(origineel bericht op be-more.nl)
I’ts the circle of life
Sawubona,
Wat gaat de tijd hier toch snel… Ik vind het moeilijk te beseffen dat ik zaterdag weer in Nederland aankom. Ergens wel leuk en fijn om iedereen weer te zien maar ook moeilijk omdat ik afscheid moet nemen van een plek die ik mijn thuis ben gaan noemen. Maar dit idee stel ik nog even uit om te genieten. Het is de circle of life met een tijd van komen en gaan. Hierbij een update over afgelopen week.
Dinsdag
Ik heb lekker op de daycare gestaan waarbij een stukje les wordt gegeven in het engels. Het ging over het benoemen van het lichaam (where are your eyes?) en verven wat soms erg hilarisch uitpakte. Ik kreeg dan ook een dikke knuffel van alle kids toen ik me in het engels had voorgesteld haha. ’s Middags ben ik mee geweest de kinderen van school halen. Het was erg leuk om te zien dat ze verrast keken toen ik in de auto zat. Erg gezellig zo’n bus met allemaal broers en zussen in uniformen :P. Bij terugkomst stond er een mooie verassing op ons te wachten namelijk de nieuwe adoptiebaby S., de nieuwe zoon van Yvon en Peter. Wat een schattig snoetje kwam er boven het dekentje uit met mooie grote ogen en donzige kroeshaartjes. Dit is een mooie toevoeging aan de Palm Tree familie wetende dat een paar adoptiebaby’s ons deze week gaan verlaten. Met dit idee in mijn achterhoofd met veel plezier de baby’s in bad gedaan. Tja voor je het weet is het de laatste keer dat je een van hun baddert. ’s Avonds hebben we een stukje van de film Annie gekeken waardoor ik de rest van de avond ‘Tomorrow’ heb moeten aanhoren.
Woensdag
Het is de vrijwilligersdag wat inhoudt dat we langs alle projecten gaan om elkaars werk te zien. Helaas was ik ziek van de buikpijn en ben ik de hele dag op Palm Tree gebleven. Ik kan niet veel anders zeggen dan dat ik de hele ochtend in bed heb gelegen tot alle vrijwilligers hierheen kwamen. Ik heb toen meegeholpen met rondleiding geven wat erg leuk was. Ik had hierna geen zin meer om saai in bed te liggen dus ben ik Arts and Crafts gaan doen met de kids van homescholing. ’s Middags kwamen de adoptieouders voor de adoptiebaby’s M. en T. Het was echt onbeschrijfelijk hoe mooi het is om zo’n eerste ontmoeting te mogen zien. Het is alsof je een prachtige aflevering van All you need is love aan het kijken bent. Ik had de tranen in mijn ogen toen ik het geëmotioneerde gezicht van de moeder van T. zag. Je moet het zelf zien om het te kunnen beseffen wat deze kinderen voor deze mensen betekent. Ik was enkel een toeschouwer maar ik waas vereerd dat ik dit mooie moment mocht meemaken. Nadat de ouders weer weg waren nog lekker gespeeld met alle kids op de daycare om vervolgens weer de baby’s in bad te doen. ’s Avonds hebben we met alle kids Brave gekeken die zij allemaal al vaker hebben gekeken dus ik kreeg van alle kanten hints wanneer een leuke of spannende scene kwam. A. kwam zelfs even knuffelen!
Donderdag
Vandaag was er weer een speciale dag op de daycare want de adoptieouders van M. en T. kwamen weer langs en dit keer mochten de meiden voor het eerst een dagje weg met ze. Daarnaast kwamen voor het eerst de nieuwe ouders van adoptiebaby K. langs. Tja ook ik ga eraan geloven want mijn lieve schat K. gaat een nieuw en mooi leventje tegenmoet. Het is echt beter voor hem om op te groeien bij een gezin met ouders die van hem houden maar dat neemt niet weg dat ik hem enorm ga missen. Ik heb daarom een andere leuke bezigheid gevonden om mezelf af te leiden, namelijk adoptiebaby M. in bad doen. Hij heeft daarnaast last van zijn luchtwegen waardoor ik zijn medicatie mocht doen dmv een stoomapparaat. Dit helpt hem om slijm weg te hoesten en dus beter te ademen. Ik heb hierna lekker even geknuffeld met K., zolang het nog kan ga ik hiervan genieten. ’s Avonds zijn we met alle vrijwilligers weer naar Galleria geweest en hebben Everdien en ik mooie doeken gekocht van het donatiegeld. Deze willen we over de banken in de woonkamer van de kinderen doen zodat het weer gezellig oogt maar nog belangrijker is dat het meubilair langer meekan. Dit scheelt op de langere termijn natuurlijk geld wat ze voor andere dingen kunnen gebruiken. Verder gaat een deel van het donatiegeld naar de emotionele assessment van K. want hij huilt de laatste tijd veel en Ros vermoed dat er iets mis is. Voordat er aan therapie gedacht kan worden moet hij eerst emotioneel onderzocht worden.
Vrijdag
’s Ochtend heb ik weer een gastles gegeven in Arts and Culture wat altijd weer leuke dingen met zich meebrengt. Vandaag hadden we het over clowns en moest ieder een eigen clown bedenken en tekenen. P. vond mijn clown zo leuk dat hij hem graag wilde hebben. Dus nu prijkt de tekening vol trots aan zijn prikbord (Ja ik voelde natuurlijk weer vereerd). Na de les ben ik naar de daycare gegaan om afscheid te nemen van T. en M. die vandaag met hun adoptieouders meegaan. Het was werkelijk prachtig om te zien hoe die mensen met de kinderen omgaan. Ik ga ze missen maar het is toch beter dat ze de rest van hun nu nog jonge leventje bij een lieve papa en mama gaan doorbrengen. Na het mooie maar emotionele afscheid kwam Sanne van I care aan met de taxi want zij zou een nachtje komen logeren. Dus we hebben nog Arts and Crafts gedaan en de baby’s in bad gedaan. Ja het is een leuk om samen te kletsen over elkaars project en wat je allemaal hebt beleefd. ’s Avonds heb ik T. geholpen om de vlechtjes uit haar haar te halen wat een mooie kans bood voor wat quality time met de meiden van Palm Tree. Heerlijk wat meidenpraat en bij eerst ervaring met de Zuid-Afrikaanse hair do. Hierna was er weer een van de bekende sleepovers en ik heb weer gelachen. Ik lag naast K. die opmerkte dat mijn haar niet netjes gekamd was. Tja als jij denkt dat het beter kunt dan doe je er maar wat aan zei ik. Ja en dat heb ik geweten want hij heeft mijn haar net zo lang geborsteld tot het zijdezacht was J. Na deze verwennerij stopte A. me toe met een deken en kon de film beginnen. Heerlijk om zo onbezorgd tussen deze kids een film te kijken.
Groetjes Lianne