(origineel bericht op be-more.nl)
Mijn 8ste week in Zuid-Afrika
Lieve allemaal,
Deze week sta ik weer op de daycare. Ik had er weer helemaal zin in en stond te springen om de kleine kindjes weer te zien en in de armen te vliegen. Ik heb een week op de homeschooling gestaan. Was ook echt super leuk maar toch mis je de kinderen wel. Je wilt elke dag toch even je gezicht laten zien en de kindjes opzoeken. Deze week was een dubbele week voor ons allemaal. Het is een week met hele leuke dingen maar ook een week om afscheid te nemen van de vrijwilligsters Corine, Veerle en Kaylee. Het was een hele gezellige maand met ze en het voelde vooral ook erg vertrouwd dus het afscheid nemen zat ik erg tegenop. Gelukkig wel in mijn achterhoofd dat ik zelf pas over ruim 2 maanden naar huis ga maar toch is het moeilijk elke maand. Je leeft toch 24/7 met elkaar en dan zie je opeens elkaar misschien nooit meer. Maar we gaan sowieso een keertje een weekendje België doen om het paradijsje van Veerle te bezoeken. 
Maandag was de dag weer heerlijk op de daycare. Ik voelde me helemaal thuis en het was weer vertrouwd. Lekker met de kindjes spelen, knuffelen en veel met ze lachen. Heerlijk!!
Die dag waren Geke en ik al flink aan het brainstormen voor de volgende dag: Koninginnedag. Deze dag konden we niet in Nederland vieren, dan halen we het maar naar Zuid-Afrika! De hele dag spelletjes verzonnen en een dagindeling gemaakt met hoe we de kinderen Oud-Hollands konden vermaken. Onze creativiteit werd flink aan het werk gezet maar uiteindelijk een hele leuke planning gemaakt. Het zonnetje scheen ook vollop dus wat wil je nog meer.
Dinsdag was het grote feest zover. Met z’n allen in het oranje gekleed en een foto sessie gemaakt met z’n allen waren we er helemaal klaar voor. Allereest gewoon de kinderen pap gegeven en om half 9 werd ik opgehaald door Wilma. Wilma is de coördinator van Be-more. Ze had geregeld dat ik een keer samen met een andere vrijwilligster een school kon bekijken voor verstandelijke gehandicapten. Om op een school te werken met verstandelijk gehandicapten was altijd een doel voor mij dus om dit zo te zien in combinatie met het land Zuid- Afrika was super. Op de school aangekomen was echt een eye-opener voor mij. De school zag er erg mooi uit, goed verzorgd en erg netjes. De school had 8 verschillende klassen waarbij de kinderen op leeftijd zijn ingedeeld maar ook qua beperkingen. Per klas hadden ze 2 leraressen/leraren. Allemaal heel goed geregeld en vooral ook mooi om te zien dat kinderen met het syndroom van down op midden niveau zelfs les kregen.In Nederland zie je dat niet zo snel/ Deze school is vooral heel erg bezig met de toekomst van de kinderen. Ze willen dat de kinderen echt een vak gaan leren, de interesses en de kwaliteiten van de kinderen gaan ontdekken en dat toepassen in een leer/werk bedrijf. Ze worden dan in het bedrijf opgenomen voor 4 jaar en dan is de bedoeling dat ze uiteindelijk zelfstandig er kunnen werken. Bedrijven zoals aluminiumfabrieken, kapsalons, autogarages of auto bedrijven etc. Het was bijzonder om te zien hoe goed ze op deze school mee bezig waren. Je hoort ook hele erge verhalen van andere scholen. Ik was in eerste instantie ook met dat beeld naar die school gegaan maar alles viel reuze mee. Bij de 2de klas was mijn hart gestolen. Een klas met veel kinderen met syndroom van down, en andere syndromen maar vooral veel beperkingen door elkaar heen. De kinderen zaten ongeveer op midden niveau. Het was zo’n leuke maar ook uitdagende klas dat het echt bij mij begon te kriebelen. De kinderen kwamen rennend naar mij toe om te knuffelen en je maakte ze al zo blij met ons bezoek dat ik echt tranen in mijn ogen had. Ik mocht ook kijken in het lesmateriaal en het zag er echt goed uit. Er werd ook in de klas verteld dat ik ook werk met verstandelijke gehandicapten dus ik was van harte welkom en waren ook erg enthousiast. Ik moest vaker terugkomen, desnoods werken. Allemaal leuke en lieve dingen. Het is ook zeker een plek waar ik nog een paar keer terug komen en zeker niet kan loslaten. Het lijkt me een super uitdaging om daar te kunnen werken en vooral in combinatie met het land. Zeker iets om in de toekomst iets mee te doen. Ik hou jullie op de hoogte als ik nog een keer naar die school ga. Het was super! Weer een grote ervaring erbij.
Eenmaal teruggekomen was het koninginnefeest vollop aan de gang. Geke had in de morgen oranje kroontjes gemaakt en de kinderen hadden het met een grote glimlach op het hoofd. Na het middagdutje hebben we verschillende spelletjes gegaan. We hebben snoep gehapt aan een touwtje. Daarna hebben we een eirace gehouden. Alle kinderen kregen een lepel met een ei en moesten het ei heel naar beneden brengen. Het was geweldig om te zien hoe goed de kinderen het deden maar vooral ook erg gefocust en ontzettend enthousiast. Die spelletjes doen ze natuurlijk nooit dus dit was echt nieuw voor ze. Het geeft je dan zo’n goed gevoel dat je de kinderen zoveel plezier ziet maken en gewoon echt met een grote, brede glimlach rondlopen dat je zelf ook de hele dag met een glimlach rondloopt. Het was echt een ontzettend leuke dag. Vooral om de kinderen te leren over het feest in Nederland maar ook gewoon een dag te organiseren wat de kinderen nooit doen.
Dinsdag avond sliep ik weer bij de baby’s. Nog steeds helemaal leuk om te doen. De kinderen gezellig naar bed te brengen en in de ochtend vooral met de kindjes wakker te worden en ze lekker te vertroetelen in bed. Heerlijk.
Woensdag hadden de kinderen een dagje vrij. Wij hadden dan automatisch ook een dagje vrij maar het is dan wel de bedoeling dat wij de kinderen vermaken. Hartstikke leuk om te doen dus we kwamen al snel op het idee om met de kinderen naar het park te gaan. Een half uurtje lopen om naar een veilig park te gaan. Daar hebben we gezellig spelletjes gespeeld en vooral veel gevoetbald onder genot van lekkere limonade en nederlande snoepjes van Veerle. De terugweg wilden de kinderen niet lopen dus Peter was onze reddende engel met het busje. Eenmaal thuis aangekomen hebben we Veerle haar verjaardag gevierd met taart en fris. Gezellig met z’n allen om de tafel staan, eerst zingen en dan lekker smullen. Verder de middag lekker gerelaxt en genoten van het zonnetje. Jaja de kleur moet goed bijgehouden worden. De dag afgesloten met gezellig skypen met mijn broer. Toch altijd leuk om even te kletsen en je verhalen te verhalen bij iemand die ver weg zit. En vooral een vertrouwd iemand.
Donderdag was een normaal dagje op de daycare. In de middag hebben we meeting gehad om het afscheid te bespreken en te nemen van Veerle en Kaylee. In de avond hebben we zoals elke maand een bye bye braai gehad voor de vrijwilligsters die vrijdag weggingen en leuke spelletjes om de avond te spullen. Altijd gezellig om met z’n allen bij elkaar te zitten.
Vrijdag hebben we de vrijwilligsters naar het vliegveld gebracht en hebben we afscheid genomen. Daarna lekker met Jenny en Geke de dag afgesloten met winkelen bij de Gallaria en daarna gezellig uiteten geweest. Al snel werd onze groep bijgevuld met een nieuwe vrijwilligster die hiervoor op een ander project zat en het niet naar haar zin had. Dat zal vast helemaal lukken op Palm Tree. Was al meteen helemaal gezellig.
Zaterdag ben ik met 2 vrijwilligsters naar Victoria Street Market geweest. Dat is een soort overdekte zwarte markt met allemaal Afrikaanse souvenirs. 1 woord: GEWELDIG! Wat een souvenirs heb je daar en wat is het spotgoedkoop. We hebben met z’n drietjes goed ingeslagen en was helemaal blij aan het eind van de dag. Mijn hoekje in het huisje mooi gemaakt met posters, kaarten die ik heb gekregen en vooral veel souvenirtjes uitgestald. Ik heb echt Afrikaans hoekje in mijn huisje en het voelt helemaal als thuis. Ik zal snel foto’s op internet zetten. In de avond gezellig met z’n viertjes gegeten en seizoen 2 gekeken van Gooische Vrouwen. Helaas was het weer vandaag dramatisch dus hebben we lekker de banken verschoven, benen omhoog en lekker een deken over ons heen en een kopje thee in onze hand. Echt even lekker en genieten! En vooral even geskypet met mijn lieve papa. :)
Zondag heb ik lekker uitgeslapen. Het weekend is echt om uit te rusten dus ik kwam ook weer helemaal bij. In de ochtend lekker ontbeten met z’n allen en verder de dag lekker een boek gelezen en in het zonnetje gezeten. Eindelijk mijn eerste boek uit na 2 maanden. Ik heb de smaak te pakken. Het was een super leuke week en heb echt genoten van de uitstapjes en de nieuwe ervaringen. Het bezoek aan de school heeft me zeker aan het denken gezet over wat ik echt wil. Zo’n combinatie met lesgeven en verstandelijke gehandicapten lijkt me super en vooral in zo’n land waar ze de hulp ook echt nodig hebben. Wie weet!!
Hier op het project ben ik nog steeds helemaal gelukkig en wil voor geen goud weg. Ik zit nu op de helft maar het liefst denk ik daar nog niet aan. Ik geniet met volle teugen en sta elke dag met een glimlach op en ga ook elke dag met een glimlach naar bed. Het was leuk geweest dat wat mensen het project hadden kunnen zien zodat je ook echt begrijpt wat hier zo leuk is en wat hier dan zoveel voldoening geeft maar ik hoop dat ik het goed kan overbrengen via mijn weblogs. Foto’s uploaden doe ik echt mijn best. Helaas gaat dat niet zo snel hier dus jullie zullen snel wel wat leuke langs zien komen.
Heel veel liefs sophie