Hoi Renate!
Ik snap precies wat je bedoeld zit op het moment precies in het zelfde schuitje, ene dag spreek je hem is het helemaal leuk en dan hoor je 5 dagen weer niks en dan weer een keer dat je hem spreekt maar dat het allemaal heel kortaf is, maakt mij ook onwijs onzeker! Ik ga hem volgende maand opzoeken (in bitez vlak bij Gümbet dus) om er achter te komen wat er nou is tussen ons.
ga je hem deze zomer nog opzoeken of wacht je tot het seizoen over is?
Ik hoop dat je inmiddels al weer wat van hem hebt gehoord!
ik heb inmiddels gelukkig alweer wat van hem gehoord! Hij moet werken tot half 2 's nachts dus is het geen optie voor hem om naar een internetcafe te gaan. Ik krijg zo nu en dan een sms en dat is voor nu voldoende, omdat ik weet dat hij druk is met werken.
Ik ga 5 juli terug naar hem in Gümbet!
Jij veel plezier volgende maand in Bitez. Voor hoe lang ga je terug?
Ik ga 7 dagen dus niet zo heel lang maar voor 1e keer vind ik het lang genoeg als het dan toch niks is zit ik daar niet nog weken
Maar fijn dat je van hem gehoord hebt Geeft toch wel weer fijn gevoel he.
Ik heb nou al 5 dagen niks van hem gehoord dus hoop dat ik hem morgen middag even op msn tref duimen dus maar hihi
ik ga ook maar 8 dagen Vind ik ook lang genoeg voor de eerste keer, mocht het niks meer worden.
Ik hoop dat je hem weer zult spreken na vijf dagen. Dat is altijd zo lang en onzeker bah! Heb de mijne ook 5 dagen niet meer gesproken dus vanavond maar even een smsje!
Pff heb weer even last van een zwart moment.
Askim was online vanavond, maar ik was film kijken op mijn laptop. Niks gemerkt dat hij online was. Als ik 10 minuten eerder was geweest had ik hem getroffen, maar ik keek toevallig nog even op msn en toen kreeg ik een offline bericht van 10 minuten eerder. En alsof dat al niet erg genoeg is, is hij zijn telefoon ook nog eens kwijt geraakt. Vertelde hij in een offline bericht. jeetje hoe kon ik zo stom zijn. Ik zit elke avond op msn in de hoop dat hij online komt en nu 1 keer niet en dan heb je dit… Zul je net zien!
Pff nog 37 dagen te gaan… maar die duren toch wel erg lang !
Gelukkig heeft hij nog de moeite genomen om naar het internetcafe te gaan om het me te vertellen, maar hoe moet ik hem nu contacten en hij mij? Ik hoop maar dat ik hem snel weer spreek, want op dit moment kan ik mij wel voor de kop slaan jeetje.
oooh jeetje wat bale zeg! Hopen dat ie snel een nieuwe telefoon heeft of z’n oude terug vind :S
Heb hem nog steeds niet gesproken heb gister avond sms gestuurd of we vandaag online konden afspreken als hij pauze heeft omdat ik dan thuis kan zijn maar niks gehoord dus zit nou heel sneu achter de pc te wachten om te kijken of hij misschien nog online komt… Anders gaat er denk nog wel een berichtje achteraan waarom hij al m’n berichtjes negeert. Krijg hier wel beetje de kriebels van haha
imogen niet te lang wachten meis… klinkt misschien heel hard, maar ga leuke dingen doen en laat hem maar even, als je lang genoeg niks laat horen gaat er wel een belletje rinkelen en zo niet dan is er gelijk duidelijkheid, want ook al is hij druk heel druk op dit moment hij moet natuurlijk wel zijn best voor je blijven doen!! Succes, maar ik zou meteen na zijn pauze tijd weggaan en wat anders doen!!
hey Mutlu,
heb hem net even gesproken dus ben weer even gerustgesteld, hij kon me gister niet terug smsen omdat ie geen beltegoed had. Maar als hij niet was gekomen was ik nu ook wel weggaan hoor moet natuurlijk niet alleen van 1 kant komen.
Moet wel even zeggen dat ik heel blij ben met dit forum om te praten met mensen in het zelfde schuitje en goed advies krijgen van mensen die begrijpen hoe het voelt iemand leuk te vinden die zover weg zit!
oooh fijn je hebt hem gesproken, voelt altijd een stuk beter he ja ik weet wat je bedoelt, ik ben ook blij dat dit bestaat hahahaha en het werkt TE verslavend, maar goed als je zin hebt in nog meer verslaving, moet je mee gaan kletsen op tkl of tlk vergeet altijd de volgorde, maar iig zitten daar allemaal meiden die iets hebben met turkije of man in turkije of man gehad hebben in turkije… als je daar eenmaal begint, raak je niet meer uitgekletst hahahaha maar ben blij dat je je plekkie gevonden hebt hoor!!!
Wat fijn imogen dat je hem toch nog hebt gesproken!
Ze hebben daar altijd wat met die telefoons. Ik ben nu bijna een maand terug uit Turkije en mijn vriend heeft al 3 keer wat met zijn telefoon gehad… Wen er alvast aan haha :slywink:
Het is zover, het alombekende dipje is hier aangebroken. Jullie kennen het wel, het is avond, je zit alleen, en daar komen plots de traantjes. BAH!
Ik hoop, en ik ga er ook vanuit, dat de dip tijdelijk is, maar goed, momenteel is ie er wel en valt er niet veel aan te veranderen , behalve het misschien eens van me afschrijven.
Hoe meer en hoe langer ik bij E ben, hoe moeilijker ik het hier krijg. Ik voel me niet meer thuis in België en als ik nu geen school had was ik waarschijnlijk niet naar huis gekomen. Het voelt alsof ik mijn leven achtergelaten heb in Turkije. Mijn lichaam mag dan wel in België zijn, maar al de rest van mij heb ik in Turkije achtergelaten.
Ik weet dat er vaak gezegd wordt dat je een leven moet hebben buiten je askim, en dat niet alles rond je askim mag draaien, en dat héb ik ook, ik heb een eigen leven, ik heb m’n eigen studie, men eigen hobbies en m’n eigen vrienden… maar hoe dan ook zal er altijd een leegte zijn in mij, zolang askim niet bij mij is , en ik voel me serieus rot deze avond!
Goed, morgen weer een dag , en ook weer een dag dichter bij askim toch? Elke dag is een stapje dichter bij hem, zo denken we dan maar!
Fieeh hee logisch toch dat je de welbekende dip hebt. Helemaal nu je daar lange tijd bent geweest en een stukje “leven” hebt opgebouwd. Sterkte meid en denk maar dat we er allemaal bij tijd en wijle last van hebben:kus:
Fieeh Inderdaad meis niet TE streng zijn hoor voor jezelf je mag ook zo af en toe wel even die emoties de vrije loop laten daar is niets mis mee!!! Die leegte is er altijd meis maar nu voelt het zwaarder omdat je net terug thuis bent na zo een lange tijd in Turkije straks kan je er weer iets beter mee leven. Dikke kus en knuffel
ja een hele grote dip! of ja dip… moeilijke situatie kan ik beter zeggen.
waar denk ik voorlopig nog geen einde aan komt…
ik ben afgelopen zomer op vakantie geweest naar marmaris. harstikke leuke vakantie gehad, super hotel, super personeel en mooi weer. ik heb toen een jongen in de haven leren kennen waarmee ik heel de vakantie mee opgetrokken ben. toen ik eenmaal thuis was liep dat niet meer lekker waardoor ik er een punt achter heb gezet. waar ik overigens geen spijt van heb, alleen ik had wel al een nieuwe vakantie in de planning staan voor eind oktober. mss te snel en iets te over enthousiast geboekt…ook om hem in eerste instantie terug te zien.
ik kreeg toen steeds meer contact met een andere jongen uit marmaris via facebook en msn. deze jongen is de eigenaar van het hotel waar ik destijds in ben verbleven. alleen we zijn nooit eigenlijk in contact geraakt met elkaar, heel raar. het contact werd steeds gezelliger en we hadden echt een super click met elkaar. ook hij zei dit en hij kwam echt elke dag online om te chatten met me. hierdoor besloot ik toch mijn nieuwe vakantie door te zetten en hem daar ook te ontmoeten. en zo gebeurde het dus ook, afgelopen oktober daar heen geweest en 10 dagen met hem opgetrokken. ik heb t super met hem gehad. onze gesprekken, de dingen die we deden, alles was fijn. maar omdat hij nog studeert was hij niet heel de tijd bij me waardoor ik me soms erg alleen voelde. ik ben dus daarom 1 avond naar de haven gegaan om daar in het restaurant te gaan eten waar ik in de zomer vaak kwam. en omdat ik dacht die andere jongen allang terug was naar waar hij eigenlijk woont, leek het mij geen probleem.
maar het is of dat de duivel ermee speelde, hij was daar dus wel. natuurlijk een stomme zet misschien om daar heen te gaan maar ja. grote discussie dus gehad waardoor ik zei dat ik hier niet voor hem was maar de echte reden gewoon in het midden hield. ik wilde terug naar het hotel waardoor hij zei: ik loop met je mee want het is niet veilig zo alleen over straat buiten het seizoen. ik wilde dit niet maar hij liep toch achter mij aan. en onderweg kwam ik mijn schatje dus tegen, die blijkbaar op zoek naar mij was omdat ik niet in het hotel was. hij reageerde heel kalm maar zag aan hem dat hij super kwaad en beledigd was. ik heb toen 1 dag niks van hem vernomen. de dag erna gepraat en verteld dat er helemaal niks is gebeurd. maar merkte aan hem dat hij afstand van me nam. de 2 dagen erna waren niet meer zo innig als ervoor. ik had zon spijt van deze avond en hem geprobeerd uit te leggen hoe de situatie gewoon werkelijk is en dat ik echt zo gek op hem ben en spijt had dat ik uberhaupt daar was gaan eten, maar gewoon geen idee had dat die jongen daar nog was (hij zou eigenlijk al begin oktober weg zijn daar). ook toen ik eenmaal thuis was hadden en hebben we het contact niet meer als voor het hele gebeuren.
we hebben hierover nog wel gesproken via msn en hij had gezegd dat hij idd diep gekwetst was en hij niet zeker ervan is of hij mij wel kan vertrouwen hier.
ik snap hem heel goed dat hij zo reageert maar ik heb er ongelofelijk veel spijt van en ben zo gek op hem dat ik alles mis aan hem. het contact, bij hem zijn… heb dit hem ook gezegd. alleen ik kan natuurlijk nu ik in NL ben niet bewijzen hoe gek ik echt op hem ben. het is heel moeilijk om iets op te bouwen en moeite in hem te steken als ik niet bij hem kan zijn. ik ga gelukkig in april daar naar toe voor zeker een half jaar om te werken en hem ook te zien. ik wil hem zo graag laten zien dat hij de juiste voor mij is. hij zegt nog steeds wel dat hij me mist en gek op me is alleen soms spreek ik m 4 dagen niet en dan weer wel.
ik weet gewoon niet wat ik van onze ‘relatie’ meer moet denken. hij zegt dat we het nu tussen vriendschap en liefde moeten laten, tenminste voor de periode dat ik hier nu ben. hij wilt me wel heel graag weer zien in april, dat laat hij duidelijk merken maar weet gewoon niet wat hij met deze situatie aan moet. en daarom zit ik dus min of meer in een dipje omdat ik echt, maar dan ook echt gek op deze jongen ben maar bang ben om hem te verliezen nu in de wintertijd.
en aan de ene kant denk ik: als hij mij echt niet meer wilde had ik nu ook geen contact meer met hem, dan had hij mij zeker laten vallen. en zou hij nu ook niet meer zeggen: schatje ik mis je wel degelijk en wil je heel graag weer zien. maar anderzijds denk ik: als je me ook echt zo mist waarom laat je nu dan minder van je horen (hij noemt eigenlijk geen echte reden waardoor hij minder online is). Sorry voor het lange verhaal maar moest het even van me afschrijven… wat zouden jullie als reden hiervoor kunnen bedenken dat hij zo weinig online komt?
ik voel me echt thuis in marmaris en wil daar dus ook echt graag gaan werken. ik heb het wel een beetje gehad hier in NL. en ik zou voor mijn schatje ook daarheen verhuizen mocht het heel serieus worden tussen ons.
daarnaast ben ik nu ook bezig met turks te studeren want wil graag ook een woordje turks kennen, wel zo makkelijk mijn schatje weet dit ook dat ik hiervoor heel veel moeite doe nu.
om eerlijk te zijn snap ik zijn rectie wel. er zijn in marmaris waarschijnlijk een hoop restaurants, waarom dan net die van je ex uitzoeken?
aan de andere kant, vind ik het raar dat ie er zo lang in blijft hangen. als je het toch uitgesproken hebt, is het naar mijn mening ook klaar.
misschien is ie wel gewoon druk met school, of zit ie inmiddels ergens in een dorp waar die niet zo veel op internet kan?
ik zou me iig niet te druk maken, hij geeft aan van je te houden en je te missen. te veel pushen kan ook averechts werken.
Hier nog iemand met een enorme dip!
Na meer dan 6 maanden met askim te zijn geweest in marmaris ben ik nu dik 2 weken thuis en voel me verschikkelijk. Ik mis mijn huis onze katten en natuurlijk askim. Ik word gek van het idee dat ik niet weet waar hij precies is niet ivm vertrouwen maar meer omdat ik normaal precies wist waar hij was en nu ineens niet meer. Daarnaast lukt het me maar niet om hier weer een baan te vinden en toen ik askim belde en hem dat niet helemaal uitkwam kwamen mijn frustraties los en hebben we een beetje ruzie gekregen. Nu laat ik hem even afkoelen en is het vast binnen een half uurtje goed maar het idee van hierzijn en niet daar begint me behoorlijk op te breken. Ben zeker blij om mijn familie weer te zien maar ook dat loopt niet zo lekker nu dus heb enigsinds spijt dat ik teruggekomen ben.
Alleen om te werken maarja heeft ook geen nut als je geen baan kunt vinden
Ik ben ook nieuw hier en vind het ‘fijn’ om jullie berichten te lezen. Doet me goed naja eigenlijk ook niet om te lezen dat ik niet de enige ben die mijn askim vreselijk mist! We zijn nog niet heel lang samen maar het gemis is vreselijk. Ik heb hem afgelopen augustus ontmoet in Gumbet en we waren op slag verliefd op elkaar. Afgelopen november ben ik naar Milas gegaan om hem en zijn ouders te ontmoeten en het was in 1 woord geweldig! Zijn ouders, zus, haar man en veel vrienden van hem ontmoet, wat erg gezellig was allemaal. Nu weer terug in NL en gemengde gevoelens over of ik naar TR wil voor altijd of dat ik in NL moet blijven. We zijn nu bezig een visum te regelen maar ook dat geeft wat strubbelingen. Welke papieren hebben we precies nodig, op de ene site staat dit de andere dat… mijn askim spreekt ook slecht engels dus probeer het zo veel mogelijk in het turks aan hem uit te leggen, wat soms lastig is…het is één warboel in mijn hoofd op dit moment.
Maar goed, misschien dat er meiden zijn die op dit moment in dezelfde situatie zitten
Ik ben het nu in ieder geval weer even kwijt.
Het afscheid verliep nochtans heel goed, maar nu pas komt de weerslag en mis ik hem verschrikkelijk… ik ben pas 3 dagen thuis, maar het lijkt of ik hem al een week niet meer gezien heb. Bah, ik haat dipjes … en nu is het NOG bijna 10 weken voor ik hem weer zie… pff, hopelijk gaat het dipje snel over.
Ik wil gewoon mijn leven starten met hem, samen een toekomst opbouwen… na bijna 3 jaar op en af reizen ben ik de afstand gewoon zo beu… het wordt altijd maar moeilijker om afscheid te nemen … ik kom nu ook gewoon op een leeftijd waarop ik graag wil samenwonen en een toekomst wil opbouwen… zo moeilijk
Geeft toch wel weer fijn gevoel he.
Vind ik ook lang genoeg voor de eerste keer, mocht het niks meer worden.
, en ik voel me serieus rot deze avond!