Hallo allemaal,
Ik ben van plan om rond september / oktober naar Japan te gaan, omdat het mijn eerste verre reis is dacht ik het save te doen om door middel van een groepsreis te gaan, maarja ben zelf 25 jaar en als ik dan tussen de wat “oudere” zit (50 - 70) vind ik dat ook niet erg super. Japan is toch wel een duur land en om er dan in mijn eentje naar toe te gaan vind ik dan ook niet alles, dus als er iemand is die interesse heeft om er naartoe te gaan dan hoor ik het graag.
Groeten Ramon
hai!
Ik was misschien eventueel ook van plan om te gaan! neem contact op met mij a u b! x
Hallo Ramon,
Ik ga ook in September naar Japan, ik ga daar werken, heb dus al onderdak enzo bij het gezin waar ik ga werken (in Tokyo).
Wat ga jij doen in Japan?
Wanneer ga je precies weg?
Welk visum heb je, of ga je op het toeristenvisum (3mnd)?
Groetjes,
Anouk
Ik woon op dit moment in Yokohama en zoek mensen die samen japan willen bezichtigen. Met meer mensen is het leuker.
Glimmer ik ben 2 x in Japan geweest, gewoon alleen rondgereisd ! Je kan er prima alleen rondreizen en …als je eenmaal je ticket hebt en je JR Railpass en gewoon verblijft in hostels is Japan niet duur hoor ! Ik vond het er ter plaatste goedkoper als in Nederland bv met vervoer, boodschappen, eten en drinken. Kortom de dingen die je nodig hebt als je er op vakantie bent.
Hoi allemaal,
Graag wil ik wat informatie hebben over wonen en werken in japan.
Bijv. hoe het zit als je als buitenlander daar een huis wil kopen of een eigen zaak wil starten ?
Alvast bedank !
Ik denk dat Japan een van de meest vriendelijke landen is om alleen heen te reizen. Bij een organisatie betaal je toch al snel veel meer, en zit je vast aan een groep. Mijn eerste reis alleen was ook naar Japan, en als je eenmaal voorbij de zenuwen bent, is het prima te doen.
Bovendien hoef je niet alleen te zijn. In het vliegtuig kun je al vrienden beginnen te maken. Zodra je eenmaal in je ho(s)tel zit, heb je daar ook aanspraak genoeg. Er zijn zat mensen die alleen naar Japan afreizen. Alleen zijn in Japan is echt onmogelijk, tenzij je zwaar contact gestoord bent!
Ik ben pas 54 en zou ook niet met een groep wat “oudere” op reis gaan hoor! Ik ga nooit met een groepsreis, heb het nooit gedaan en moet er niet eens aan denken. Liever heerlijk zelfstandig zelf elke dag bepalen wat je doet en niet elke dag in een bustour gestopt worden. Liever met het OV en dat is prima geregeld in Japan. In ieder geval beter dan bij ons. En alleen (of met zijn tweeën) maak je veel gemakkelijke contact met de lokale bevolking dan wanneer je met een groep van 50 personen bent!
Je kunt dan ook echt wel zelfstandig naar Japan gaan. Ik ging de eerste keer in 1979 alleen. Voelde me als een van de weinige niet Japanners toen wel een bezienswaardigheid als enige westerling tussen al die Japanners en ben ook vele, vele malen met ze op de foto gegaan. En zelf toen was het geen probleem om in Japan te reizen ondanks dat, anders dan nu, ik geen plaatsnaam kon lezen en op de perrons, in de trein of de bus en absoluut niet wist welke kant ik op moest. Alles was alleen in het Kanji/Katakana, maar sinds jaren kun je alle namen in onze westerse karakters lezen en is het dan ook helemaal geen probleem meer. En duur? Valt ook erg mee. De Yen is al weer wat aan het zakken en als je een beetje oplet zijn hotels en eten zeker goedkoper dan bijvoorbeeld in Nederland. Dus ik raad je aan om gewoon te gaan! De cultuur van Japan is geweldig, de mensen inderdaad vriendelijk en behulpzaam. We gaan dit jaar zomer naar Kyoto, naar Koyasan een paar nachten in een tempel logeren en naar Tokyo. Kijken er al weer naar uit!
Met alle respect, dit is m.i. toch een erg achterhaald beeld van een groepsreis. Zo zullen er vast nog wel een paar zijn (in China ben ik weleens zo’n enorme groep Duitsers tegengekomen, daar wordt je inderdaad niet vrolijk van), maar bij de meeste reizen gaat het wel anders. Veel organisaties zoals Shoestring, Sawadee of Djoser hebben sowieso groepen van maximaal een man of 20, en in de praktijk wordt dit buiten de zomerperiode vaak niet eens gehaald en ga je met een man of 10 op pad. De route staat dan uiteraard wel vast waarbij je dus niet om die bus heen kan, maar excursies zijn nagenoeg allemaal (behalve dan een uitzondering die op de route ligt) optioneel, dus je bent volkomen vrij je eigen weg te gaan. Maar je hebt wel altijd de groep om op terug te vallen, dat kan soms ook prettig zijn.
Afgelopen jaar ben ik twee keer naar Japan geweest, de eerste keer met een groepsreis van Shoestring (plus een weekje verlenging in m’n uppie) met een lokale reisleidster, en later dat jaar nog een keer zelfstandig samen met een vriend. Nu is Japan als je het een beetje kent weliswaar een erg simpel land om zelfstandig rond te reizen, maar toch denk ik dat ik lang niet zoveel uit die tweede reis had kunnen halen zonder de ervaringen uit die groepsreis. Van een reisleidster (een redelijk Engels sprekende Japanse) steek je toch een hele hoop dingen op die je niet even uit de Lonely Planet haalt, en sowieso kan je je aandacht geheel op de mooie dingen richten in plaats van je je ook maar een seconde druk te hoeven maken over logistieke zaken. En uiteraard moet je er een beetje geluk mee hebben, maar een groep met leuke, oprecht in een land geïnteresseerde mensen is wat mij betreft nooit een storende factor, integendeel.
Ik reageerde vooral op het stereotype puntje over het reizen door middel van een groepsreis met wat “oudere” (50 - 70). Bij zo’n groepsreis voel ik me ook niet thuis, ondanks 54.
(Kleine) groepsreizen zullen zo zijn voordelen hebben, maar ik wil aangeven dat ook het reizen alleen of met zijn tweeën en alles zelf doen voordelen heeft. OK, je moet misschien durven, maar als Hollander kom je altijd wel weer thuis. Het uitzoeken van de bezienswaardigheden kost tijd, maar dat doe ik graag; ik zie het als een hobby (zoals reageren op dit forum). Ook uit dut forum haal je veel nuttige informatie. En eenmaal in het land maak je alleen of samen vaak makkelijke contact met de bevolking. Zo ben ik in 1979 (toen was ik dus nog 25) onderweg in het OV in contact gekomen met een Japanner die me thuis heft uitgenodigd voor een etentje met zijn gezin. Zelfs met een groepje van 10 zie ik dat niet zo snel gebeuren; dan denken ze vaak: die redden het wel; ze zijn verzorgd. Bovendien zit je dan in je bus en niet in het OV. Ben je alleen op reis, dan komen de mensen vaak ook al naar jou toe omdat ze benieuwd zijn en ze je willen helpen. Dan kom je vaak tot interessante gesprekken (Japanners zijn over het algemeen filosofische aangelegd) en krijg je adviezen over de bijzondere locale plekjes. In Japan bijvoorbeeld die temples waar geen groepen toeristen komen. Of het wandelpad van de filosofie in Kyoto. Het hangt echter vooral van jezelf af en je instelling of je het aandurft om zelfstandig te gaan. Ik zeg dan: doen! Heb je twijfels, ga dan georganiseerd. Voor beide is iets te zeggen.