Niets nieuws onder de zon! Kenianen hebben problemen sinds we ons kunnen herinneren.
Loop eens door de sloppenwijk hier, op steenworp afstand van je all-inclusief hotel.
De eerste keer staan zelfs de stoerste kerels de tranen in de ogen en ik heb gezien, dat mensen letterlijk hun lunch uit stonden te braken, toch zonde van dat dure eten!
Modderhuisjes waarvan de muren zijn omgevallen, kinderen die met kapotte kleren en op blote voeten door de beregende steegjes heen struinen, de ratten lopen tussen je benen door terwijl er een dikke pan met maispap wordt bereid, de enige maaltijd voor vandaag. Vandaag is er een maaltijd ja!
Miljoenen zijn er al naar Kenia gestuurd.
We sturen een vliegtuigje voor de zieke mensen in noord Kenia, zodat men naar een ziekenhuis gevlogen kan worden, maar helaas heeft men in noord Kenia geen geld om brandstof voor het vliegtuig te betalen, laat staan, de rekening van het ziekenhuis dan de benodigde medicijnen.
De ene goedwillende organisatie stuurt gratis kleding, terwijl de andere microkredieten voor naaiateliers verstrekt, hoezo ironisch?
Onder het mom van ontwikkelingshulp staan bedrijven in Nederland te springen om grote contracten binnen te halen bij het ministery van buitenlandse zaken. Goed voor onze bedrijven, goed voor onze werkgelegenheid. Uiteindelijk ook goed voor onze hoge tweede hypotheek.
Miljoenen zijn er al naar Kenia gestuurd, minder bekend, een tienvoud daarvan is terug gevloeid naar Europa in de vorm van materiaalverkoop, winsten en werkgelegenheid…. in Europa ja.
Meer van zulke voorbeelden…??
Nee, laten we het eens hebben over de leiders van dit land, die zijn verantwoordelijk, zo werkt dat bij ons toch?
Volgens oude traditie vullen de leiders hun zakken met smeergeld, geclaimd uit ontwikkelingsgelden en doen ze nog een flinke graai uit de gemeenschapspot.
Ze kijken naar donaties uit het westen, niet naar de behoeften van hun eigen bevolking zoals bij ons, waarom zouden ze ook!
Veel geld, bedoeld voor de lokale bevolking, verdampt voordat het iemand heeft bereikt.
Waarom leren we hier nu niets van?
Waarom blijft onze overheid de corruptie daar steunen?
Het gaat immers al jaren zo?
Een steeds luidere stem van geleerde Afrikanen pleit voor een stop van ontwikkelingshulp en een volwaardige deelname aan de wereldeconomie.
Terug naar de straat.
De arme mensen in de sloppenwijk zijn vogelvrij.
Ze zijn een instrument om meer geld naar Afrika te sturen.
“Kijk die stakkers eens op TV honger hebben, wat zielig zeg!
Het is toch goed he?
Dat de postcode loterij helpt, en Nederland voorop loopt met ontwikkelinghulp.
Nee, wij hebben onze bijdrage al gedaan via de belastingdienst, bovendien nemen we pennen en potloden mee op vakantie om die stakkers te steunen.”
Die stakkers zijn geen stakkers.
Het zijn mensen zoals U en ik, veel gezinnen met kinderen.
Hier zit het verschil:
De arme mensen hier hebben geen sociale zekerheid.
Ze hebben geen banen.
Hun dag begint met het zoeken naar een job, voor de maaltijd van vanavond.
Geen gevulde koelkast op zaterdagmiddag voor het weekend.
Geen zekerheid dat ze in hun schamele huisjes van 15 euro per maand mogen blijven wonen, want de huur loopt al twee maand achter.
Gevaar ligt op elk moment van de dag op de loer: infecties, malaria, aids, niet voor niets is de gemiddelde levensverwachting 55 jaar.
Wie geeft er om deze mensen?
Niet de Keniaanse overheid, die kijken naar subsidies uit het westen.
Niet de Nederlandse overheid, die is te druk met afsluiten van contracten om het Nederlandse aandeel in de ontwikkelingsindustrie niet mis te lopen.
Ook niet de grote hulporganisaties die half werk verrichten en de corruptie in de hand werken.
Het bedrijfsleven hier?
Komt al aardig in de buurt, daarover later meer.
U misschien?
Mocht de elektriciteitsrekening dit jaar zijn meegevallen zijn door uw nieuwe energiezuinige koelkast, de no-claim van uw autoverzekering weer iets naar beneden zijn bijgesteld of nog geen bestemming weten voor Uw vakantiegeld, denkt U eens hier aan de mensen hier: op steenworp afstand van Uw all-inclusief resort.
Niet om ze een dure mobiel te schenken, of een TV, maar een simpel muskietennet, zodat de mensen hier 1 zorg minder hebben, namelijk hoe men medicijnen gaat bekostigen omdat de jongste malaria heeft opgelopen, of de begrafenis kosten daarvan.
Mag het ietsje minder?
Jawel, dat mag, een muskietennet kost 4 a 5 euro, maar 2 mag ook!
Donaties kan men storten op bankrekeningnummer 1210.40.313 ten name van Stichting Fahari Foundation.
Niet namens de plaatselijke begrafenisondernemer, maar wel namens de Keniaanse moeders en hun kinderen:
Alvast bedankt!
!