(origineel bericht op be-more.nl)
Malawi: fascinerend, muzikaal en vaak ( door mij) niet te vatten
Lieve Allemaal,
Dank jullie wel voor jullie reacties, zó leuk om te lezen!
Vandaag schrijf ik jullie iets over de <u>kerkdienst</u> die we bezochten en over <u>Cape McClear</u>.
Zondagmorgen zaten we om 09.00 uur spic-en-span en well-dressed te wachten op de lokale vrijwilliger waarmee we naar de kerk zouden gaan. Om 09.45 uur was ze er ( tsja… African time. Astrid Seriese bezingt het zo mooi: you got the watches, we got the time).
Via ongebaande paden liepen we de rimboe in en door. Niets geen straatnamen, huisnummers of ANWB borden ! Lopen en vertrouwen op degene die hiet woont en de route kent.
Onderweg veel gegroet en op een gegeven moment was er een brug, dwz 3 balken over een watertje waarover je zou kunnen lopen. Die balken liggen niet naast elkaar ( veel te voor-de hand-liggend) maar juist ver van elkaar verwijderd ! Een evenwichtsoefening dus. Christien ging eroverheen , ik ging er onderdoor. Weet achteraf niet wat aan te bevelen was/is.
Daarna nog even lopen en daar was de kerk: een gebouw met een verhoging aan het hoofdeinde en betonnen bankjes voor de bezoekers. Geen enkele versiering in welke vorm ook!
Een van de voorgangers was al aan het spreken toen wij binnenkwamen en dus schoven we zo stil als mogelijk aan. Zonder effect trouwens want azungu’s ( blanken) zie je niet elke dag dus alle ogen waren gericht op ons.
De dienst was in de nationale taal en voor ons niet te volgen. Veel “amen” en Halleluja, dat werd snel duidelijk. En zingen, heel veel zingen !
Wat een geweldig stemgeluid hebben veel mensen hier. 5 Mensen stonden op, vormden samen een koor en dat klonk als een volledig gemengd koor. Echt prachtig!
We werden een aantal keren gevraagd naar voren te komen en iets te zeggen/te doen.
En dat deden we alle keren trouw: we zijn te gast en willen graag deel uitmaken van de communinty dus:
- voorstelronde. Wie ben je, wat doe je, waar doe je dat en waar kom je vandaan.
- Naar voren komen en meebewegen/klappen op de muziek die samen gemaakt wordt.
- Na de collecte iets zeggen over je mening mbt geloof en geloofsbeleving.
- Zingen van een lied. Dat klinkt eenvoudig wanneer je er op voorbereid bent, maar dat waren we niet! Dus wat te kiezen: abide with me, avé maria, kumbaya my lord,…Ik koos voor Kumbaya en dat was oké ( wel spannend in een muisstille kerk, met alle ogen op me gericht!)
Sophia zong een aantal carnavalsliederen ( na een korte uitleg over vasten en carnaval). Fantastisch om te zien !
Want de tekst die is ondergeschikt, het gaat om de klank en de bewegingen, nou die waren een schot in de roos! Ik heb niet eerder met zoveel plezier "weet je wat ik wel zou willen zijn,…"gehoord en meegezongen. We werden hartelijk bedankt voor het integreren in de dienst.
Tijdens de dienst lopen mensen trouwens in en uit. Niemand kijkt daarvan op.
Na 2 uur kwam er een moment waarop bezoekers die het genoeg vonden de dienst mogen verlaten zonder dat opzien baart. Van dat moment hebben we gebruik gemaakt!
Een hele byzondere belevenis was het weer!
Naar Cape gingen we met z’n 3-en: Loes ( coördinator Be More in Malawi), Stine en ik). Comfortabel in een luxe auto en gelukkig konden we onderweg brandstof tanken. Dat is in Malawi niet gewoon. Soms is er een water cut, dan weer een electricity cut en nu was er dus een fuel cut. In heel Zomba geen brandstof te koop !
Gelukkig onderweg lukte het wel om te tanken en dus haalden we na 4,5 uur rijden onze eindbestemming. Onderweg keken we onze ogen uit: alsof we in een film terecht waren gekomen: woningen midden in de bush,apen over de weg, kideren die proberen dingen te verkopen. Enorme rotspartijen waarover we moesten rijden met haarspeldbochten waardoor we hoopten geen tegenliggers tegen te komen.
Bij Cape was voor ons een huisje aan Lake Malawi gehuurd, zó mooi!
Deuren open en dan uitzicht op het meer. In het huisje een enorm goed en groot bed ( met dito klamboe), een eigen douche en toilet ! Meer verlangt een mens niet.
We hebben genoten van het uitzicht, van het heerlijke eten en drinken ( veel verse fruitsappen) en van het handelen met de locale bevolking mbt spullen die we wilden kopen ( alleen niet voor de prijs die zij ervoor vroegen).
Het was een echt verwenweekend. Voor de voetbalmatch Nederland-Denemarken hebben we een deal gesloten met een van de restauranteigenaren in de buurt. Hij heeft een beamer waardoor we de wedstrijd goed konden zien vanaf de vide. Iedereen tevreden: hij de omzet van alle drankjes, wij een mooie plek om de wedstrijd te kijken !
Ik had me verheugd op het snorkelen en heb het uiteindelijk niet gedaan: bilharzia ligt In Malawi op de loer en ik wil graag zo gezond als mogelijk zijn en blijven.
Prachtige vogels gezien en gefotografeerd: een soort grote ijsvogels maar dan grijs!
De lokale bevolking mag niet op het terrein van de lodge komen. Dat vond ik moeilijk om te ervaren. Zij doen hun afwas en was in Lake Malawi en wij genieten in een luie stoel en lezen een boek. Hoe groot kan het verschil zijn!
Tot zover mijn weblog voor vandaag. In mijn hoofd zitten nog zoveel verhalen en belevenissen, die bewaar ik daar zorgvuldig.
Lieve groeten van Christien en mij en tot schrijfs en ziens.Tionana
Loes