(origineel bericht op be-more.nl)
Mwadzuka bwanji!
Mwadzuka bwanji! (goedemorgen) ndili bwino (met mij gaat het goed!)
Hier is alles echt heel erg goed! ik heb nog geen moment gedacht van wat doe ik hier, ben zo enthousiast! wat een fijne, rustgevende mensen en wat een mooie groene omgeving! het weer is goed, vooral warm en zonnig, af en toe een bui.
Nog steeds naar ons zin in het huis. Het is een nieuw huis, dicht bij kantoor en het heeft stromend water en electriciteit. Ellen onze nieuwe mama (van 31 jaar, weduwe) is fantastisch! Ze lacht om alles en ze heeft al heerlijk voor ons gekookt. Het wassen gaat met een grote teil in bad (onderkant van bad is helemaal lek) lekker water plenzen en heel goed te doen. het valt dus allemaal super erg mee! Ik bof ook erg met de andere twee vrijwilligers, het klikt supergoed! vanaf deze week sluit een jongen aan, die komt dus ook bij ons in huis leven. Ik deel een slaapkamer met Michelle.
Deze week de kennismaking met het kantoor en alle activiteiten, zoals een vrouwengroep die bankje spelen (microkrediet), het testen van mensen op HIV, netbal spelen met de jonge meiden, bij scholen langs om af te spreken wanneer we voorlichting mogen komen geven, jeugddiscussies (over seks, relaties etc) en thuiszorg. Tot nu toe vond ik het logboek heftig om te zien. Er worden 5 mensen per dag getest ongeveer, anoniem, leeftijd, geslacht. zwanger of niet wordt bijgehouden. Dan hebben ze een staafje waar ze 2 drupels bloed op laten vallen en na 10 minuten is de uitslag. Mijn eerste reactie was dat er op een pagina van 20 zoveel minnetjes (negatief) stonden, dat is goed nieuws. maar om dan toch die paar plusjes te zien staan (en je kan zien of het 1 van een stelletje is), toen kreeg ik een knoop in mn buik en zeker toen er net iemand kwam om te testen. oeff, best heftig. ik wil wel proberen er een keer bij te zijn als er getest wordt. Als iemand positief getest is gaan ze er later langs voor counselling, en ze weten dat ik dan heel graag mee ga!
Verder leuk was dat er een jongen langs kwam om even te checken of hij condooms wel goed gebruikt. Dus mocht ik even een kamertje met hem in en op een houten paaltje oefenen. Ik heb het hem laten doen ipv voordoen en de complimenten over hoe nauwkeurig hij was haha! Hij ging blij naar huis met een stel nieuwe condooms.
Verder was ik onder de indruk van de thuiszorg, een hele leuke jongeman ontmoet, Dennis, hij is verlamd geraakt bij voetbal en ligt daar de hele dag voor zijn huis. Hij had enorme doorligplekken, die nu goed aan het genezen zijn (dankzij erg voedingsrijk eten dat andere vrijwilligers voor hem hebben gekocht). Als de wonden geheeld zijn krijgt hij een nieuwe rolstoel (tuinstoel op wielen). Hij was zo aardig, positief gestemd. Ik ga graag nog eens bij hem langs.
Iedereen praat trouwens best redelijk Engels, dus er valt goed te praten met mensen. En met mijn paar woordjes Chichewa is het ijs snel gebroken!
Afgelopen weekend zijn we naar Liwonde National Park geweest. We hebben daar een sarafi gedaan in een jeep. Helaas kwamen de olifanten geen gedag zeggen, maar we hebben wel andere mooie beesten gezien. De nijlaaprdsafari heb ik overgeslagen. Ik heb ze 's nachts wel horen knorren, maar niet gezien (ze komen soms ook rond de tenten lopen). Het weekend was echt even fijn om te relaxen en alle indrukken even op me in te laten werken.
Vanmorgen hebben we een schema gemaakt voor deze week. Morgen ga ik naar een psychiatrisch ziekenhuis, op eigen verzoek. Ik wil wel eens zien hoe het er hier aan toe gaat. Misschien kan ik daar nog met een psychiater of psycholoog praten. Maar op de verhalen afgaande denk ik dat ik wel in shock zal zijn.
Ook ga ik naar de training van netbal (vorige week meegespeeld, is een soort korfbal), bij scholen voorlichting geven en thuiszorg doen. We hebben het over het donatiegeld gehad en de ideeen komen overeen (wat wij willen en wat zij willen), ik breng jullie daarvan op de hoogte. Het gaat heel goed van pas komen!
Heel veel liefs,
Mariette