(origineel bericht op be-more.nl)
Nou daar ga ik dan!!
Eindelijk kan het grote avontuur van 2-maanden vrijwilligerswerk in Malawi Afrika gaan beginnen. Samen met mijn ouders,broer & zus zijn we gezamelijk van huis vertrokken richting Schiphol Amsterdam. Voor vertrek heb ik samen met mijn vader nogmaals alles doorgelopen en nagekeken. Het zou zonder zijn als ik er pas in Malawi achter zou komen dat ik misschien wel wat belangrijks vergeten zou zijn. Nadat we op Schiphol waren aangekomen heb ik me direct ingecheckt. In totaal moet ik deze reis drie keer overstappen.Ik vlieg vanaf Amsterdam via Frankfurt,door naar Addis-Abba en vervolgens zou het de bedoeling zijn dat ik aan zou moeten komen in Lilongwe( Malawi).
Met de familie heb ik nog gezellig wat gedronken en daarna zou gaat de grote van 2-maanden echt beginnen.
Voor dat ik zou vertrekken, hadden mijn ouders nog de laatste foto´s genomen,en toen was het echt tijd om voor echt afscheid te nemen. Als je eenmaal voor bij de douane bent ,dan is er geen weg meer terug. Wat was dat een mooi moment, nog even achteromgekeken om nog voor de laatste keer te kunnen zwaaien.
Nou daar gaan we dan, op naar Afrika.
En dan loop je daar in je eentje door de grote gangen van Schiphol al zoekende op weg naar Gate-B17. Dan pas besef je je echt hoe raar het eigenlijk is om in je eentje zo´n grote reis te maken.
Na een snelle vlucht was ik aangekomen in Frankfurt Duitland. Als eerste moest ik weer zoals gewoonlijk langs de douane. Vervolgens de juiste gate opgezocht en geld gepind. Intussen had ik nog het thuisfront opgebeld om te melden dat ik veilig aangekomen was. Nadat ik gate 48 had gevonden, werd het maar eens tijd voor wat eten.
Na een halfuur wachten konden we alweer het vliegtuig in om ons klaar te maken voor ons vertrek naar Addis-Abba in Ethiopie. Normaal gesproken hoef je nooit echt lang te wachten voor dat je eindelijk aan het vliegen bent, maar dit keer ging het wel even de verkeerde kant op. Na 2-uur hebben zitten te wachten met alle andere reizigers, begon het al een beetje onrustig te worden in het vliegtuig. Op een gegeven moment ging bijna iedereen staan en een beetje heen en weer rondlopen. Pas na 3-uur werd er omgeroepen dat de motor van het vliegtuig kapot was, en dat ze hem zouden proberen te reparen. Nou fijn is dat. In de tussentijd moest iedereen het vliegtuig uit, en zouden we die avond onvernachten in 5-sterren hotel in Frankfurt. Rond 23:00u vertrok de pendelbus richting het hotel, we hadden maar 15-min om de bus te halen. Iedereen moest zich natuurlijk haasten, en de bedoeling was dat we met een groep bij de bus aan moesten komen, maar blijkbaar was de helft alweer verdwaald op het vliegveld. Op zich was dat best wel grappig.
Rond 00:30u waren we eindelijk aangekomen bij het hotel, daar kreeg ik een 2-persoonskamer die veel te groot was. In het hotel hadden ze alle reizigers verteld dat de volgende shuttelbus ons zouden ophalen om 05:30u en dat we zouden ontbijten rond 05:00u. Ik had niet echt lang de tijd om te slapen, samen met 7-Italiaanse vrienden en 2-Denen die ik tijdens echt wachten ontmoet had, kwamen we op het goede idee om de nacht gezamelijk door te brengen in de bar van het hotel. Wat was dat een feest. Voor het ontbijt had ik nog snel even gedouched en ontbeten, voordat de bussen weer zouden gaan vertrekken richting het vliegveld, om onze reis te kunnen vervolgen naar Ethiopie.
Eenmaal aangekomen bij Gate48, moesten we weer een paar uur wachten voor dat we mochten boarden. Ze hadden het probleem in de motor niet gevonden, dus wilden ze nu alles opnieuw gaan repareren.
Na 25-min werdt uit het niets omgeroepen dat we gewoon weer mochten vliegen, want ze hadden toch het probleem kunnen vinden. YES, op naar Ethiopie.
Na een vermoeide vlucht kwam ik veilig aan in Addis-Abba de hoofdstad van Ethiopie. Op het vliegveld werd ons weer verteld dat we niet verder mochten vliegen, dus werd weer iedereen doorverwezen naar verschillende hotels in en rondom de stad om daar die nacht door te kunnen brengen. Bij het hotel aangekomen, gingen we eerst met alle reizigers gezamelijk avondeten. Tijdens het eten hadden we besloten om downtown Addis-Abba te gaan bekijken en te ontdekken. Voor de veiligheid hadden we een minibus gehuurd die ons die avond zou rondleiden door Addis-Abba. We hebben een drinkpauze gemaakt bij het Shariton-Hotel. Na een luxe pauze mochten we een kijkje nemen in de ghetto van Addis-Abba. Voor de zekerheid moesten we hier wel alle deuren op slot zetten, wat was dat indrukwekkend. Als laatste hadden we nog wat gezellig gedronken in het centrum/uitgaansgebied van de stad. Na een mooi,maar spannende nacht kwamen we weer veilig aan in het hotel. Ik vond het echt tof wat we die nacht hadden mee gemaakt, dat toen we aan kwamen in het hotel, ik mijn ouders direct had gebeld om te vertellen wat voor een raar weekend ik heb gehad.
Naar een leuk gesprek met mijn ouders was het alweer tijd om te slapen. In de ochtend werd ik mijn bed zo haast uitgebeld door de lobby. Zij zouden alle reizigers wekken met een telefoontje. Na een lekker ontbijt, stapten we in een busje die ons weer terug zou brengen naar het vliegveld. Op weg naar het vliegveld stonden de straten vol met vol met wachtende soldaten/agenten, die alles in de gaten stonden te houden, want vanmiddag zou de Afriaanse-Unie in Addis-Abba bij elkaar komen voor een jaarlijksevergadering. Met een omweg waren we toch nog optijd aangekomen bij het vliegveld, om te vliegen naar Lilongwe Malawi.
Op weg naar Malawi hadden we een tussenstop gemaakt in Congo. Het vliegtuig moest weer helemaal schoongemaakt worden en er kwamen weer allemaal nieuwe reizigers bij, om mee te vliegen door naar Lilongwe. Na een snelle vlucht kwam in dan eindelijk aan in het hartje van Afrika.
Welcome in Lilongwe Malawi Africa…
Op het vliegveld werd ik opgewacht door m´n chauffeur James, die ook voor het project be-more werkt. Wat een held, hij was had 6-uur gereisd om mij op te kunnen halen. Voordat we weer verder zouden gaan naar Zomba, had ik nog even afscheid genomen van m´n medereizigers en voor de zekerheid hadden we nog wat nummer uitgewisseld. Van James kreeg ik een pakketje met daarin alle beschrijvingen,informatie over het project en een simkaartje zodat ik overal kan bellen met de andere Nederlandsse vrijwilligers van Be-more in Zomba. Voor de zekerheid had ik 90-euro omgewisseld voor 40.000 kwacha( Malawiaans geld). Ik was er helemaal niet op voorbereid dat je zoveel stapeltjes met briefgeld kreeg. Met veel moeite had ik dan eindelijk m´n portemonnee dicht gekregen, en was ik klaar om te vertrekken naar Zomba.
Volgens James de chauffeur zou de trip naar Zomba 6-uur duren. Onderweg heb ik veel van het land mogen zien. Door het regenseizoen in Malawi is het landschap nu overal mooi groen geworden. Een nadeel is wel dat het minimaal 1x per dag heel even vreselijk hard aan het regenen is. James wilde volgens mij z´n record gaan verbreken. Van Lilongwe naar Zomba deden we er 4-uur over.
Welcome in Zomba…
In Zomba werd hartelijk ontvangen door lies(beth) uit Belgie bij Pakachere, de hostel waar veel vrijwilligers komen tijdens het weekend. Mijn spullen waren naar m´n kamer gebracht, ik had nog snel gegeten, gedouched en vervolgens na een geweldig raar weekend kon ik eindelijk voor het eerst in een Malawiaans bed slapen. Wat voelden dat goed.
greatings from Zomba, Malawi Afrika
ps: de foto´s van de heenreis zet ik in m´n volgende blog…