanker was overleden), dus ik kan die mensen erg slecht inschatten. In Afrika vind ik de mensen super hartelijk en behulpzaam, op de paar rotte appels na. Ik had meestal wel vrij snel door welk mannetje meer wilde dan alleen maar een aardig praatje.
Vooral in Malawi maken mensen graag spontaan een praatje, op straat, in de bus, tijdens onderhandelingen, gewoon zomaar… zonder dat ze verder iets van je willen. En vaak liepen ze helemaal 20 minuten mee om de weg te wijzen als ik die vroeg, gewoon zomaar uit aardigheid.
Succes met je luxeprobleem! 