Even de situatie schetsen : drie jaar geleden werd bij mijn moeder kanker vastgesteld. Al die tijd was haar gezondheid stabiel maar sinds afgelopen week is ze gehospitaliseerd. Haar toestand is niet kritiek maar de behandeling slaat niet meer aan en ze zoeken nu naar alternatieven.
Begin volgende week vertrekken wij normaal op familiebezoek bij mijn broer die in Amerika woont. Ik heb nog een zus en een broer die gewoon thuisblijven. De reis zal 16 dagen duren.
Wij hebben een annulatie- en reisverzekering dus dat aspect is helemaal in orde.
Ik weet dus echt niet wat te doen : vertrekken of thuisblijven.
Ik weet zeker dat , als we zouden annuleren, zij (mijn moeder) heel erg boos zou zijn want in haar ogen loopt het allemaal niet zo een vaart. Aan de andere kant denk je toch "wat als… " Ik heb het aan de behandelend geneesheer gevraagd en hij doet geen uitspraken over termijnen. Het kan nog maanden duren, het kan ook heel snel gaan.
Wat zijn jullie ideeën hierover of is er misschien iemand die hetzelfde mee(ge)maakt (heeft) ?
Inderdaad heel moeilijk. Ik heb geen advies voor je, wil je alleen sterkte wensen met je beslissingen maar ook met de komende moeilijke tijd.
Misschien helpt het ook om af te wegen of je in Amerika wel rust zult ervaren (die je wellicht ook even nodig hebt om op te laden na wat vast ook al een moeilijke periode moet zijn?), of dat je daar alleen maar gespannen zult zijn?
Mijn vader was overleden aan een hersentumor(2002)
Ook ik zat met een dilemma toen,had tickets gekocht om op vakantie tegaan naar Thailand.
Ik had het aan de geneesheer gevraagd of het niet wijselijk was om mijn tickets te anuleren.
Zijn antwoord was,meneer je vader heeft gemakkelijk nog 6 maanden te leven,ga maar gerust op vakantie “no problem”
Toen ik in Thailand was zo’n 10tal dagen,werd ik s’nachts wakker,ik zegde tegen mijn vriendin,mijn vader is overleden.
Toen ik naar mijn thuisfront belde was mijn vader daadwerkelijk overleden(4 minuten voordat ik getelefoneerd had)
Ik heb geen afscheid kunnen nemen van mijn vader,dankzij die (sorry voor mijn woordkeuze) “klotedokter”!
Mijn advies,thuisblijven ! sorry dat ik het zo cru zeg!
Niemand kan voorspellen hoeveel maanden je moeder nog te leven heeft.
sterkte nog !
groet,georgessiam.
Zoals je het hier schrijft heeft je moeder al een keus gemaakt?
Ik heb een paar jaar geleden een vergelijkbare situatie gehad. De broer van mijn moeder was ziek vlak voordat ik op vlak voordat ik op vakantie ging en de kans was groot dat hij nog maar enige dagen tot weken te leven had. Ik heb overlegd met hem en mijn ouders en ben op reis gegaan. Tijdens mijn reis is hij helaas overleden.
Ja, dat was moeilijk. Nee, ik heb geen spijt.
Ik neem liever afscheid van iemand als die persoon nog leeft dan wanneer hij al gestorven is. De situatie met je moeder is heel erg, maar niemand kan continu aan iemands bed zitten wachten…
Uiteindelijk moet jij kiezen en doen wat goed voor jou voelt. Ongeacht wat anderen, inclusief je moeder, zeggen. Sterkte.
Ik denk ook aan mijn broer daarginder… Als er iets gebeurd, dan hebben we elkaar toch, anders moet hij ook overal alleen doorheen.
Een glazen bol zou momenteel een grote hulp zijn.