(origineel bericht op be-more.nl)
De eerste dagen in Lilongwe
Hier is dan mijn eerste echte blog.
Ik ben gister om half 12 smiddags veilig aangekomen in malawi.
Zo’n vliegreis alleen is toch wel weer wat anders…
vooral als je in kenia nairobi aan komt en ze daar nog nooit van digitale schermen hebben gehoord. ik moest dus maar afgaan op wat ik de mensen hoorde schreeuwen en alles natuurlijk 5 keer vragen voor ik anders in china uit zou komen, want ja zo goed conteroleren ze ook niet…
Wel hebben ze dan weer in ieder vliegtuig een eigen schermpje waarbij je zelf kan kiezen welke film je wil zien. Ook kreeg ik wel 3 maaltijden in de tijd dat ik in het vliegtuig heb gezeten. Dus maak jullie niet druk, eten is er genoeg hier:p
De tocht naar mabuya camp was al wel appart. Langs hele lange wegen met helemazl niks, liepen mensen. geiten werden langs de weg geslacht en als je maar even stil stond met het busje probeerde mensen je dingen te verkopen als vlaggetjes. Het taxibusje was al een mooi iets op zich. Een raampje eruit, in de voorruit een grote ster in het raam, alles lekker roestig en gordels hadden ze niet van gehoord.
Deze busjes zie je ook overal rond rijden. Ze zijn voor zo’n 16 man bedoeld maar meestal zie je er zo’n 25 mensen in zitten, wel een grappig gezicht.
Eenmaal aangekomen in mabuya camp zijn we na wat kennis maken met de mensen die er al zaten een heerlijke duik gaan nemen in het zwembad. Savonds na een heerlijke WARME douche zijn we met een deel van ed vrijwilligers in lilongwe gaan eten. Toen we om 10 uur terug kwamen (helemaal kapot nog van de reis) Bleek er een mini feest te beginnen in de bar. Het mooie is dat wij naast die bar slapen. dat was dus oordoppen in, maar zelfs dat was tevergeefs… tot half 4 heb ik in mijn bed liggen trillen… waarna om kwart voor 7 de peotsvrouwen weer vrolijk en vooral luidruchtig hun ding gingen doen… korte nachtrust dus.
Vandaag zijn we met een paar lilongwe de stad in gegaan met de fietstaxi. dit was een hele atractie op zich… achter op de fiets hebben ze dan een kussen gemaakt en een steuntje om je aan vast te houden. ze gaan dan ook vrijwel zonder te remmen de berg af… de foto’s hiervan volgen nog!
Zodalijk gaan we met de nieuwe groep naar een tentje hier, we krijgen dan nog wat info en gaan daarna gezellig eten. Morgen zullen we de tocht van 5 uur naar zomba gaan maken en hier ga ik dan ook voor het eerst kennis maken met het project.
Voor mensen die me willen bereiken, bellend ben ik goed te bereiken maar smsjes krijg ik niet verstuurd en komen niet aan… ik hoop dat ik dit nog op kan lossen.
Verder zijn de mensen hier allemaal heel aardig. Wel proberen ze je heel erg af te zetten met alles, wat dan weer minder is…
Ik ben natuurlijk zo slim geweest mijn kabel van mn camera in mn koffer te laten, dus de foto’s moet ik jullie nog even schuldig blijven.
Ik hoop dat bij jullie in nederland alles goed gaat? ik heb het in ieder geval heel erg naar mijn zin en kijk er naar uit om morgen richting het project te gaan… dit wordt dan toch de eerste 2 maanden mijn thuis!
Voor nu wil ik jullie allemaal een hele dikke digitale knuffel geven en ik spreek jullie allemaal snel weer!