(origineel bericht op be-more.nl)
Laatste weekje
Na een hele gezellige, bijzondere en hilarische nacht in het backpackers hostel was het vrijdagochtend vrij vroeg wakker worden. Na een lekker ontbijtje gingen we op weg naar de Sese eilanden. Eerst een bumpy rude, toen met de pont oversteken en toen weer een bumpy ride over het hoofdeiland. Toen stond er een soort van houten schuit ( door Ruben omschreven als onze priveboot) klaar voor ons. Tijdens de tocht moest er regelmatig water geschept worden maar na een uurtje waren we op ons eilandje. Daar gingen we een weekendje relaxen, maar dan wel onder heel primitieve omstandigheden. We sliepen in een tent, moesten onze wc doorspoelen met een jerrycan en de douche was ook niet echt een douche te noemen. Het voelde als expeditie Robinson. Dat gevoel werd nog extra versterkt toen we een tocht gingen maken over het eiland naar het dorp. Onze begeleider liep met een zwaard voorop om de safari ants weg te slaan en het was een jungletocht vol spinnen, mieren die we soms springend moesten afleggen om ons te beschermen tegen de safari ants.Het was een bijzonder leuk weekend waarin ook weer grenzen verlegd zijn. Denk aan tegelijk naar de wc moeten met alleen een gordijntje ertussen. OP het project hebben we deze week ook nog van alles gedaan. Zo hebben Tim en ik weer bakstenen gemaakt en zijn Yana en ik weer tanden gaan poetsen op school. In die klas werden we juichend en met applaus ontvangen. Dat blijft soms ongemakkelijk voelen zo’n soort van beroemdheid zijn, maar de blijdschap en het enthousiasme van de kinderen is ook wel weer super! Daar doe je het voor! DE womans club was ook weer gezellig deze week. We mochten weer kettingen rijgen van zelfgemaakte kralen. Ook hebben we een uitgebreide fotosessie gedaan. Dat vonden ze heel erg leuk en zeker om dan foto’s van zichzelf terug te zien. Ze zien zichzelf ook eigenlijk nooit. Heel bijzonder is dat. Ze vonden het ook niet leuk om afscheid te nemen van Christa en mij. Ze zouden ons gaan vastbinden zodat we wel moesten blijven. Ook zijn Christa en ik op bezoek geweest bij Alex. DE gehandicapte jongen die op ons allemaal veel indruk gemaakt heeft. Voor zijn opa en oma gingen wij de was doen. John hielp gezellig mee. Daarna kwamen de gehandicapte kinderen spelen bij ons. Het regende dus we hebben de kinderen binnen bezig gehouden. De ballonnen blijven het goed doen, maar ook een boekje lezen vinden ze leuk. Donderdag stond in het teken van afscheid nemen. Christa en ik zijn nog een keer op bezoek gegaan bij Alex. Christa heeft hem een deken gegeven. De hele dag waren de lokale vrijwilligers met iets bezig. Rond 19;30 uur werden we opgehaald door John en Augustine, we liepen in het donker naar het centrum en kwamen bij de Pub. Daar zaten alle vrijwilligers klaar en ze hadden het versierd daar. Een surprise farwell party.Er werd de hele avond gedanst. Steeds kwam er iemand naar de dansvloer die dan namens een groep ons wilde bedanken door te dansen. Een iemand begon dan en al snel werd er dan met zijn allen gedanst. Het dansen is vooral schudden met de billen en er veel bij gillen. Toen de leraar namens de school aan de beurt was moest ik met hem dansen. Afrikanen zijn nogal soepel in de heupen dus je staat er dan wat ongemakkelijk bij. Al snel kwamen er meer dansen. Daarna moestem Christa en ik een cake gaan aansnijden en uitdelen en kregen we cadeautjes. Een certificaat en een t-shirt. Een super leuke avond gehad met vooral veel dansen. Afscheid nemen van super lieve mensen, het is niet makkelijk.
Het weekend hebben we ook op een hele leuke, bijzondere, hilarische en gezellige manier doorgebracht, maar dat vertel ik wel als ik thuis ben. NU is het zondagavond 20:00 uur, over een uurtje worden we opgehaald door Ruben en dan is dit geweldige avontuur helaas weer voorbij…