De titel zegt het al ik vroeg me af wat is jullie grootste angst in het leven…
Ik zal eerst netjes zelf antwoord geven als je mij vraagt wat is je grootste angst dan kan ik maar een antwoord bedenken ik heb beslist meerdere angsten maar de grootste, die gelukkig niet altijd aanwezig is, waar je ook niet teveel aan moet denken is de angst dat er iets met me kinderen zou gebeuren of dat ik ze zou verliezen.
een pijnlijke dood (van mezelf of van mn naasten)…
Maar mijn glas is half vol en denk daar niet of nauwelijks aan.
Mijn grootste angst is dat er iets met mijn dochter zal gebeuren.
Dat ik haar kwijt raak aan de dood.
Ben er regelmatig wakker door geworden.
Mijn grootste angst? om op een gemartelde wijzen vermoord te worden. ik ben altijd bang als ik alleen thuis ben of afgelegen plaatsen volgens my ben ik in me vorige leven op die wijze om het leven gekomen hoor kan me niets anders voorstellen…
Mijn grootste angst is verdrinken in een waterval… Ben 2 jaar geleden in een waterval in Thailand gevallen, en toen meegesleurd door het water… Uiteindelijk ben ik er goed vanaf gekomen, maar het had ook anders kunnen gaan… en sindsdien ben ik als de dood voor watervallen!
je loverboy aantreffen met een ander op je eigen appartement
Llies aangezien dit topic gaat over jouw angst…moet je schrijven
Mijn loverboy aantreffen op mijn eigen appartement…
1 like
Haha lies waar gaat dit over? Wat heb jij met loverboys en appartementen?
Mijn grootste angst… Pfff moeilijk. Ik ben niet zo snel ergens bang voor en de dood dat vind iedereen scary denk ik. Maar wat ik ECHT eng vind is toch wel CLOWNS. Ik vind ze griezelig.
Sent from my Desire HD using Wereldwijzer App
Hahah Cindy, wat be jij een gelukzak als je grootste angst clowns zijn lol2
Vind dit eigenlijk niet zo’n leuk onderwerp om over na te denken… Maar ik denk dat dat bij mij is nooit kinderen te hebben…
Dat C( mijn zoontje) iets overkomt …
Mijn grootste angst is dat ik geen kinderen zou kunnen krijgen.
Nu ikzelf heb al geen grote familie,buiten mijn zus en haar man(beide ouders leven niet meer)Ik ben erg bang dat als ik later moest sterven, dat niemand er is om te steunen tijdens mijn reis naar het niemandlands.
Eventjes denken…
ik heb echt drie heel grote angsten…
-
mijn mama verliezen, echt, ik zou niet weten wat ik zonder haar moet…Als ik nog maar denk dat ik haar ooit moet afgeven dan krijg ik al tranen in mijn ogen.
-
zelf plots dood gaan, maakt niet uit hoe. Nooit meer mijn vrienden, mijn askim, mijn familie,…zien. Nooit meer kunnen reizen, muziek luisteren, brieven schrijven…ALLES. Of een ernstige ziekte krijgen…hangt er een beetje mee samen.
-
Klinkt misschien heel stom, maar de laatste paar maanden komt die schrik steeds meer en meer naar boven…Ontvoert worden. Met alle gevolgen nadien…Het is zo erg dat als ik alleen over straat loop of mijn sleutel in mijn hand heb als verdediging, of mijn gsm zo heb staan dat ik maar op 1 knopje hoef te drukken om mijn mama te bellen…En ik loop van de bushalte naar huis als het avond/nacht is…Bang dat ik achtervolgt wordt. En wanneer er naast mij in de bus een man wil gaan zitten krijg ik gewoon rillingen over heel mijn lichaam. Weet echt niet hoe deze angst zo sterk is geworden :S
Mmh, dat vind ik een moeilijke!
Voor de dood heb ik niet echt zo’n schrik. ( toch niet bij mij zelf) Later als ik kinderen heb wrs ook dat er iets gebeurd met mijn kinderen, maar dat kan ik nu dus nog niet zeggen.
Op dit moment denk ik, dat ik mijn dromen niet kan waarmaken en verbitterd in het leven kom te staan ( zoals mijn moeder eigenlijk ( sorry mama)) en je dagen moet vullen, terwijl je eigenlijk helemaal niet gelukkig bent!
- Ik heb ook wel angst voor eenzaamheid. Alleen op de wereld leven lijkt me zo moeilijk!
mijn eerste grootste angst: spinnen! echt,verschrikkelijk gewoon
mijn andere angst is,plots sterven,en direct vergeten worden,en sterven met de gedachte dat je niet ten volle geleefd hebt en mensen hebt kunnen helpen 
Ook dat er iemand van mijn naaste zou sterven speelt soms ook rond in mijn gedachten! zo scary!
Ik heb er nog een angst bij gekregen. Ik werd er vannacht wakker van en heb nog een tijdje liggen woelen in bed.
Stel dat mij/ons nu iets overkomt HOE MOET HET DAN VERDER MET MIJN DOCHTER? Er zijn genoeg mensen die voor haar kunnen zorgen. Maar er is niemand die zoveel meer van haar kan houden als ik.
Ik zou bijna zeggen dat ik haar liever overleef zodat zij niet de pijn en gemis hoeft te voelen als ik weg zou vallen.