mensen ik vind het zoooo spannend. Ik heb er onwijs veel zin in maar ben toch ook wel een beetje op mijn hoede. Ik heb in mei tijdens mijn vakantie een hele leuke duikinstructeur leren kennen. Hij vond mij ook wel erg leuk en we zijn uit geweest 1 keer. Toen is er niets gebeurd omdat ik niet wilde maar de aantrekkingskracht is echt enorm!! Sinds ik weer thuis ben heb ik dagelijks contact met hem via sms, telefoon en msn met webcam. Ik vind hem helemaal geweldig en ga daarom begin augustus dit jaar, weer terug voor 15 dagen! Hij werkt als instructeur maar kan wel regelen dat hij die dagen vrij heeft zegt hij.
Ik ben wel een ondernemend typje, en vind nieuwe uitdagingen geweldig. Gezien daar nog geen Nederlanders werken maar er wel veel Nederlanders op vakantie komen en komen duiken, kwam hij met het idee om bij de duikschool te komen werken. Ik vind duiken ook geweldig en vind het dus wel een aantrekkelijk plan! Natuurlijk moet ik een hoop leren maar ik zal daar geen problemen mee hebben, met dat werk. Ik leer snel, vooral als ik het leuk vind.
Als ik er ga werken, dan zal dat voor een jaartje zijn. Voor dat zover is, wil ik ook graag nog een keertje voor 1,5 a 2 maanden er naar toe om de mensen te leren kennen e.d. Het enige waar ik me druk om maak is dat ik hem dus eigenlijk verder niet ken. Ik heb hem 4 dagen gezien en gesproken en verder alleen via tel, sms, msn, webcam. Ik ben altijd verschrikkelijk nuchter geweest… maar kan dat nu gewoon niet meer zijn. I completely lost my mind!
Hij weet me goed om zijn vinger te winden met zijn praatjes. Ik ben alleen bang dat ik hem zó leuk vind dat er straks niets van waar blijkt te zijn en ik dat gewoon niet heb gezien. Bang om bedrogen te worden!!
Maar hij is eeeecht verschrikkelijk leuk. Echt een vrouwenmagneet. Dat absoluut. Dus daarom ben ik ook wel op mijn hoede… Nu mijn vraag… Wat zou jij doen?
Zelf vind ik me er wel goed aan doen om nu gewoon 2 weekjes te gaan en daarna nog een keer maar langer. Zo krijg ik ook te kans om hem te leren kennen.
Dat ik vooral zo op mijn hoede ben, is nog wat anders namelijk… Ik zit een beetje te klooien met het visum. Heb er wel het e.e.a. over uitgezocht en weet nu dus dat de werkgever voor mijn werkvisum moet zorgen. En als ik er gewoon een jaar wil blijven, dan moet ik ook genoeg op de rekening hebben staan om mijzelf te kunnen onderhouden. Daar was ik met mijn askim over aan het praten… ik zei voor de grap (hij weet dat ik geen geld heb, dus dat het echt een grap was) ik koop gewoon een huis! Dan krijg ik meteen een visum voor 5 jaar. Toen zat hij vrij geheimzinnig te doen en kwam het hoge woord eruit… Hij wilde wel met me trouwen omdat dat het makkelijker zou maken en vooral omdat hij ZO gek op me is…
En dáár wringt het hem bij mij. Ik amuseerde me absoluut en heb m voor gek verklaard. Wat denkt ie wel niet. Maar dat hij op dat idee komt, daar gaan bij mij de alarmbellen wel door rinkelen. Hij was echt serieus!!
Nu hoor ik nl. wel verhalen over Turken die op die manier Europa binnen willen komen… Nu komt hij echt niet over als zo’n persoon… (hij zei zelf dat hij lekker in Turkije wil blijven. Mooi weer, mooie omgeving, goed werk, so why leave) maar dan nog…
Sorry voor mijn geraas… maar weet echt ff niet meer of ik er nu nog wel goed aan doe om er heen te gaan voor 2 weken… Hoe smoorverliefd ik ook op hem ben… ik moet natuurlijk wel verstandig blijven. Hij is overigens 31, en ik 24. Voor het geval je dat wil weten 
Ik ben overigens wel bereid om een leven met hem op te bouwen. Maar dit gaat wel heel snel natuurlijk. We spreken elkaar echt gigantisch vaak. En mijn gevoel zegt me ook dat ik héél graag bij hem wil zijn en blijven. Maar ik weet uit ervaring ook dat iedereen op een gegeven moment veranderd. Dus dat kan ook na een paar jaar anders zijn… (nog niet zo heel lang geleden heb ik mijn eigen relatie verbroken van 6 jaar… dus weet er echt alles van!!)