…en ja, in 2003, beslissen we om vakantie te nemen en zonder enige twijfel het is Thailand en Laos geworden, 3 maanden lang.
Na 1 maand moet men even heen en weer over de grens om nog 1 maand gratis te kunnen blijven. Dus, we beslissen naar Laos te gaan. In Chiang Rai, een paar dagen verblijven en de formaliteiten voor visa voor Laos in orde te brengen. Het werd een reis op Mekong tot in Luang Prabang, maar niet met de “speed boats”, gewoon langzaam de rivier naar beneden en van natuur en dorpjes rijkelijk genieten.
Maar tegen 17 uur, onze boot moest stoppen want het werd niet gevaren op de rivier, omdat 's nachts te gevaarlijk is. We stoppen in Muang Pakbeng, een arm dorp met lemen huizen, maar toch een hotel voor de toeristen. We kregen ons kamer en daar ging onze wegen splitsen: mijn echtgenoot met een paar toeristen gingen muziek maken en ik naar de restaurant om iets te eten.
Ik kreeg het menu en ik koos voor “kip met look”; na 2x1/2liter beer, eindelijk komt mijn kip. Ik keek, ik zag een paar gesneden stukken, met lange haren, een curieus kleur, maar ja, ik had honger en ik dacht “ja, de kippen van hier zou anders uitzien dan die van België”. Het was taai…“what ever”…betalen en direct in bed.
's Andere daags vroeg mijn echtgenoot wat ik at; ik zei wat en toen kreeg ik een korte uitleg: “het was geen kip; in dit dorp zijn de kippen uitgestorven, het was RAT met look” !
De film terug gedraaid en inderdaad, er was nergens geen kip te zien.
1 like