hoi alle geintreseerde ofwel medereizigers 
Ik heb een aantal jaar geleden al eens een post geplaats, met de vraag of iemand het aandurfde met mij met zo min migelijk eigendom, de wereld rond te gaan. Ik heb toen iemand leren kenne die 4 weken uiteindelijk mee is geweest. en daarna het tog niet meer trok.
ik heb sinds die tijd doorgezet, en hier zal ik in het kort vertellen wat ik zoal meemaak.
het begon heel zwaar, vertrokken met een budget van 50e en een hoofd vol met beschuldingen, over het systeem, je kent het mischien wel.
veel vis uit de sloot gegeten, paddestoelen uit het bos, en leftovers uit resteaurants. en ook honger gekend.
toen ben ik dingen gaan doen als kettinkjes maken, en die verkopen op straat en rivierstenen schilderen, van die kleine dingetjes, dat ik in ieder geval kon eten.
nadat ik in australie ben geweest, ben ik didgeridoo gaan leren spelen, wat nu echt mijn grootste passie,obsessie is geworden, nu na anderhalff jaar spelen, speel ik dit mooie instrument op straat, en maakt het hele reizen zoveel eenvoudiger. ik blijf trouw buiten slapen, maar kan nu warneer ik wil ervoor kiezen voor een nachie hostel, als het nodig is voor een douchie ofzo 
de reden dat ik nu wer een post plaats, is omdat ik zie dat er tog genoeg mensen zijn die zich ook willen losbreken van het schaapachtige leven. maar kan me voorstellen dat voor veel mensen het tog eng is, zich te bevrijden uit hun comfort zone.
op dit moment ben ik in basel -zwitzerland. en wil iedereen uitnodigen om te komen reizen met mij, om gewenning te groeien, ik hoop dat ik op deze manier mensen kan heloen, met het nastreven van deze droom.
ik vind de gezelligheid wel leuk, en word blij als ik door mijn droom andere mensen met dezelfde droom, andere gestemde kan helpen, geeft mij nig een beetje een nuttig gevoel ^·^
Wat een geweldig en inspirerend verhaal! Toen ik begon met lezen sprong meteen ‘‘INTO THE WILD’’ in mijn hoofd; mijn lievelings film!!! Ik hoop dat je hem hebt gezien, want het is precies, wat jij omschreef. gewoon los breken van de ‘‘society’’ !!! Respect dat je het aan hebt gedurft. Ik zelf zou een voorbeeld aan je willen nemen, maar ben pas net 18, en zie het mezelf nog niet doen… ‘‘into the wild’’ zeg maar, maar ik wou gewoon even reageren om te melden, dat ik het knap van je vind, en denk dat er heeeel veel mensen een voorbeeld aan je moeten nemen en de wereld daardoor een stuk mooier maakt!! Groetjes, Claudia
Hi Claudia,
dank je voor je positieve comment. Jazeker dat ik die film gezien heb, en als je het boek nog niet gelezen heb, raad ik echt aan die ook re lezen, snap je nog meer waar suoertramp mee bezig was.
maar zoals je in mijn bericht ook kan lezen, was ik in het begin, net als supertramp, boos op onze maatschappij, de manier van hun leven.
maar gelukkig, ben ik daaroverheen gegroeid, ik gaf iedereen de schuld van mijn ongeluk, ik was niet blij, en gaf de maatschappij de schuld.
maar nu eenmaal een poosje later, ben ik gelukkig helemaal niet meer boos, of hoe je het wilt noemen. heb gewoon een leven voor mezelf gekozen, die mij gelukkig maakt, en de maatschappij kan don
wat hij wil, maar kan mijn vrijheid niet meer afpakken, jammer genoeg voor supertramp, is hij altijd boos gebleven, wat mij alleen nog wel boos maakt, is hoe wij met onze aarde en dieren omgaan… dat kan ik voormezelf niet veranderen, ben dan wel vegatarisch…
ik hoop voor jou dat je je droom zult verwezenlijken, en wie weet mischien tot ooit ^·^
Johnny
Hi Johnny ! wat een inspirerend verhaal joh, net zo inspirerend als Super tramp!!! en stiekem dacht ik al dat jij Into the Wild natuurlijk al lang en breed kon. Bedankt voor de ‘‘lees tip’’. ga ik zeker snel doen!! ik ben ook vegetariër… nu 2 dikke jaren! wat me zo geweldig veel goeds doet! ik snap niet dat er niet heeeeel veel meer mensen zijn die tot dat inzicht komen, dat het onzin is dieren te eten! ik vind het eigenlijk zo raar iets… levende wezens eten!! apart… maar zou wel te maken hebben met het feit dat het normaal is geworden in deze society… jammer eigenlijk! Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik denk dat jij niet meer boos bent en het gewoon bent gaan accepteren wegens je ‘‘levens ervaring’’ ervaring door de jaren heen… op welk gebied dan ook. Super tramp ( en ik zelf ook) was nog zo jong, waardoor die de acceptatie misschien nog niet inzichzelf kon vinden… Wat ik hier trouwens ook erg toepasselijk voor vind… Gandhi met ‘’ be the change you wish to see in the world ‘’… volgens mij ben jij daar in gaan geloven en gaan na leven. Ik vind het knap van je, dat je het gewoon DOET! ik ben heel erg benieuwd naar hoe joun leven nou precies is ingedeeld!!! Ja misschien op een dag… kan ik al je verhalen aanschouwen en kunnen we filosoferen over … into the wild, het leven, the society, het lot in eigen handen hebben, ik weet het niet. maar lijkt me in ieder geval erg leuk! 