We willen graag een jungletocht maken in het Gunung Leuser National Park, vertrekpunt Ketambe. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben en evt tips hebben?
Weet iemand of het nog mogelijk is om vanaf Medan naar Ketambe te vliegen? Ik lees namelijk dat vluchten na 12 januari 2009 niet meer mogelijk zijn en dat er nog onzekerheid is over nieuwe vluchten. (Bron: http://www.ketambe.com/ketambe_how-to-reach.html)
Als ik op de kaart kijk dan is dat volgens mij nog best een pittige reis om met het openbaar vervoer te doen (ca. 7 a 8 uur)?
De afstand Medan naar Kutacane is ongeveer 240 km .
Als je vanuit 35 km km /uur zou je dan ongeveer 8 uren over moeten doen.
Bron : Indon. site.
Met de auto (huurauto) , met de OV zal het mss iets langer worden.
Ik weet niet hoe de O.V daar functioneert , of ze vaste vertrektijden hebben en of waar en hoe vaak ze onderweg stoppen om evt .passagiers mee te nemen.
Mijn Sumatra ervaring ligt al een hele tijd achter mij. In de '90 er jaren vloog ik altijd met Garuda van AMS naar Medan, zij hadden een vlucht Medan - Denpasar in de jaren dat Medan nog hevig gepromoot als toeristenbestemming werd. Vanaf het vliegveld van Medan liet ik mij dan per taxi naar Berastagi vervoeren, om daar even bij te komen. Is twee uur rijden. Medan is een van die smerige, overvolle, vervuilde Indonesische steden, geen pretje als je er niets te zoeken hebt. Berastagi ligt in de bergen en heeft een heerlijk klimaat (koele nachten), omdat het een vakantieoord is kan men daar allerlei accommodatie in alle prijsklassen te vinden. Heerlijk om even over je jet-lag heen te komen. De fruitmarkt daar is beroemd, zeker om de Marquisa, een grote oranje vrucht, heerlijk zoet, ik vrat er altijd kilo’s van tot ik aan de schijterij raakte, dan had ik mijn portie weer gehad. Ook is de vulkaan Sibayak makkelijk vanuit dit plaatsje lopend te bereiken. In Berastagi zit je al een heel stuk in de richting van T.N. Gunung Leuser, omdat Berastagi op toerisme is ingesteld lijkt me het niet moeilijk om vandaar uit verder te trekken. Berastagi en Kabajahe wordt bevolkt door Karo-Bataks, maken mooie ulos, een soort geweven stof. De Karo-vrouwen verdienen het geld, de mannen maken het op, kijk dat zijn leuke dingen voor de man
Berastagi ligt in de bergen en heeft een heerlijk klimaat (koele nachten), omdat het een vakantieoord is kan men daar allerlei accommodatie in alle prijsklassen te vinden. Heerlijk om even over je jet-lag heen te komen. De fruitmarkt daar is beroemd, zeker om de Marquisa, een grote oranje vrucht, heerlijk zoet
Boomaap, klinkt goed! Dit zijn mooie tips die ik zeker ga onthouden.
Omdat het zondag is moest ik ineens aan de zondagen in Berastagi terugdenken, ik verbleef toen altijd in een guesthouse dat naast een kerk gelegen was. Al die Bataks zongen op zondag daar, niet zomaar, de dakpannen vlogen van het dak af. Bataks kunnen erg goed zingen, evenals Molukkers, dat zijn ook Christenen, die leren dat al van jongs af aan in de kerkkoren. Die Javanen groeien op met het met duizenden watts versterkte zeer eentonige “Allah Akbar”, dat is niet erg bevorderlijk voor de zangkunst. Hoewel je hebt er op vrijdag wel eens eentje die verzen uit de Koran zingt, dat kan toch ook wel mooi wezen. Terugdenkend aan mijn verleden tijden in Sumatra kreeg ik nog een “flash.” Als je terugkomend van Gunung Leuser naar het Tobameer wilt dan kan ik je de route Sidikalang > Tele > Pagururan aanraden. Sidikalang is een koffiegebied waar zeer goede koffie vandaan komt, trouwens koffieliefhebbers kunnen zeer aan hun trekken komen op Sumatra. Van Sidikalang naar Tele, de naam zegt het al, je hebt daar een schitterend uitzicht over het hele Tobameer. Dan naar Pagururan, je hoeft niet met de boot want daar is een dam. Ook zijn er warme bronnen, toen ik daar was, begin 90’er jaren zonder enige luxe of faciliteit. Van Pagururan kan je naar Tuktuk en zie je meteen een heel stuk van het eiland Samosir.
Dit is de Marquisa, alleen in Berastagi e.o. te verkrijgen.
Ook in Tasikamalaya en Garut op West Java, daar heten ze “Konyal”.
Op andere plekken hebben ze de paarse variant, die lang niet zo lekker is als deze.
Het Nederlandse woord voor dit fruit is “passievrucht”
Ik kocht deze vrucht vaak in West Java en nam ze mee als oleh-oleh (kadootje om te eten)naar Midden Java. Ik gaf er dan een paar weg, en zei “enak sekali” dan ging ik kijken hoe ze deze vruchten opaten, ze kennen deze vrucht daar namelijk niet. Ze braken hem open en dan haalden ze de pitjes er een voor een uit. Dan begon ik te lachen en zei “seperti monyet” als een aap, want apen eten de vruchten zo. Mensen breken hem open en slurpen hem leeg. Mmmm…lekker.
Ik hoop niet dat ik hier opmerkingen over krijg zoals die jodenkoeken die ik wel eens voor moslims meenam ook erg lekker. Nou ik het toch over geintjes met eten heb. Pas op in Berastagi om op een uitnodiging van Bataks om mee te eten in te gaan. Ze geven je te eten en na afloop lachen ze zich rot, als je vraagt wat er aan de hand is zeggen ze dat je zojuist “hond” (sangsang) hebt gegeten, dat vinden ze bijzonder grappig om een bule te flikken.
Je zou toch echt gaan oppassen voor die Batakkers .
Eerst gaan ze dat flikken en daarna uitlachen.
Rare mensen dan als het zo is.
Ik denk dat er een groot verschil is tussen reizen in 2009 en of begin jaren 90 .
dat men soms nostalgische oprispingen heeft kan ik mij best voorstellen.
Dat heb ik ook , mijmeren naar mijn 1ste Sumatra reis , naar Medan en omgeving , Brastagi , Toba meer , Pulau Sabang .
Alleen kan ik me niet meer herinneren hoe we gereden hadden .
Het is 45 jaar geleden.
Lezen gaat je ook moeilijk af, loos in de ruimte lullen des te gemakkelijker, waar staat dat dit in de 90’er jaren is gebeurd ? Ik noem van mijn reis uit die tijd alleen zaken die niet veranderen. Plaatsen die allemaal nog bestaan op dezelfde manier als toen.
Het voeren van hond door Batak aan anderen is een bekend geintje, Ik ben er zelf ooit ingestonken, nee niet in Brastagi, maar in West Java. U komt nooit onder de gewone mensen, daar weet u ook niets vanaf, altijd maar iemand spelen, altijd maar met de “elite” proberen aan te pappen en te slijmen, de Bigg Boss Asuransi dari Belanda datang, en dan wordt er over geld en succes gepraat, leer mij uw soort kennen.
Whahahahaha
Als men over veranderingen praat dan moet je in een land zoals Indonesia , met migratie en een booming economie echt rekening houden met de veranderingen , al dan niet een vooruitgang.
Zal dit echt veranderd zijn? Er zijn hoogstens betere wegen gekomen, wat hotelletjes verbouwd en gemodernisserd, beter vervoer. U bent net op Sumatra geweest, we hebben iets gelezen over 8 uur per dag in een Kijang Innova 2008 met sopir, ****hotels in Medan, massage, jonge vrouwen. een hotel in Padang dat u via het internet geboekt had, u schrok zich rot toen u daar binnenkwam, maar zonde van het geld dus toch maar tegen heug en meug gedaan, en compensatie gezocht bij het vrouwelijke personeel, ze zaten toch allemaal maar mooi om u heen, naar de Boss te luisteren. En nog een keer in de verkeerde trein gezeten, wat een reis zeg, tjonge tjonge. De trip met Pelni mislukt, naar Batam mislukt, naar Tanjung Penang mislukt Daarom is de echte informatie over Sumatra van uw hand zo schaars, want u bent bijna nergens daar geweest. In de 90’er jaren heb ik heel Sumatra al gezien, van Pulau Weh tot Bandar Lampung, in vele reizen. Nu is Oost Indonesie aan de beurt, want ik denk dat het mooie van Sumatra, zoals ik dat heb gezien, er allang af is, omdat ik onbewust ga vergelijken.
(2) Hier maak ik echt bezwaren. Het is altijd dezelfde soort posting om iemand af te zeiken.
Allemaal insinuaties en afkomstig uit de ongebreidelde fantasies van dhr BoomAap .
Dat het zo maar geplaats kan worden in een nette ReisForum. ???
(1)
Indonesia en de grote steden , de bevolkingsdichtheid , de economie en andere zaken zijn in de afgelopen jaren sterk veranderd.
Binnen een korte tijd zijn er veel veranderingen .
Dus verhalen over tempo doeloe , van 20 jaar geleden of ouder is wel leuk om te lezen .
Nostalgia zoals de Indonesiers dat treffend kunnen zeggen.
Maar niet voldoende om de vragen van een toekomstige reiziger in 2009 , die wil weten welke bussen er heen rijden , uit welke busterminals , hoe de conditie van de bussen zijn , of er andere soort vervoer (travelbus voor toeristen) , de prijzen (moet ongeveer weten , anders kan je te veel betalen), wat de rustplaatsen zijn tussen Medan en Kutacane , hoe schoon de wegrestaurants zijn , de toillets , waar men kan logeren , de hotelkeuze etc etc .
Dat is pas informatie geven .
Leuk om te weten hoe het vorige eeuw geweest was , zonder het heden is het tempo doel-loos verhalen.
Soms zijn er mensen die dat vertellen , sommigen uit eigen ervaring , sommigen halen ze hun informatie uit boeken(L.P-Insight Guides etc) , en sommigen halen het uit een site( het is nu internet tijdperk).
Soms moet je ook de site vermelden , als er gevraagd werd voor de juiste vertrektijden of prijzen.Dat doet iedereen.
Ik haal het uit mijn eigen ervaring (Bisa diCek Mas) en evt. aangevuld met andere informatie).
Dat geldt ook voor mijn "reisverhalen"op Java (Oost Java is nog niet echt bezocht , i.h.b de Oostkust en de bergen( waar veel toeristen komen) .
PS : Deze informatie uit 2007 is redelijk goed te noemen.
Daar wordt ook adviezen gegeven over vervoer , slaapgegelenheid etc .
Getting to Bukit Lawang: There are frequent public mini-buses from Pinang Baris bus station, Medan (2 hour journey). Tourist mini-buses are also available, these will pick you up from your hotel but only run twice a day and are much more expensive than public mini-buses. Don’t take the public bus as this will double the journey time
Ik schrijf mijn reisverrhalen , OH verhalen , ervaringen en meningen in diverse Nederlandse site’s.
Heb altijd positieve reacties gekregen en zelfs persoonlijke mails.
Bisa diCek.
Zullen we weer ON TOPIC gaan ?
Mijn Sumatra reis bestaat uit diverse “adviezen”, meningen , reistijden , soorten hotels , prijzen , manier van reizen (ervaring en meningen) etc .
Dat zie je ook in mijn Java reis.
Hoop dat ik t.z.t de Oostkust van Sumatra kan doen , en aangevuld met Oostkust van Java.
Van Bali heb ik ook aantekeningen , foto’s etc . Ben ooit 4x geweest. De laatste was in 2005.
Voorlopig kom ik daar niet meer , heb nog andere projekten.
Voorbij Bali is voorlopig een blinde vlek voor mij .
Is ook niet interessant voor mij .
Men zal nooit mijn "bijdrage"over voorbij Bali kunnen lezen.
Dat laat ik aan andere ervaringsdeskundigen over.
Wel wil ik Sulawesi , van Zuiden naar Noorden doen.
Bij leven en wel zijn en als ik kan sparen (extra krantenwijk) zullen jullie mijn reis cq OH verhalen lezen.
Wat u allemaal in de toekomst nog van plan bent en wat u in Indonesië gaat doen daar lezen we veel over hiero en natuurlijk van alles over uw geweldige zelf, meer dan goed is voor een gewoon mens eigenlijk. Uw dromen op dit forum zijn groter dan Indonesië zelf.
PS Die krantenwijk"humor" kan inmiddels ook wel bij het oudpapier
