Voor het tweede jaar op rij is Kyoto door de lezers van het Amerikaanse reismagazine “Travel + Leisure” (eerlijk is eerlijk, ik had er nog nooit van gehoord, maar hun oplage is blijkbaar groter dan die van Condé Nast en National Geographic) verkozen tot “World’s Best City”:
Wij zijn er nu 2 keer geweest, maar hebben nog niet alles gezien.
Het heeft ook wel wat met zijn mooie vaak rechte, evenwijdig lopende straten waardoor je niet gauw verdwaald.
Je kunt er je makkelijk met een fiets verplaatsen.
Het fraaie stationsgebouw met zijn hoge trap, de vele mooie souvenirs die je er kopen kunt.
En natuurlijk het lekkere eten in de vele restaurantjes maken het geheel compleet.
En een heaven voor de tempelliefhebbers.
Ik ben er uiteraard inmiddels ook diverse keren geweest, en hoewel er zeker een hoop te zien is moet ik toch eerlijk bekennen dat de stad niet tot mijn echte favorieten behoort. Het doet me ergens wel wat denken aan Beijing: weliswaar eindeloos veel bezienswaardigheden, maar ik mis een ziel. Wat dat betreft voel ik me toch meer thuis in “moderne” steden als Tokyo, Osaka of Sapporo. Kyoto is een prachtige stad om te bezoeken, maar verblijven doe ik liever in zulke andere steden.
Maar laat dat uiteraard niemand afschrikken om zelf de stad te bezoeken, en dat maar veel mensen het met me oneens mogen zijn!
Volgend jaar gaan we op de Kyushu-tour.
Daar gaan in verhouding ook minder Nederlandse toeristen naar toe, behalve dan naar Fukuoka en Kagoshima.
En Beppu is natuurlijk ook zo’n plek waar diverse rondreizen heen gaan.
Wij gaan proberen om vanuit de grote plaatsen leuke dingen in de omgeving te ontdekken.
En voor het grote aanbod aan bijzondere treinen natuurlijk.
Ieder heeft zo zijn voorkeuren en wensen tijdens een reis.
Tokyo vonden wij ook best een mooie stad om te zijn.
We zijn zelfs nog koffie wezen drinken bij het restaurantje waar we de allereerste keer ook vaak kwamen.
Effen dat gevoel ervaren van, hier waren we onze eerste reis in Japan.
Er is gewoon zoveel te beleven als je jezelf een beetje verdiept in het land.
Je hoeft je simpelweg niet te vervelen en er is voor ieder wat wils.
Herkenbaar. Ook in een stad als Fukuoka, waar eigenlijk vrij weinig te zien is maar waar ik al dan niet uit logistieke gronden (doordat het vliegveld zo dicht bij het centrum ligt is het uitermate geschikt voor een wat langere overstap) toch al 5 keer geweest ben voelt dat toch als een soort “thuiskomen”.
Volgend jaar ben ik al van plan zo’n “eerste reis”-ervaring in nog wat extremere vorm te doen. Afgezien van een paar korte trips naar de VS was China in 2006 mijn eerste “echte” verre reis, en sowieso de eerste keer naar Azië. En ook al was dat een groepsreis, dat was toch een hele stap. Tegenwoordig biedt Shoestring die reis nog steeds met praktisch dezelfde route aan (alleen Guangzhou is nu vervangen door Hong Kong), lijkt me mooie gelegenheid om 10 jaar na dato eens te kijken hoe zowel dat land is veranderd als hoe ikzelf ben veranderd als reiziger.
Dan heb ik tenminste ook meteen weer eens een andere bestemming op het oog, want waar ik reeds van plan was begin volgend jaar wederom een winterreis naar Japan te doen (in Tohoku zijn ook massa’s sneeuwfestivals…) begint het er op te lijken dat ik dit najaar toch ook alweer naar Japan zal gaan, al dan niet gecombineerd met bijvoorbeeld Zuid-Korea of Taiwan. Eind oktober/begin november is weer de Tokyo Motorshow, en ik heb reeds enkele andere interessante evenementen in zowel Japan als Zuid-Korea gevonden.
Ik heb in m’n huidige paspoort (dat nog ruim een jaar mee mag) reeds 6 stickers/stempels van Japan, ik vraag me af of ze dan toch niet een keer achterdochtig gaan worden :biggrin:
Fukuoka hebben wij al in onze eerste reis bezocht, maar weinig nog gezien.
Je kunt rechtstreeks vliegen, dat is ook een voordeel.
En er is nog zoveel in de omgeving te zien dat we daar nog maar eens heen gaan.
En een treinmuseum mag natuurlijk niet ontbreken, vanuit Kokura kun je eenvoudig naar Mojiko gaan.
Kun je makkelijk een dag doorbrengen.
De luchthaven van Fukuoka/Hakata ligt nog in onze herinnering van de eerste reis.
We moesten toen een binnenlandse vlucht maken naar Osaka om weer naar huis te gaan.
We waren om 5.30 daar aan de poort, maar de luchthaven was nog gesloten.
Naar dat ik begrijp wordt er daar niet s’ nachts gevlogen.
Je hebt al weer plannen genoeg zie ik.
Het houdt de mens bezig, ik ben al maanden van te voren dingen aan het uitzoeken/opzoeken zodat we
weer veel zullen zien en bezoeken.
Wel een beetje buiten de gebaande toeristische paden…:biggrin:
Er is trouwens een reis die ik ooit nog wel eens een keer over wil doen.
Dat is de Trans-Mongolië maar dan in de winter, alleen moet ik dan wel alleen want mijn vriendin houdt niet van kou.
Mojiko is leuk inderdaad. Ik ben daar als dagtrip vanuit Hiroshima eigenlijk puur toevallig terechtgekomen, dat daar ook het JR Kyushu Railway Museum bleek te zitten was dan uiteraard helemaal een mooie meevaller. De dagtrip was eigenlijk naar Shimonoseki (de fugu-hoofdstad van Japan, nog net op Honshu) voor de vismarkt, maar je kan daar met een voetgangerstunnel (bij de Kanmon-brug) oversteken naar Kyushu. En dan kan je zo naar Moji-ko lopen. Of als je geluk heb het lokale treintje nemen.
Aan de Trans-Siberië Express of een van de varianten heb ik ook al eens zitten denken, maar ik vraag me toch af of ik zoveel in een trein zitten echt leuk ga vinden. Er is volgens mij ook een route die naar Korea leidt, als ik dan ooit vanuit Oss via Pyongyang naar Seoul kan treinen ben ik van de partij…
Kyoto doet voor mij toch een beetje vertrouwd aan. De stad heeft als netnummer 075, hetzelfde netnummer als mijn streek hier in Nederland
Als je dan door de stad loopt en overal die 075- telefoonnummers ziet, dat is best grappig.
Voor het ‘net als eerder’ gevoel ben ik elke keer dat ik in Kyoto wasa (5x nu) een keer naar een Italiaans(achtig) restarant gegaan in het station van Kyoto. Het is een soort traditie geworden. En stiekem hoop ik dat ik er nog vaak mag komen!
Italiaans(achtig), dat omschrijf je zo mooi :biggrin:
Ik heb tijdens m’n eerste reis naar Japan ergens in Shibuya “Italiaans” gegeten, maar dat viel me pas op toen ik weer buiten stond en de naam van het restaurant boven de etalage zag. Ik maar denken dat het gewoon een soort “creatief met noedels” was…
(maar toch wel lekker…)
Dat herinnert ons weer aan ons verblijf in Hirosaki!
Daar hebben we toen spaghetti gegeten bij een restaurantje in de supermarkt.
Deze was zo lekker dat we het er nog regelmatig over hebben.
Zulke dingen blijven je lang in het geheugen!
Ik zou er ook graag weer heen willen! Na een week nog lang niet alles kunnen zien.
Over eten gesproken. Op de eerste aankomst in Kyoto met mijn reisgenoot zochten we wat te eten.
We waren al in een redelijk melige bui en zagen toen een steak house. Wij ons inbeelden dat er straks een Japanner staat met een cowboyhoed op en een leren vestje.
Wij dus naar binnen lopen en ja hoor… een ober met een cowboyhoed en een leren vestje.
We hadden het niet meerlol2…Wat een ervaring!
Kioto heb ik ene maal bezocht en ik voelde dat ik meer bezig was met vertoeven in de binnenstad en bezig zijn met winkelen. Ik had het er reuze naar mijn zin, daar niet van, maar ik geef toch de voorkeur aan het moderne of “andere” Japan. Ik ben er stapelgek op om me een nietige mier te voelen in Hakata of Tokio, oh pff ik vond Hakata geweldig en imposant. Foekoeoka/Hakata vond ik zoveel beter dan bv Nagoya.
Laatst ben ik ook nog eens over mijn oren verliefd geworden op Kagosjima. Ooooh wauw, wat vond ik het daar schitterend mooi. Kagosjima heeft als enige nadeel dat het er vreselijk kan regenen. Ik had vier uit zeven dagen ferme neerslag in maart. Tussen maart en september valt er tussen de 180mm en 210mm rmet regenseizoen in de zomermaanden. Wat ik tot zover de tegenvallendste plaats heb gevonden die ik tot zover in Japan bezocht heb vond ik Koemamoto, ik wist niet hoe snel ik daar weer weg wilde.
Mijn huidige paspoort verloopt dit jaar en ik wil nog zeker wel twee keer naar Japan. Ik heb er inmiddels vijf zegels in zitten. Eerst (binnenkort) maar eens Hakodate zien, ik heb vernomen dat het ook een soort Kagosjima kan zijn.
Kagoshima is inderdaad een leuke plaats zo gelegen aan het water. Alleen moet de Sakurajima zich stil houden anders is het even minder leuk. We hebben toevallig vorig jaar een aswolk van deze vulkaan meegemaakt, en dat was nog maar een kleintje. Hakodate is overigens ook een leuke stad, ook omgeven door water, veel historie en een leuke vismarkt.
Ik weet niet of ik Kagoshima en Hakodate nu zo heel erg vergelijkbaar moet vinden, maar het zijn in ieder geval wel beiden leuke steden met een eigen karakter. Hakodate vond ik wel iets lekker eigenwijs hebben, met z’n levendige vismarkt, z’n tamelijk idiote maar daarom zeker niet minder leuke Minato Matsuri met inktvisdans, met z’n Lucky Pierrot in plaats van de reguliere hamburgerketens. En de eerste keer dat ik er kwam zat er ook nog een lekker maf treinenmuseum/-winkel tegenover het station, helaas is het gebouw waar dat in zat verdwenen en heb ik geen idee of het nu elders ondergebracht is.
aahhh verdeurie nog aan toe…ik merkte pas later dat de berichten hier van twee jaar geleden zijn. Dat Kioto een beste keus is klinkt overtuigend aktueel!
Kagosjima was voor mij een grote verrassing met voldoende mogelijkheden voor dagtrips in de buurt. Daardoor had ik ook geen tijd meer voor Nagasaki. Daar moet ik nog maar eens apart naar toe, alhoewel het dan ook flink gaat kriebelen om uiteindelijk toch weer naar Kagosjima te gaan.
Iemand misschien een idee waar nog naar toe te gaan in september? Goede ervaringen in plaatsen in het noorden van Touhoku of oostwaards van Sapporo? Wat zeiden jullie nou over Hirosaki? In de zomermaanden vind ik alles ten westen vanaf Fukushima/Ibaraki wat te heet. Ik gebruik de zomer eigenlijk om naar Schotland of Noorwegen te gaan. Nu heb ik net de pech dat mijn paspoort aan het einde van het jaar verloopt en ik voel er weinig voor om direct naadloos te gaan verlengen voor de laatste resterende vakantiedagen.
