(origineel bericht op be-more.nl)
Mwaswela Bwandji
Mwaswela Bwandji (Goede avond)
Mijn vorige weblog was heel erg lang vanwege alle eerste indrukken. Ik ga proberen om een wat kortere te schrijven omdat dat voor jullie sneller te lezen is en voor mij wat minder werk is om te typen. Ik ga proberen wat vaker korte stukjes te plaatsen maar weet niet of ik daar altijd de tijd voor kan vinden. Vorige blog eindigde ik op dinsdag, dus ik ga verder met de woensdag.
Woensdag 8 mei hebben we met z’n allen ons 's ochtends in het zweet gewerkt. We hebben de bush die achter het projectgebouwtje ligt helemaal omgespit. Alles moest weg. Het gras, het onkruid, bamboe en de struikjes. Dit deden we met kazungu’s. Dit is een soort van combinatie tussen een bijl en een schop. Het was echt zwaar werk, zeker omdat we volop in de zon stonden, maar ik vond het wel erg leuk om te doen. Helaas verschenen er snel een heleboel blaren op onze handen dat het werk wat minder prettig maakten.
Toen wij klaar waren en de kinderen pap kregen kwam mijn lievelingsmeisje naar me toe om te laten zien dat ze au had. Ze had al vanaf dat ik haar kende een doekje om haar teentje gebonden. Dat zag er nu nog viezer uit en er kwam bloed doorheen. We wilden haar toen helpen om het er af te halen en er een schoon verbandje om heen te doen, maar dat was moeilijker dan we van te voren hadden verwacht ! Het doekje zat helemaal in haar teen vastgegroeid en ging er heel moeilijk af. Ze zat bij mij op schoot en ik heb haar heel stevig vast moeten houden om te zorgen dat ze niet kon bewegen. Ze huilden ontzettend hard wat ik me kan voorstellen want het zag er echt heel erg slecht uit. Uiteindelijk heeft iemand het doekje er vanaf gekregen en hebben we het goed schoongemaakt. Ze hebben op het project wel een EHBO kist, maar het stelt echt niks voor wat daar in zit. Daar schrok ik wel van. Wij hadden gewoon wat simpele dingen in onze rugzak zitten en daar hebben we met een beetje creatief te werk gaan haar teen mee verbonden. De dagen erna hebben we het iedere dag ververst en het ziet er nu prima uit ! Dit probleem heeft me wel op het idee gebracht om voor een deel van het sponsorgeld EHBO spullen te kopen zoals pleisters en verband en desinfectiemiddel want wat ze hadden was echt minimaal ! Er zijn altijd zo veel kinderen op het project en zij op hun blote voeten lopen zo snel een wondje op dat heel snel infecteert dus het lijkt me een goede eerste besteding van het sponsorgeld. Ik heb een lijstje gemaakt met de projectleider wat er moet komen en dan gaan we dat binnenkort hopelijk samen kopen.
Woensdagmiddag hebben we alle stoelen schoongemaakt. Dat was hard nodig want ze zagen er niet uit. Natuurlijk waren er zoals hier vaker gebeurt, want het is Afrika, niet de goede matrialen aanwezig. Er was geen zeep en we hadden geen sponsjes. Creatief zijn ze hier dan wel want we hebben van zakken voor maïs stukken geknipt als doekjes en zand als schuurmiddel gebruikt. Werkt wonderbaarlijk goed !
Helaas heb ik me donderdag niet zo nuttig kunnen maken. 'S ochtends gingen we op home visit bij een weeskindje dat niet kon praten en naar school ging terwijl ze 6 jaar oud was. Het was driekwartier lopen heen, we hebben even met haar oma gepraat, maar het kind zelf was te bang voor ons omdat we blank waren dus die hebben we nauwelijks gezien. Daarna liepen we weer driekwartier terug. 'S middags kwamen de lokale vrijwilligers niet opdagen, de dag erna scheen dat te zijn omdat ze ziek waren, maar hebben we dus zitten wachten voor niks.
'S avonds hadden we in Packachere een nsima en Chichewa cursus. Nsima is lokaal voedsel wat wij dus hebben leren maken en daarna dus wat handige zinnen om de taal te spreken. Erg gezellig !
Vrijdagochtend hebben we alleen een evaluatie gehad op het project, waar we goede ideeën hebben ingebracht voor de volgende week zoals een knutselochtend voor de jongste kinderen en een girls corner voor jonge meiden om ze wat life skills bij te brengen en te praten over problemen zoals HIV of Aids. Ben benieuwd wat we daar morgen op het schema van terug zien.
Zaterdag en zondag lekker in Packachere tot rust gekomen. Zaterdags naar de markt geweest en de berg op om daar te genieten van het mooie uitzicht en de mooie tuin bij het hotel wat daar ligt. Zondagochtend, vanochtend dus ben ik met 3 anderen naar de kerk geweest. Leek me gewoon een keer leuk om dat hier mee te maken. De mis duurde wel vrij lang maar het gezang had voor mij nog langer mogen duren. Daar krijg je echt kippevel van ! Een groepje loopt dan naar voren, knipt in de vingers en ze starten: Echt geweldig ! Dat klinkt zo ontzettend mooi!
Sorry mijn verhaal is toch weer lang geworden. Volgende keer een nieuwe poging het kort te houden.
Groetjes Marleen