(origineel bericht op be-more.nl)
Laatste vanuit Zuid Afrika…
Heel raar om mijn laatste blog te schrijven hier…
Over anderhalf uur word ik opgehaald en vanmiddag vlieg ik van Durban naar Johannesburg, van Johannesburg naar Heatrow en dan morgen eind van de ochtend het laatste stukje naar Schiphol.
Eerst de afgelopenw eek maar even beschrijven.
Maandagmiddag counvelling gedaan voor 17 jarige jongen. Niks en niemand meer en hopeloos verloren ondergebracht bij een auntie die al een enorm gezin heeft. De jongen heeft zelfmoordgedachten en weet echt niet meer hoe hij verder moet. Gelukkig met hulp van de staff een ander huis voor hem weten te regelen en afgesproken dat hij vanaf nu elke week gezien wordt door onze huispsycholoog. Hij ging redelijk opgelucht de deur uit, nu maar hopen dat het goed zal gaan met hem…
Verder nog weer even met onze kleine dame naar de dokter geweest, opgezwollen voeten en uitslag op haar lijfje, terug met zalf en we moesten het goed in de gaten houden, anders over paar dagen weer terug want misschien zijn het haar nieren.
Maandagavond rustig, dinsdag zou ik naar het parlement gaan maar dat ging niet door, jammer… In plaats daarvan veel bezig geweest met administratieve dingetjes bij Bobbi Bear en weer veel gepraat met de staff.
Woensdag de hele dag naar Kuzwag Highschool geweest voor Awarenessday, een Afrikaans sprekende highschool. Lorna spreekt Afrikaans dus die deed de voorlichting met de beren, Sdudla en Sheini de Edutoy en uitleg over Trafficing en ik voornamelijk de ondersteuning en als iemand even weg moest zelf de voorlichting. Heel tof om de hele dag Afrikaans te horen om me heen, is echt goed te verstaan voor een Nederlander met een beetje taalgevoel. Vooraf werd gezegd door de school zelf dat er praktisch nooit iets gebeurde daar, helaas bleek dat niet zo te zijn…
's Morgens al een paar kinderen gespot waarbij we het gevoel hadden dat er meer speelde, ze bleven dralen bij onze stand en kwamen ook in pauzes weer terug. Eind van de dag hebben we zeker 5 nieuwe zaken opgepikt, oa een meisje wat al jaren verkracht wordt door haar vader (haar vriendinnen schakelden ons in) en ene heel schrijnend geval van een 13 jarige jongen die thuis geslagen en verkracht werd, vervolgens door de Social Worker in huis werd gemnomen (SW zei dat er nergens anders plek voor hem was) en door de social worker opnieuw misbruikt werd. Gelukkig had ook de prosecutor en de politie een stand op die dag dus we konden starten met de zaak opnenen. De social worker is direct op non-actief gezet, was de school social worker…
Verder heel veel gelachen en gekke foto’s gemaakt en veel kinderen ana het huilen gemaakt met de uitleg over onze beren, we hadden er een paar mee met verhalen van Afrikaans sprekende kinderen erop, maakte erg veel indruk. Grote jongen van 17 jaar brak na de uitleg van Lorna en hij jammerde dat hij zich niet kon voorstellen dat er zulke monmsters rondlopen die zo met kinderen omgaan.
Al met al een heel geslaagde dag, weet zeker dat we het doel van Awareness behaald hebben!
Donderdag al wat bezig geweest met het nadernde afscheid, een handleiding geschreven voor Makeyla voor de niewue vrijwilligers en allerlei zaken overgedragen.
Donderdagavond met David en zijn zus Sarah en Asa naar Durban geweest voor een avond uit. Heerlijke avond gehad. Gestart in de haven van Durban voor een blues/soulavond in een mooie muziektent. Een nicht van David en Sarah moest optreden. Soort kruising tussen Caro Emerald en Adele, waanzinnig mooie stem en hele goede band erbij. Regelmatig kippevel op mijn armen. En daar hapje gegeten met z’n vieren, heel gezellig en lekker. Daarna door dnaar Unit 11, (voor de Alkmaarders onder ons; een soort Parkhof/ Atlantis) hele avond verschillende bandjes, allemaal akoestisch en daarna een vinyl-dj met allemaal heerlijk foute platen uit de 70’s en 80’s. Gedanst en gedronken en gelachen, uiteindelijk rond 1 uur weer thuis en snal gaan slapen.
Vrijdag zou ik eindelijk naar Treegaan maar het is en blijft Zuid Afrika dus alles veranderde weer. Mee met Mildred naar Folweni Police Station waar ze councelling moest geven. Daar aangekomen werden we na 1,5 opgeroepen door KwaMakutha politie, ze hadden een nieuwe zaak binnen en we moesten direct daarheen.
Dara aangekomen bleek het eigenlijk geen zaak voor ons te zijn aangezien er gene kinderen in het spel waren. Ruim een uur met de bewuste vrouw gesproken. Al 11 jaar werd ze door haar man mishandeld en nu had ze eindelijk het besluit genomen om weg te gaan. Ze zit ondergedoken bij een vriendin en haar man bedreigt haar nu met de dood. Hij was al naar de politie toegestapt om haar aan te klagen voor weet ik veel welke onzin en zij was nu wanhopig op zoek naar ondersteuning om het systeem te laten werken. Politie doet, als gewoonlijk, weer vrij weinig en de spoedprocedure om een straatverbod te krijgen voor de man is door de rechtbank uitgesteld tot een nader te bepalen tijdstip. Dara sta je dan… Mildred koos ervoor om voornamelijk de vrouw te empoweren en ze heeft haar ondersteunign aangeboden om te helpen met politie en rechtsysteem. Mildred kent iedereen en dwingt veel respect af dus dat zal ongetwijfeld gaan helpen. Vervolgens weer terug naar Folweni waar 6(!!) kinderen op ons af renden bij binnenkomst die allemaal councelling wilden en daarnaast bleken er 2 hele grote zaken binnen te zijn gekomen. Ik heb bij het eerste gesprek gezeten met een 16 jarig meisje, ze was slachtoffer geworden van een gangrape door een groep gewapende mannen. Volgespoten met heroine om haar rustig te houden en vervolgens werd ze bij opbod verkocht aan bestuurders van auto’s waar ze nu al 5 dagen meerdere keren per dag door verkracht werd. En met haar 3 aqndere meisjes. Gezien de wapens en de grootte van de zaak wilde Mildred dat de politie direct met veel mankracht de mannen zou gaan oppakken, tot onze verbijstering en woede besloot de politie niks (NIKS) te doen!
Zelf was ik bekaf 's middags, zoveel onrecht, zulke heftige zaken en zo’n belachelijk baggersysteem… Ook bij gesprekken in Zulu zitten is vermoeiend, je bent de traal niet machtig en kunt soms wat woorden verstaan omdat ze er ook wat Engels doorheen gooien maar het komt vooral neer op zeer goed observeren wat er non-verbaal gebeurt en dat is dus iets waar je heel moe van wordt.
Ik werd uiteindleijk opgehaald door Mr T, onze vaste chauffeur terwijl Mildred nog door heeft gewerkt tot erg laat.
Gisteravond voor Nonni (dohcter van Jjackie) lasagne gemaakt, had ik hara beloofd te doebn voordat ik wegging. Hele avond bij Jackie thuis gezeten met flink wat wijn om mijn afgelopen weken door te praten met haar. Ze heeft zoveel lieve dingen gezegd, was heel fijn. En besproken wat ik nu voor haar kan doen vanuit nederland en ook hoe ik mijn toekomstige plannen voor Afrika kan gaan vorm,geven. Voor iedereen die nu mijn blog leest; ik ga jullie allemaal nog mailen met een vreindelijk verzoek of jullie iets kunnen missen. Geld wat ik ophaal zal gebruikt gaan worden om meet mensen te trainen hier tot Child Safety Officers zodat er nog veel meer kinderen geholpen kunnen worden op een professionele manier. Omgerekend kan Jackie haar staff nu wel elke maand betalen maar er zijn echt meer mensen nodig (caseload van Mildred is meer dan 50 op dit moment…Om maar een voorbeeld te geven). De meeste mensen hier verdienen gemiddeld 500 euro per maand, als je dan bedenkt dat een huis op zijn minst 300 euro kost en scholing per kind 150 eurpo per maand blijft er zeer weinig over.
Vanmorgen afscheid van jackie, haar gezin en Makeyla genomen. Makeyla heb ik verteld dat ik ‘up on the moon’ ga, ze schudde haar hoofd steeds en tranen in haar ogen. Ik heb ontzettend gehuild, vind het echt heel moeilijk om hier weg te gaan en ook om haar achter te laten. Daarna naar het centrum om de rest gedag te zeggen, ook weer wat tranen gelaten. En nu heb ik nog een half uurtje over, mijn tas is gepakt, huisje is schoongemaakt en straks lever ik mijn sleutels in…
Ik weet zeker dat ik hier terug ga komen, ben in korte tijd van het land en de mensen hier gaan houden. Het is vreselijk hoeveel corruptie er is, hoeveel misbruik er plaatsvindt en hoe belachelijk slecht de systemen functioneren. Maar ik geloof echt dat dit een land is waar alles ten goede kan keren. De ligging, de omgeving, de grondstoffen en de taal maken het een land met superveel mogelijkheden. En met in je achterhoofd het gegeven dat het pas 17 jaar geleden is dat Apartheid werd afgeschaft zijn ze al zo ver gekomen.
Nu gewoon heel hard werken om te zorgen dat het ook een rechtstaat met ’ democracy from the people, by the people en for the people’ wordt en dat de economie wat verder op gang geholpen wordt!
Foto’s volgen,
Liefs!!!