Ik ben erg benieuwd of er nog meer meiden zijn die als christelijk meisje/vrouw verliefd zijn geworden ( of misschien al getrouwd enz. ) zijn met een man die moslim is, of daarover met mij van gedachten willen wisselen. Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Geen eigen ervaring.
Uiteraard zit er nog wel een cultuurverschil tussen, maar het hoeft per definitie niet een (negatieve) beperking te zijn.
Kan je er ook niet mee helpen, want ben niet gelovig en K is helemaal geen overtuigde (of althans zwaar praktiserende) moslim.
Ik zou wel eens nagaan of er waarden of gewoonten zijn die echt niet met elkaar verzoenbaar zijn.
Mijn principe is alleszins (dan eerder op vlak van niet geloofswaarden en cultuur e.d.): hij heeft zijn beeld van hoe een gezin of een leven moet zijn, en heeft dat opgebouwd aan de hand van wat hij om zich heen heeft gezien. Ik heb dat ook, en die visies zijn waarschijnlijk niet dezelfde. En als elk van beiden dan vertrekt van het standpunt: ‘ik wil mijn leven 100 % opbouwen volgens mijn visie’, dan geraak je helemaal nergens. Als je elk zegt ‘ik ben al tevreden met 70%’ dan kan je m.i. al ergens komen.
Alleszins moet je beiden respect kunnen opbrengen voor de ander zijn geloof, en zeker niet proberen om je eigen geloof of waarden tegen de ander zijn zin op te dringen.
Veel praten lijkt me de enige mogelijkheid!
Ik dacht zelf altijd dat dit makkelijker zou zijn, omdat er grote overeenkomsten zijn.
Een goede vriendin van mij heeft echter haar relatie verbroken omdat de 2 geloven toch niet verzoenbaar waren. Zij had bijvoorbeeld problemen met de besnijdenis van hun eventuele kind en met de opvoeding van het kind.
Aan de andere kant lagen opvattingen over bijvoorbeeld seksualiteit wel weer dichter bij elkaar.
Ik denk dat het vooral erg belangrijk is om veel te praten. En de moeilijke gesprekken niet uit te stellen. Vond het zo verdrietig om te zien dat 2 mensen die van elkaar hielden en houden uit elkaar ging uit angst voor conflicten, angst voor de toekomst.
Dankjewel voor jullie reacties!
Martin/sjaak, Wat betreft dat cultuurverschil… natuurlijk, ook dat speelt mee… en het is moeilijk te onderscheiden soms wat bij cultuur hoort en wat bij religie…
Liesje, Je hebt gelijk, veel praten idd… En ja, daar ben ik het ook mee eens hoor, niet de ander jou ideeen opdringen… maar sommige dingen zijn voor mij wel erg belangrijk, zoals Iris ook aangeeft, als je later kinderen zou mogen krijgen, hoe ga je dat dan doen…
Iris, Ja, ik snap helemaal wat je bedoelt… Ik hang er een beetje tussenin… Aan de ene kant heel veel herkenning, maar aan de andere kant toch ook dat ik bang ben dat het misschien ooit zo gaat als je vriendin… Dat wil ik echt proberen te voorkomen! Ik hou ontzettend veel van hem, en we kunnen over alles wel praten tot nu toe, gelukkig… En ik zou kapot zijn als we “uit angst voor conflicten” uit elkaar zouden gaan! Maar er zijn ook verhalen dat het wel kan, en ik ben heel benieuwd hoe die mensen het oplosssen…!
En ik denk dat je gelijk hebt… Alles bespreken… Ik ga mn best doen…! Thanks!