(origineel bericht op be-more.nl)
laatste weekje
En dan is alweer het laatste weekje aangebroken. Dat is gek.
Mijn laatste weekend zijn ik en Puck nog op het project gebleven. Nadat de avond daarvoor uit waren geweest met locale members en met zijn negenen in een taxi gepropt hebben gegezeten (ja hier in Malawi kan dat) waren we toch wel erg moe de volgende ochtend. We hebben lekker uitgeslapen (naja half 10 was ik alweer wakker) en zijn toen de anderen gaan helpen met het schillen van de mais. De maiskorrels moesten namelijk van de maiskolven af. Er waren al een stuk of 6 members bezig, dus we konden zo aanschuiven. Helaas gaat dit niet al te snel en liggen er maar een stuk of 300 kolven. Dus dat is ontzettend veel en saai werk. Uiteindelijk moest ik stoppen omdat ik blaren kreeg op mijn duimen. Dit wordt namelijk allemaal met de hand gedaan.
Daarnaast was vandaag Puck jarig, dus zijn we richting pakachere gegaan om het met de nederlandse vrijwilligers te vieren. 's avonds weer terug naar het project om nog even naar Mpunga market te gaan. Waar dus echt helemaal niemand te vinden was. Wat toch wel bijzonder is op een zaterdag avond. Schijnbaar was eerder de stroom uitgevallen en is iedereen naar huis gegaan. Misschien is dat ook maar goed ook.
Zondag ben ik nog samen met Blessings naar de kerk geweest. Ze hebben in de buurt van Mpunga hebben ze dus ook al een stuk of 5 kerken. Toen ik vroeg waarom zeiden ze dat alle kerken net iets verschilden van elkaar. Dat lag vooral aan wie de kerkleiders en pastoor waren. In ieder geval van deze kerk was William de kerkleider. Er werd super veel gezongen en de dienst duurde niet zo lang. Wat dus wel leuk was. Blessings vertaalde het allemaal een beetje voor me. ’s Middags nog even naar voetbalwedstrijden wezen kijken en filmpje gekeken. Lekker rustig dagje dus.
Maandag begonnen we weer gewoon met de executive meeting. Alleen deze week begon hij wat vroeger, want we zouden bezoek krijgen vandaag. De worldmapping groep zou namelijk bij ons komen. Worldmapping is een groep jongeren die twee weken lang een reis maken door Malawi en ook langs de projecten gaan om een voorproefje van vrijwilligerswerk te krijgen. De youngsters (zo werden de worldmappers ook wel genoemd) waren 11 jongeren van 16 jaar oud. Omdat we nu met een hele grote groep zijn, hebben we ons programma daarop gemaakt. We hadden voor vandaag twee dingen te doen. Een groep zou de grond voor de office gaan vrijmaken (daar stonden namelijk nog allemaal maïsplanten) en de andere groep zou gaan beginnen met het bouwen van een shelter. Deze shelter zou dan gebruikt kunnen worden voor youth meetings en andere vergaderingen als het te koud is om buiten te zitten. ’s Middags zijn de groepen omgewisseld. We hadden veel hulp. Zo hadden we alle blanken (de Liyovrijwilligers zelf en de youngsters) en de locale vrijwilligers en waren er ook nog allerlei leden van de verschillende youthclubs. Deze mensen kwamen tussen de middag ook allemaal mee eten, dus dat was en hele grote groep. Maar er is wel heel erg hard gewerkt.
Dinsdag ochtend kregen we te horen dat de youngsters nog een dag zouden komen. Dus hebben we weer een vol programma gehad. Nu hadden we allerlei kleine groepjes. Zo was er een deel dat naar de stad ging, een deel dat naar OVC meeting ging, een deel dat naar de garden ging en een deel is naar Hendreson gegaan om weer verder te gaan met de nursery. Ik zelf ben met de laatste groep meegegaan. Daar hebben we het gat in de muur vervangen door een raam en een nieuwe muur en hebben we gaten in de grond gevuld met cement. ’s Middags was er een voetbalwedstrijd tussen de youngsters en LIYO members en verder nog alle mensen die graag mee wilden doen. Ik, Annekim en Leyla hebben ook meegedaan. En we hebben nog gewonnen ook. ’s Avonds kwamen Pachalo, Blessings en Chrispine met een verrassing voor me. Ze hadden een klein privé feestje voor me georganiseerd, omdat ik wegging. Ze hadden een kratje met soft drinks gehaald en hadden ook Dave en Chikondi uitgenodigd (twee jongens van de youth meeting van Ngauma). Dus hebben we nog even een leuk feestje gehad. Echt super lief van ze!
Woensdag ochtend hadden we een rustig programma. De locale members zijn ’s ochtends vroeg naar de garden gegaan om het werk van maandag nog even af te maken. Wij zijn iets later naar Mandala gegaan voor Home based care. Daar hebben we 3 mensen bezocht om te kijken hoe het met ze ging en om zeep en zout te brengen. De twee vrouwen die we hebben gezocht waren allebei HIV positief en hadden heel erg veel pijn in hun lijf. De ene vrouw was pas 34 en haar kind was al getrouwd! Echt wel heel gek. De man die we hadden bezocht was gewoon heel oud en had heel erg veel last van zijn lijf. Deze man heeft een nieuwe wc nodig, want op het moment had hij gewoon een gat midden in de tuin, zo open en bloot. Na het Home based care programma hebben ik en Leyla ons nog bij de andere met het maisprogramma aangesloten. Aangezien er nog veel te veel mais ligt hebben we ons nog een uurtje daarvoor ingezet. ’s Middags hadden we bezoek van twee travelers die eerlijk reizen deden met Be more. Ook hadden we s middags ons nederlands spelletjes middag. We hadden een paar Nederlandse spelletjes voorbereid die Anne-kim, Puck, Manon en Leyla de week daarvoor al hadden uitgelegd aan de members. We hadden de spelletjes: zaklopen, bowlen, limoentje lopen, spijker poepen, trouwtrekken en snoephappen. Er waren niet heel veel kinderen, maar dat maakte het wel makkelijker om ze wat rustig te houden. Het zaklopen vonden ze helemaal geweldig en ook het touwtrekken was een groot succes. Toen eenmaal het snoephappen begon waren ze daar niet meer weg te slaan. Tsjaa als er wat te halen valt. ’s Avonds wilden we nog even naar een Champions legeau wedstrijd van Barcelona tegen Chelsea. Alleen doordat de stroom was uitgevallen, werd dit maar op 1 plek uitgezonden. Het was dus iets te druk in het schuurtje, waardoor we even buiten moesten wachten. Dat even wachten werd 45 minuten en toen zijn we maar lekker ons bedje ingedoken.
Mijn allerlaatste dag ging toen in. Ik en Puck begonnen met de computerlessen. Er was alleen een klein probleempje. De mensen die altijd de deur van onze office open doen, waren er niet. Dus ging deze les helaas niet door. Daarna zijn we doorgegaan naar de stad om inkopen te doen voor mijn afscheids feestje. ’s Middags heb ik het laatste programma gehad, dit was het afmaken van de nursery van Hendreson. Inmiddels is al het verven eindelijk klaar. Ook het nieuwe raam is helemaal klaar. Alleen een beetje witte verf is nog nodig om het helemaal af te maken. Ook de gaten in de vloer zijn bijna allemaal bedekt. ’s Avonds was het dan zover: mijn Afscheidsfeestje. Bijna alle members waren aanwezig en ook een aantal jongens van de youth club van Ngauma. Heel leuk dus. Ik heb het echt heel erg naar mijn zin gehad!
Toen na anderhalf uur slapen afscheid nemen was echt niet leuk. Ik wilde absoluut nog niet weg en vond het echt heel stom dat ik nu dus moest gaan. Inmiddels heb ik al het lange reizen allemaal al weer achter de rug en zit ik alweer in het oh zo luxe Nederland. Eigenlijk zie ik daardoor nu wel dat wij het echt wel heel erg goed hebben hier in Nederland. En ik vind wel dat we daar wel wat vaker stil bij mogen staan!
Ik heb echt een ontzettend leuke tijd gehad in Malawi en ik wil iedereen nog even bedanken die een donatie hebben gedaan voor Liyo. Het geld is, al zeg ik het zelf, goed besteed!
Liefs Lois