(origineel bericht op be-more.nl)
Lake Malawi, Safari en LIYO
Lieve allemaal,
Dit lijkt me een goed moment om te schrijven! Gisteren heeft Cristiano mij en de andere vrijwilligers uitgezwaaid in Lilongwe en ben ik dus met de rest naar Zomba vertrokken. Sinds gisteren slaap ik ‘thuis’: met Anne in het vrijwilligershuisje van LIYO.
Zojuist had ik een lang verhaal klaar over Cristiano en mijn avonturen met het openbaar vervoer, in twee verschillende dorpjes aan het meer en op onze safari. Helaas heb ik op een verkeerd knopje gedrukt. Vanwege de tijd zullen jullie het dus met een korte versie moeten doen. Sorry!
We hebben van de twaalf dagen die we hier samen waren bijna zeven volle dagen in het openbaar vervoer doorgebracht, wat een echt hoogtepunt van onze reis was, als je het over avontuur hebt. Van grote bussen die met 120 km/h over de ‘verharde’ wegen sjesen, inhalend wat er in te halen valt, tot minibusjes tot aan de nok gevuld worden. Met de twaalf zitplaatsen per busje (incl. driver) hebben we het volgende record bereikt: 26 mensen, drie dieren en bagage (kinderen, gedroogde vissen, maismeel, noem maar op). Een echt avontuur dus, maar ook een leuke manier om de mensen hier op een laagdrempelige manier te ontmoeten en de omgeving te zien. Tussen de dorpjes lange stukken natuur en in de dorpjes zelf mensen en kinderen die op je af komen om je door de raampjes hun waar te verkopen: boterhamzakjes met gebakken aardappels en tomaten voor lunch, spiesjes met gegrilde dieren en fruit, bananen en mandarijnen voor 10 Malawiaanse Kwacha per stuk (1 euro = 240 MK). Gedurende deze toestanden de hele tijd een geluid op de achtergrond: Mazungu, Mazunguuu!!! (blanke, blanke!). Voor met name de kinderen is het een hele belevenis witte mensen te zien.
Tussen het openbaar vervoer door hebben we twee mooie plekjes aan Lake Malawi bezocht. Na onze dag bij LIYO zijn we begonnen met de reis. De dag in de community met LIYO was ook heel interessant. Voor mij, om te zien waar ik terecht zou komen, en voor Cristiano om dezelfde redenen, maar tevens omdat je veel meer van het echte Malawiaanse leven zien op het moment dat je een hele dag en nacht in een buitenwijk doorbrengt. Ook best confronterend, hoe arm en anders het hier is.
Na de nacht bij LIYO (lichtelijk slapeloos, we verdachten ons bed ervan verschillende diersoorten te huishouden) zijn we zaterdagochtend eerst naar Monkey Bay vertrokken: een dorpje een het meer met apen. De naam zegt het al. De perfecte plek om van alle eerste indrukken bij te komen. Een idyllisch plekje aan het witte strand, met blauw water, palbomen, lokale vissers in zelf gemaakte kanoo’s, noem maar op.
Na Monkey Bay wilden nog een ander dorpje bezoeken, dus zijn we naar het noorden naar Nhkotakota gereisd. Ook een heel mooi plekje, maar daarnaast ook interessant vanwege het dorpje. Behalve dat het een mooi dorpje was met zeer vriendelijke mensen die nog weinig toeristen hebben zien langskomen, hebben we een jongen ontmoet die ons als gids door het centrum en de wijken eromheen heeft geleid. Een toeristische toer langs de twee legendarische bomen waaronder Livingston en later een andere Engelsman met de vroegere chief hebben onderhandeld. Nhkotakota was namelijk de plek van waaruit vroeger de meeste slaven naar Tanzania werden verhandeld, die Livingston en zijn opvolger wilden stoppen.
Toen nog een laatste dagje openbaar vervoer naar Lilongwe, van waaruit we op safari zijn gegaan. We hadden een organisatie gevonden die tevens Safaris in Zambia deed, bekend omdat je er alles kunt zien, alle soorten dieren. En niets was minder waar. We hebben uiteindelijk twee volle dagen in het park doorgebracht (twee keer vier uur per dag, na zonsopgang en rond zonsondergang) en we hebben echt alles gezien. Mozes, de gids, en Jozef, de spotter voor wanneer het donker was, zijn als echt jagers naar alle dieren op zoek gegaan: olifanten, nijlpaarden, giraffes, krokodillen, leeuwen, luipaarden. Zo indrukwekkend! Hoewel we buiten het park, in ons tentankamp aan de andere kant van de Luangwa-rivier, misschien nog wel het meest indrukwekkende hebben meegemaakt: toen ik de eerste nacht mijn tent uitging om te plassen, stonden er vier olifanten voor onze tent!
Ik moet het hier helaas bij laten, de tijd is voorbij. Ik hoop snel foto’s te plaatsen en meer over het project te vertellen. Misschien leuk, Anne heeft ook een eigen blog: annewoertman.be-more.nl. Daarop staat ook een tip voor wie mij goedkoop wil bellen. Ze heeft een site gevonden waarop staat hoe je goedkoop naar Malawiaanse nr’s kunt bellen, voor 8 cent p/m het adres is <a rel=“external” href=“slimcall.nl is for sale. Interested? Contact us | Make an offer”>slimcall.nl is for sale. Interested? Contact us | Make an offer;
Mijn nummer: +265 881121281
En als laatste, maar zeker niet onbelangrijk: bedankt voor de donaties! Ik geloof dat we veel mensen er erg blij mee kunnen gaan maken. Voor wie nog wil kan er altijd nog geld overgemaakt worden. Komende week gaan we namelijk alleen maar kijken, hoe zij het doen, waar ze nu mee bezig zijn. Daarna zullen Anne en ik het er wel veel over hebben, ook met anderen van LIYO en evt. Be More, om te kijken wat wij de komende weken het beste kunnen bijdragen aan het project.
Nou lieve mensen, ik mis jullie wel, maar ga geloof ik een goede maand tegemoed.
Liefs, Margit