(origineel bericht op be-more.nl)
Moet ik dan toch maar even terug gaan naar Malawi?!?!
Met het vierde land in zicht heb ik zaterdagavond een super leuke laatste Malawiaanse avond uit gehad… Het begon met een etentje. We gingen met een gemengd gezelschap naar een erg leuk en lekker Italiaans restaurant. Alle oude en nieuwe vrijwilligers gingen mee en ook wat locals (bekende van die en gene).
Ik ben nu in Johannesburg, ofwel Jo-burg, ofwel Jozi en alle andere bijnamen die deze stad rijk is. Grappig was dat ik van Lilongwe naar Joburg bij een (net nieuw gemaakte) vriend in het vliegtuig zat. Ik had dus goed gezelschap wat ook wel eens leuk is op zo’n vlucht. Nadat ik mijn verschrikkelijk zware backpack had opgehaald (waarom dacht ik hemeltjesnaam zoveel mee te moeten nemen??) kwam ik iemand tegen met een bordje met mijn naam erop. De chauffeur van het hostel. Wat fijn om je op een onbekend vliegveld geen zorgen te hoeven maken over de uitgang, de taxi’s, de kosten van de taxi’s en of ze je wel of niet afzetten, moneywise… De chauffeur keek gek op toen ik vertelde dat ik twee weken hier zou blijven. Zijn woorden: “Wat ga je dan doen die twee weken lang??” Hij zei het als een vraag, maar zo bedoelde hij het niet. Van iedereen die Johannesburg kent, en wie ik tijdens het reizen of tijdens de projecten gesproken heb, verklaarde me voor gek. Johannesburg is geen stad waar je langer dan vier dagen blijft… Schijnbaar…
Nu ik hier een paar dagen ben, snap ik wat ze bedoelen. Ik weet nu al dat ik me stierlijk ga vervelen!! Wel jammer. Maar alsof de duivel ermee speelt, is mij een heel aanneemlijk aanbod gedaan. Iemand die ik heb ontmoet in Malawi, vroeg me terug te komen om mee te gaan naar Lake of Stars. Een openlucht festival aan, je raadt het nooit, Lake Malawi…
Ik kan er nog veel meer over vertellen, maar om een lang verhaal kort te houden… Ik vlieg donderdag (29 sept) terug naar Malawi… J