(origineel bericht op be-more.nl)
Lesotho
Het beloofde berichtje over Lesotho / Drakensbergen. We gingen hier afgelopen vrijdag naar toe op tour. Om 13.30 uur werden we opgehaald bij Tekweni en vertrokken in een mini busje. We gingen op weg om andere vrijwilligers op te halen van Be More die ook met dezelfde tour zouden gaan. Er zaten 3 Zuid Afrikanen in het busje die dit wel even zouden regelen. Dit ging natuurlijk gelijk al mis. We waren namelijk al een flink stuk op weg naar de eindbestemming toen de 3 heren er achter kwamen dat we de 9e vrijwilliger vergeten waren op te halen, vergeten te checken. Dan zou je op z’n Nederlands gedacht denken, er is wel iemand die hier op let. Maar nee dus, de heren zaten gezellig te kletsen en waren niet aan het opletten. Wij dus weer een stuk terug en toen iedereen in de bus zat vertrokken we naar de Sani Lodge. Hier kwamen we tussen 18 en 19 uur aan bij de jeugdherberg. We sliepen op 2 slaapzaaltjes en hebben 's avonds nog even gezellig bij elkaar gezeten. De volgende ochtend om 9 uur moesten we klaar staan en zou het avontuur gaan beginnen. We moesten ons met 9 man plus chauffeur / gids in een jeepje proppen en ook nog eens onze bagage erbij. Dit werd dus overal tussen gedrukt. Om 9.30 uur vertrokken we richting grens met Lesotho. Toen had ik ook door dat we wel erg steil omhoog gingen door de Drakensbergen heen 
Erg geweldig om te doen voor iemand met hoogtevrees. Vooral ook omdat de gids juist langs de kant ging rijden omdat daar de beste weg lag. En we gingen natuurlijk in haarspeldbochtjes naar boven. Oplossing: je ogen dicht doen. Nou die rit duurde dus tot 16 uur 's middags omdat we langs de grens moesten en een stuk Lesotho in reden. Totaal geklutst als een eitje kwamen we daar aan en kwamen we in een hele andere wereld terecht. Veel kleine hutjes, schaapsherders met dekens om en regenlaarzen aan, geen electriciteit en water etc. We sliepen in zo’n hutje met z’n allen in een slaapzaaltje. De wc was buiten (een paar planken met een gat om in te plassen) Even wennen maar erg leuk om een keer mee te maken. We zijn na de regen en onweersbui richting dorpje vertrokken en moesten een stuk de steile berg op lopen. We moesten toen in een hutje gaan zitten en kregen een voorstelling van een aantal dorpsvrouwen. Ze gingen zingen, dansen en meel malen voor ons. Erg leuk om mee te maken. Daarna was er buiten nog een kort optreden van de lokale bevolking en liepen we weer terug naar de hut. Daar werd eten voor ons gekookt, kregen we nog een kort optreden van schaapsherders en hebben we de rest van de avond gezellig bij elkaar gezeten met de brabantse gezelligheid van de Ineke’s erbij 
Ik heb nog best goed geslapen in dat hutje. De volgende ochtend kon je nog paardrijden in de bergen. Ik vond dat ik mijn portie hoogtes wel even gehad had en heb het overgeslagen. Er zou maar 1 gids zijn voor 9 mensen en ik had nog nooit echt paardgereden. Dan is het wel prettig als er iemand even bij blijft lopen. Toen de anderen dus terug waren hebben we nog een keer lekker gegeten en hebben ons voorbereid op de terugreis. Nu moesten we helemaal van Lesotho terug naar Tekweni in Durban. Na een barre tocht van 12.30 tot 22 uur 's avonds waren we weer in Durban. Moe, bekaf maar een ontzettend mooi weekend achter de rug. Maandagochtend zou alleen onze wekker weer om 7 uur gaan voor het werk bij het project…